Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Η παιδεία είναι η βασική αιτία της κακοδαιμονίας της χώρας μας. Αυτό είναι εμφανές σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Πολιτικοί και λαός αδυνατούν να αντιληφθούν τη θέση της Ελλάδας στο διεθνές πολιτικοοικονομικό περιβάλλον, καθώς επίσης και τους εξελικτικούς παράγοντες που επηρεάζουν το περιβάλλον αυτό. Και είναι κρίμα, γιατί, ουσιαστικά, οι πολίτες ταλαιπωρούνται άδικα, ενώ θα μπορούσαν να ευημερούν, αφού οι χώρα μας διαθέτει τεράστιες πλουτοπαραγωγικές πηγές.
Και είναι λυπηρό συγχρόνως να διαπιστώνεις, ότι μετά από έξι χρόνια βαθύτατης και πρωτοφανούς ύφεσης, η προβλεπόμενη από διεθνείς και εγχώριους Οργανισμούς αλματώδης οικονομική ανάπτυξη από το 2015 καθυστερεί, λόγω των χειρισμών των πολιτικών μας και της επακόλουθης πολιτικής αστάθειας, η οποία επιδρά άμεσα στην επάρκεια του τραπεζικού μας συστήματος. Και είναι ακόμα πιο απογοητευτικό, όταν βλέπεις τους ίδιους τους δημιουργούς του οικονομικού και κοινωνικού δράματος της χώρας μας να διαφημίζουν την κατάσταση αυτή σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το είχαμε δει και στο παρελθόν, όταν ο τότε Πρωθυπουργός είπε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα, το είδαμε και τώρα, όταν ο τωρινός Πρωθυπουργός, μειδιώντας και σε φιλικό ύφος, είπε στον επικεφαλής του ΟΟΣΑ κ. Γκουρία, μέσω τηλεοράσεως, ότι η Ελλάδα μπορεί να εξισωθεί στη διαφθορά με το Μεξικό, γι’ αυτό κιόλας είναι εύκολο να τον καταλάβει ο συνομιλητής του, σαν Μεξικανός.
Με ενοχλεί πολύ σαν πολίτη, όταν εμείς οι ίδιοι κατηγορούμε τη χώρα μας δημοσίως, και μάλιστα δια στόματος του Πρωθυπουργού. Και με πειράζει ακόμα περισσότερο, όταν εκείνοι που μας κυβερνούν αγνοούν την πραγματικότητα σε τόσο βασικούς τομείς, οι οποίοι επηρεάζουν καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας. Πράγματι, το 2013, σύμφωνα με τους δείκτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η διαφθορά στη χώρα μας επηρέαζε αρνητικά την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας κατά 13%.
Όμως, μετά από πολύ μεγάλες προσπάθειες όλων των αρμοδίων -πολιτικών προϊσταμένων, δημοσίων υπαλλήλων, του ΟΟΣΑ, των ομάδων Ράιχενμπαχ και Φούχτελ, αλλά και Γάλλων, Σουηδών και λοιπών εμπειρογνωμόνων από άλλες χώρες - παρουσιάστηκε ένα θεαματικό έργο και ο σχετικός δείκτης για το 2014 έπεσε στο 4,3%, δηλαδή μειώθηκε κατά 8,7 ολόκληρες μονάδες ή κατά 67%! Αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη της χώρας μας, αφού ο δείκτης αυτός επηρεάζει σημαντικά την ανταγωνιστικότητα. Και είναι χρήσιμο να γνωρίζουν τη μείωση αυτή και οι κυβερνώντες, μια κι έχουν υψηλές προσδοκίες για αυξημένα έσοδα από την πάταξη της διαφθοράς.
Ας μάθουν, λοιπόν, ότι αυτή έχει πέσει σε χαμηλά ποσοστά και θα συνεχίζει να πέφτει, όσο θα οργανώνεται ηλεκτρονικά το κράτος και θα βελτιώνονται οι διαδικασίες διεκπεραίωσης των υπηρεσιών του.
