Δεν έχουμε καμία διάθεση να στηλιτεύσουμε τα πεπραγμένα του Υπουργείου Πολιτισμού σε σχέση με την καθυστέρηση αφενός της παράδοσης του ολοκληρωμένου -από το 2015- έργου της ανακαίνισης του Μουσείου Τεριάντ, αφετέρου των εγκαινίων και της επανέκθεσης των εκθεμάτων που θα γίνει στις 3 Ιουλίου. Όπως και να το κάνουμε όμως η καθυστέρηση αναγνωρίστηκε από όλους τους εμπλεκομένους. Ενώ υπήρχαν κι άλλα ζητήματα, όπως η παραίτηση της πρώην προέδρου του Τεριάντ και η καθυστέρηση ορισμού νέων μελών της Διοίκησης του Μουσείου.

Όμως από την πρώτη στιγμή και πριν γίνει ευρύτερα γνωστό το έργο που γίνεται αυτήν τη στιγμή στο Μουσείο Τεριάντ, πρώτο το «Ε» ήταν που αναγνώρισε ότι ο νέος πρόεδρος Δημήτρης Παπαγεωργίου έχει πάρει πολύ ζεστά το θέμα, έχει εμπλέξει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Τμήμα Πολιτισμικής Πληροφορικής και φοιτητές, με αποτέλεσμα το Τεριάντ -φύσει μοντέρνο μουσείο- να γίνεται και προσβάσιμο, ελκυστικό και ενδιαφέρον χωρίς να χάνει σε ποιότητα ή αισθητική.

Η έλευση της υπουργού Πολιτισμού Λυδίας Κονιόρδου για τα εγκαίνια και η συνεπακόλουθη χαρά του προσωπικού και των εμπλεκομένων με το μουσείο, έστω και καθυστερημένα, μας θύμισε μια μικρή ανέκδοτη ιστορία.

«Επιτέλους, σύντροφοι, ήρθατε;»

Πριν από λίγα χρόνια, το «Ε» είχε κληθεί σε εκδήλωση ιστορικού χώρου και κόμματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ενόψει εκλογών τότε, για προεκλογική ομιλία. Οι προσερχόμενοι μετρημένοι στα δάχτυλα ενός χεριού τότε. Εντύπωση μάς είχε κάνει η παρουσία ενός ηλικιωμένου που καθόταν μόνος του σε μια γωνιά και παρακολουθούσε αποσβολωμένος, με μεγάλο ενδιαφέρον τη συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό και τα αντιδραστικά- αντιλαϊκά μέτρα.

Ρωτήσαμε στη συνέχεια τα στελέχη του κόμματος, που έδειχναν και από την πλευρά τους μεγάλο σεβασμό στον ηλικιωμένο, πώς και ήρθε στην εκδήλωση. Μας είπαν λοιπόν ότι κατά την προεκλογική τους εκστρατεία στα χωριά (ομιλίες, προκηρύξεις, αφίσες) έφτασαν σε ένα χωριουδάκι και άρχισαν να αφισοκολλούν. Ο μπάρμπας τούς είδε και δακρυσμένος τους είπε: «Επιτέλους, σύντροφοι, ήρθατε; Σαράντα χρόνια σας περίμενα!» Από μια ιστορική διάσπαση κι έπειτα, ο ηλικιωμένος αυτός συμπαθέστατος κύριος έπαιρνε συστηματικά την κομματική εφημερίδα, όμως δεν ήξερε κανέναν από το χωριό να ήταν στο ίδιο κόμμα. Κι έτσι βρήκε τους συντρόφους του κι αναγάλλιασε η ψυχούλα του! Και είναι πράγματι συγκινητικό, αν σκεφτεί κανείς μέσα στις ιστορίες των διασπάσεων, τους ανθρώπους και πώς τις βιώνουν.

Πριν από λίγα χρόνια, πολύ λίγα για την ακρίβεια, η έλευση αξιωματούχων, υπουργών και κυβερνητικών εκπροσώπων από την πρωτεύουσα γινόταν πρωτοσέλιδο. Από το 2015, αυτές οι φυσιογνωμίες πέρασαν στις πιο κάτω θέσεις, ενώ και η ειδησεογραφία παράλληλα κάνει τα πρώτα της βήματα στη νέα εποχή, προσπαθώντας να ψηλαφίσει το νέο της εαυτό.

Δυστυχώς, ενώ μετράμε αφίξεις αξιωματούχων πιο συχνά, μετράμε και υποσχέσεις που δεν τηρούνται. Ας ελπίσουμε ότι με την έλευση της κ. Κονιόρδου θα λάβουμε διαβεβαιώσεις για τις υποσχέσεις των προηγούμενων ηγεσιών του ΥΠΠΟ και ότι αυτές θα τηρηθούν σε ό,τι αφορά την πολυαναμενόμενη άφιξη των πινάκων του Θεοφίλου. Και είναι ευκαιρία για τους τοπικούς μας παράγοντες να μην εύχονται απλώς μια «καλή κουβέντα» από την υπουργό για το θέμα, αλλά οι ίδιοι να της το θέσουν επί τάπητος.