Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Υπ. Πολιτισμού και κυβερνητικοί παράγοντες αδιαφορούν
Πριν από τρία περίπου χρόνια έκλεισε το Μουσείο Τεριάντ στη Βαρειά, προκειμένου να γίνει ανακαίνιση του υπάρχοντος κτηρίου και επέκτασή του, ώστε να μπορεί να στεγάσει με τον καλύτερο τρόπο το μοναδικό «θησαυρό» που διαθέτει, προσφορά του μεγάλου δωρητή και διάσημου τεχνοκριτικού Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριαντ.
Συγχρόνως θα γινόταν και η συντήρηση της έκθεσης-βιβλιοθήκης που δώρισε ο Λέσβιος τεχνοκριτικός και η οποία αποτελεί μοναδικό και ανεκτίμητο υλικό που από μόνο του προσελκύει χιλιάδες φιλότεχνους που θα ήθελαν να έρθουν σε επαφή και να γνωρίσουν από κοντά αυτό τον εικαστικό πλούτο με την τόση ιστορική φόρτιση, αφού σ’ αυτήν καταγράφεται η σχέση του Τεριάντ με τα «θηρία» της τέχνης που μεγαλούργησαν στο Παρίσι και άφησαν πίσω τους ανεξίτηλο το στίγμα τους.
Ε, λοιπόν, αυτόν το μοναδικό θησαυρό, που στεγάζεται σ’ αυτό το μοναδικό μουσείο και για το οποίο το ελληνικό κράτος ξόδεψε αρκετές χιλιάδες ευρώ για να το ανακαινίσει και να το μεγαλώσει, δεν έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να λειτουργήσει όπως του αξίζει -λειτουργεί μόνο δύο μέρες την εβδομάδα- γιατί δεν έχει φροντίσει να πάρει το αναγκαίο προσωπικό που χρειάζεται.
Έτσι υπολειτουργεί, ενώ πριν από λίγο καιρό ήταν εντελώς κλειστό, εγκαταλειμμένο από το ίδιο το ελληνικό κράτος και το υπουργείο Πολιτισμού στο οποίο υπάγεται, ακυρώνοντας έτσι και τον ίδιο τον δωρητή τον Τεριάντ που είχε την έμπνευση να χαρίσει και να δημιουργήσει ένα μουσείο στη γενέτειρά του με τη μοναδική συλλογή του, προφανώς γιατί δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα έχει αυτήν την μοίρα!
Το εντυπωσιακό είναι ότι Υπουργός Πολιτισμού είναι ένας άνθρωπος, ο Νίκος Ξυδάκης, που από την επαγγελματική του ιδιότητα ως δημοσιογράφος έχει αποδείξει ότι είναι βαθύς γνώστης των τεχνών και δη των εικαστικών, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν έχει κάνει το παραμικρό για να λειτουργήσει, ούτε και η νέα Γενική Γραμματέας του υπουργείου που αποδεδειγμένα με την προτέρα ιδιότητά της, η οποία ως γενική διευθύντρια του Υπ. Πολιτισμού είχε εμπλοκή στη συντήρηση της έκθεσης και στην ανακαίνιση του Μουσείου. Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι τόσο ο κυβερνητικός βουλευτής Γ. Ζερδελής δεν έκανε καμία παρέμβαση για να ανοίξει το Μουσείο Τεριάντ, αλλά ούτε και ο φιλότεχνος Γενικός Γραμματέας Αιγαίου Γ. Γιαννέλλης που μπορεί να μην είναι στην αρμοδιότητά του, αλλά δεν παύει να είναι το κυβερνητικό στέλεχος στην περιοχή και έχει κάθε λόγο να ενδιαφέρεται για τέτοια θέματα. Καμιά παρέμβαση ούτε από το Δήμο Λέσβου, στο χώρο ευθύνης του οποίου είναι το Μουσείο, πολύ περισσότερο επειδή βρίσκεται δίπλα στο Μουσείου Θεοφίλου και το οποίο μαζί με αυτό του Τεριάντ αποτελούσαν πάντα πόλο προσέλκυσης των φιλότεχνων επισκεπτών του νησιού.
Ίσως αυτά τα θέματα να αποτελούν... ψιλά γράμματα για τους κυβερνώντες και όσους υποτίθεται ότι διαχειρίζονται τις τύχες του τόπου μας, όμως κάθε άλλο παρά έτσι είναι.
Δείχνει ότι όχι μόνο είναι ανίκανοι να εκτιμήσουν τα πράγματα και να βάλουν προτεραιότητες, αλλά επιπλέον φαίνεται να μην εκτιμούν ούτε τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που ξοδεύτηκαν για να ανακαινιστεί αυτός ο μοναδικός χώρος πολιτισμού που καθιστά τη Λέσβο ξεχωριστή σ’ ένα κοινό που κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο είναι.
Δυστυχώς η κυβερνητική αδιαφορία και γι’ αυτό το θέμα δεν βρίσκει καμιά... αντίσταση από τους τοπικούς εκπροσώπους -συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους- και από τους τοπικούς φορείς που έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν να λειτουργήσει το μοναδικό Μουσείο Τεριάντ, έτσι όπως του αξίζει και για το οποίο ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα.
Είναι κρίμα να απαξιώνεται αυτός ο θησαυρός, που μας χάρισε ένας διάσημος συμπατριώτης μας, και τον οποίο πολύ θα ήθελαν να έχουν άλλες περιοχές όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και όλου του κόσμου.