Μετά από μια βαθύτατη οικονομική ύφεση έξι ετών - από το 2008 -, με αποκορύφωμα το 2011, όπου το πρώτο και το τέταρτο τρίμηνο παρατηρήθηκε ύφεση -9,9% και -9,1% αντίστοιχα, φτάσαμε, επιτέλους, σε θετικά πρόσημα ανάπτυξης, με έναρξη το δεύτερο τρίμηνο του 2014 κατά +0,4%, το τρίτο +1,6% και το τέταρτο +1,7%, για να κλείσει το έτος θετικά με ποσοστό ανάπτυξης +0,82% και με πρόβλεψη 2,9% για το 2015 και 3,6% το 2016, δηλαδή τη μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ε.Ε. . Και επειδή δεν είναι τίποτα τυχαίο, δεν είναι τυχαία και η έναρξη της ανάπτυξης μετά από τόσα χρόνια.
Έγιναν αρκετά αυτά τα χρόνια -με χίλιες δυσκολίες είν’ αλήθεια, αφού υπήρξαν και υπάρχουν αντιδράσεις σε όλα- προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του κράτους, που θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας. Και ευχόμαστε να συνεχιστούν για το καλό του λαού και του τόπου μας.
Βελτίωση επίσης, παρουσίασαν και άλλοι δείκτες που αναφέρονται στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, όπως ο δείκτης της γραφειοκρατίας -που πέρα των άλλων συνεπειών γεννά και τη διαφθορά- , ο οποίος μειώθηκε και αυτός κατά 2,3 μονάδες -σύμφωνα με τα στοιχεία του WEF-, και από 22,1% το 2013 έπεσε στο 19,8% το 2014, υψηλότατο ποσοστό, αλλά μειούμενο και αυτό. Θετική ήταν και η εξέλιξη του σχετικού δείκτη που μετρά την ελαστικότητα της εργατικής νομοθεσίας, όπου από 8,2% το 2013, μειώθηκε στο 4,1%, δηλαδή κατά 4,1 μονάδες ήτοι κατά 50%.
Και, βέβαια, θα πρέπει να αναφέρουμε και το θετικό γεγονός, ότι ο μέσος όρος του χρόνου μιας εξαγωγής από 21 μέρες μειώθηκε στις 10, δηλαδή σχεδόν πλησίασε το μέσο όρο της Ε.Ε. Αυτό έχει τεράστια σημασία, αφού, λόγω της απίστευτης και απερίγραφτης γραφειοκρατίας, ο μέσος όρος εξαγωγών προϊόντων επί του ΑΕΠ στη χώρα μας το 2011 ήταν 6,5%, ενώ στην Ε.Ε. ήταν 26%, δηλαδή παραπάνω κατά 19,5 ολόκληρες μονάδες.
Αν, και με άλλες ενέργειες, κατορθώσουμε να φτάσουμε στο μέσο επίπεδο της Ε.Ε. -καθόλου δύσκολο-, τότε θα προστεθούν στο ΑΕΠ της χώρας περίπου 46 δισ. ευρώ, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τις εξαγωγές υπηρεσιών, δηλαδή από τουρισμό και ναυτιλία, όπου η Ελλάδα πρωτοστατεί, όντας πρώτη στην ναυτιλία παγκοσμίως και με προοπτικές ανάδειξής της το 2015 μέσα στις δεκαπέντε μεγαλύτερες τουριστικές δυνάμεις του κόσμου, με 24 εκατ. τουρίστες.
