Με αφορμή την άνοδο της ΑΕΛΚ στην Α΄ Κατηγορία, να ευχηθώ καλό ποδοσφαιρικό ταξίδι στους δύσκολους δρόμους τής Super League. Μακριά από διαπλοκές και μαγειρέματα. Δείξτε ποδοσφαιρικό πολιτισμό και μη φοβηθείτε να βραχείτε.

Άλλωστε, για να δεις το ουράνιο τόξο, πρέπει να περάσεις μέσα από βροχή.

Παρακολουθώντας χρόνια τώρα την κατάσταση στη Super League, όχι σαν οπαδός αλλά σα φίλαθλος, το πρώτο που διαπιστώνεις είναι ότι δεν είναι μόνο οι μεγάλες ομάδες που έχεις να αντιμετωπίσεις ποδοσφαιρικά. Το μεγαλύτερο «εμπόδιο» είναι ότι έχεις να κάνεις με παράγοντες με τεράστια οικονομική και πολιτική επιρροή.

Για να μην πούμε για το μπάσκετ, που ήταν και είναι υπόθεση αδελφών. Αδελφοί Γιαννακόπουλοι στον Παναθηναϊκό, αδελφοί Αγγελόπουλοι στον Ολυμπιακό. Κάθε εποχή έχει και τους ανθρώπους της. Η πρόσφατη περίπτωση Κόκκαλη ή το φαινόμενο «Κόκκαλης», για να μην πάμε πιο παλιά, είναι χαρακτηριστική. Πέρα από τις προσωπικές ικανότητες που ο συγκεκριμένος παράγοντας αναμφισβήτητα είχε, το φαινόμενο Κόκκαλη ήταν αποτέλεσμα των συγκεκριμένων πολιτικών και οικονομικών συνθηκών. Άλλαξαν οι συγκεκριμένες συνθήκες, άλλαξε και το φαινόμενο. Πάμε για άλλο.

Πρέπει να είσαι αφελής για να θεωρείς απολιτικό το ζήτημα ελέγχου των ομάδων που θεωρούνται «ιδέες», από μεγαλοπαράγοντες που καθορίζουν την τύχη τους και τους προσδίδουν μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική ισχύ. Την ΑΕΚ την άφησε ο Μελισσανίδης να πέσει στην Γ΄ Κατηγορία, για να μην πούμε ότι το επέβαλε, προκειμένου να την πάρει «καθαρή» χωρίς χρέη. Είχε ζητήσει να μπει η ΑΕΚ σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης και ουσιαστικά να πτωχεύσει. Αυτό ακριβώς αποφάσισε η γενική συνέλευση των μετόχων τής ΠΑΕ. Υπάρχει κάποιος που δεν το αντιλήφθηκε;

Τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ τούς διοικούν άνθρωποι που δε δίνουν ιδιαίτερη σημασία στις δημοκρατικές αξίες, ενώ ο Παναθηναϊκός ταλαιπωρείται ακόμη από τα απόνερα που άφησαν πίσω τους οι πρώην διοικούντες του, κοινώς «οι άνθρωποι με τα πούρα». Η ζωή έδειξε ότι δεν ήταν όλοι αυτοί οι μεγαλοπαράγοντες και ταυτόχρονα μεγαλοεπιχειρηματίες ικανοί να διοικήσουν ποδοσφαιρική ομάδα. Πολλοί από αυτούς είχαν φαλιρίσει τις εταιρείες τους και μάλιστα στην εποχή που τα λεφτά στην αγορά που ειδικεύονταν οι επιχειρήσεις τους, φύτρωναν στα παρτέρια.

Είμαστε ίσως η μοναδική χώρα που οι θεατές των ποδοσφαιρικών αγώνων κορυφώνουν τον πανηγυρισμό τους βρίζοντας με αισχρά σεξουαλικά συνθήματα και άσεμνες χειρονομίες. Που για να γίνει ένας τελικός κυπέλλου παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, χρειάζονται νεκρές ζώνες 50 μέτρων στις κερκίδες για να μη σκοτώσουν οι μεν τους δε. Που όταν ένας τελικός γίνεται σε επαρχιακή πόλη, καταστρέφονται καράβια και πόλεις, όπως έγινε στα Χανιά και την Πάτρα. Και μη νομίζετε ότι αυτό θα αλλάξει.

Το «μπουρδέλο», όπως είπε και ο Δώνης, αρνείται να συμμαζευτεί, επειδή δεν υπάρχει βούληση για κάτι τέτοιο. Θα μου πεις, ποδόσφαιρο είναι. Τι θέλεις τώρα; Να μη βρίσει η εξέδρα; Μα φυσικά για ποδόσφαιρο μιλάμε, για εκτόνωση οπαδών μιλάμε, δε μιλάμε για τη Σκάλα του Μιλάνου, που όταν ανέβαινε στη σκηνή η Μαρία Κάλλας έπρεπε να υπάρχει απόλυτη σιωπή για να μπορέσει να συγκεντρωθεί. Άλλο όμως αυτό και άλλο οι ακραίες συμπεριφορές. Άλλωστε γήπεδο δεν είναι μόνο τα σημαιάκια των κόρνερ, τα άκρα. Έχεις τεράστιο χώρο να κινηθείς και από πλευράς συμπεριφοράς.


ΥΓ. 1 Μαριλένα Κοππά (ευρωβουλευτης ΠΑΣΟΚ): «Να σταματήσει το ΠΑΣΟΚ να είναι το Γραφείο Τύπου τής Ν.Δ..»
- Κακώς ανησυχείτε, κυρία μου. Σε λίγο θα είναι απλώς ιστορία.

ΥΓ. 2 Άδωνις Γεωργιάδης (βουλευτής Ν.Δ.): «Ναι, ήταν ο Μάκης Βορίδης αρχηγός της νεολαίας ΕΠΕΝ, αλλά άλλο χούντα, άλλο Ναζί.»
- Είστε σίγουρος ότι έτσι τον υπερασπίζεστε;

ΥΓ. 3 Κώστας Τζαβάρας (Ν.Δ.): «Είμαι ένας απλός βουλευτής Ηλείας, που ο πρωθυπουργός τού ανέθεσε το χαρτοφυλάκιο του Πολιτισμού.»
- Καταλάβαμε. Αγγαρεία κάνετε, ποινήν εκτίετε, που έλεγε και ο Πολύδωρας.

ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: Γιάννης Στουρνάρας: «Μέσα στο 2014 θα αρχίσει να μειώνεται η ανεργία.»
- Όταν κάνει σχέδια ο Στουρνάρας, η πραγματική οικονομία παθαίνει συγκοπή. Απ’ τα γέλια.