Όμως, για να προχωρήσουμε σωστά σαν χώρα, θα πρέπει να δούμε και τα αρνητικά στοιχεία που μας επηρεάζουν καταλυτικά. Σύμφωνα, λοιπόν, με τους ουσιαστικότατους προαναφερόμενους δείκτες του WEF ο δείκτης χαμηλής πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα αυξήθηκε στο 22,4% το 2014, από 13,8% το 2013, και αυτή την τεράστια αρνητική εξέλιξη κατά 8,6 μονάδες και κατά 62%, τη βιώνει η ελληνική οικονομία καθημερινά. Ουσιαστικά, δεν υπάρχει τραπεζικό σύστημα, αφού αυτό περιορίζεται αναγκαστικά στο να καλύπτει τις πιεστικότατες οικονομικές ανάγκες του Δημοσίου.
Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά την οικονομική ανάπτυξη ήταν και η φορολογική νομοθεσία, όπου ο σχετικός δείκτης από 11,8% αυξήθηκε στο 16,4%, δηλαδή επιδεινώθηκε κατά 4,6 μονάδες, καθώς και οι φορολογικοί συντελεστές, που ο σχετικός δείκτης από 8,5%, αυξήθηκε στο 9,4%.
Όμως, εδώ θα πρέπει να ερευνήσουμε τις αιτίες όλων αυτών των κακών. Φταίνε τάχα οι ξένοι, που συνεχώς μας επιβουλεύονται και βυσσοδομούν κατά της χώρας μας; Για το ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα φορολογικό σύστημα απλό, σαφές και σταθερό και ότι μέσα σε τρία χρόνια -από το 2011 μέχρι το 2013- ψηφίστηκαν 23 φορολογικοί νόμοι με 248 τροποποιήσεις και για να ερμηνεύσεις μια διάταξη απαιτούνται ικανότητες Πυθίας -αφού ακόμα και η γλώσσα που αυτές διατυπώνονται είναι κάκιστη- δεν ευθύνεται κανείς; Περίεργο. Ακούμε μόνο λόγια για διάφορα θέματα και άλλα αντί άλλων, αλλά ποτέ για την ουσία των πραγμάτων.
Η αλήθεια όμως είναι αμείλικτη.
Όλα αυτά βαραίνουν αποκλειστικά τους πολιτικούς και ειδικά τους κυβερνώντες, αφού αυτοί κυβερνούν, τοποθετούν και ελέγχουν τα στελέχη του Δημοσίου. Ας προσέξουμε τώρα κάτι συγκλονιστικό, που αν και το ζούμε καθημερινά, δεν το συνειδητοποιούμε. Η χώρα μας το 2014 βελτίωσε την ανταγωνιστική της θέση -ανάμεσα στο 144 χώρες- και από την 91η το 2013, έπεσε στην 81η, δηλαδή κατά δέκα μονάδες σε ένα χρόνο. Για να δούμε όμως, πώς βαθμολογούνται οι πολιτικοί μας -όλων των παρατάξεων, εννοείται- και τι θέση καταλαμβάνουν στη σειρά αυτή των 144 χωρών; Κρατηθείτε: Την 129η! Δηλαδή, οι άνθρωποι που μας κυβερνούν είναι παντελώς ανεπαρκείς.
Ανατριχιαστικό, αποκαλυπτικό, αν και εξόφθαλμο. Πώς να μη συμβαίνουν λοιπόν όλα αυτά που βιώνουμε;
Ας ευχηθούμε να έχουμε καλές εξελίξεις, γιατί, πέρα από τις τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις, θα έρθουμε αντιμέτωποι και με κρίσιμα εθνικά ζητήματα καθοριστικής σημασίας, για μας και τα παιδιά μας. Ζούμε σε έναν επικίνδυνο και ευμετάβλητο κόσμο και σε μια ηφαιστειώδη περιοχή. Ας προσέξουν λοιπόν οι πολιτικοί μας ιδιαίτερα, αφού οι πράξεις τους δεν επηρεάζουν μόνο αυτούς, αλλά πρωτίστως εμάς.
(Αναδημοσίευση από www.capital.gr, 28/2/2015)