Κοσμογονία στο λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς. Ανθισμένες ελιές, φουσκωμένα ποτάμια, τρίτοι πόλοι που κορφολογούν ελιές και ξεδιψάνε στα ποτάμια και πάει λέγοντας.

Ο Βενιζέλος πήγε να φυτέψει την ελιά και η μισή του κοινοβουλευτική ομάδα απουσίαζε, προτίμησε να πάει για βρούβες. Για τη μισή του κοινοβουλευτική ομάδα ο Βενιζέλος έχει καταντήσει τόσο πολιτικά τοξικός, που αποφεύγει πια να ταυτιστεί μαζί του.

Θεωρούν ότι πάει στο ελαιοτριβείο το ΠΑΣΟΚ, για να το εκθλίψει και να ιδιοποιηθεί όσο λαδάκι τού έχει απομείνει.

Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση. Διεκδικεί την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά ταυτόχρονα αφήνει να διαρρεύσει ότι ο αρχηγός του προαλείφεται για επίτροπος της Ελλάδας στην Κομισιόν.

Ζητάνε την ψήφο μας για να σώσουν τη χώρα και την ίδια ώρα ο αρχηγός τους έχει το διαβατήριο στα δόντια και ετοιμάζεται να φύγει για να σωθεί.

Στον ίδιο χώρο κινείται και η ΔΗΜΑΡ, η λεγόμενη «κυβερνώσα αριστερά», που προσπαθεί να έχει μια διακριτή παρουσία δίπλα στα κατά καιρούς εναλλασσόμενα προσωπεία του παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ. Κάνει προσπάθεια να ξεχαστεί η άνευ όρων συμμετοχή της στην καταστροφική διακυβέρνηση με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.

Τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα όχι μόνον δεν τη βάζουν οριακά στη Βουλή, αλλά την αφήνουν εκτός, παρ' ότι δε βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο εθνικών εκλογών, όπου θα λειτουργήσει σε βάρος της η αναπόφευκτη πόλωση που το ίδιο πολιτικό σκηνικό θα φέρει.

Και ενώ μετά τούς 58 που μας τελείωσαν, η «Ελιά» μαραίνεται και φυλλορροεί, μας προέκυψε «Το Ποτάμι». Τόσα πολιτικά σχήματα, μέχρι και τον ειδικό στις κομματικές ανανεώσεις και εξαερώσεις Μπίστη έχουν μπερδέψει.

Ποιος, αλήθεια, έχρισε το Θεοδωράκη μπροστάρη στη μεγάλη πορεία για το μέλλον αυτού του τόπου; Μην πάει στο πονηρό ο νους σας (λέω εγώ τώρα), η ίδια η επιτυχία, δηλαδή η ίδια η ζωή.

Ένας επιτυχημένος παρουσιαστής είναι, ενός επίσης επιτυχημένου καναλιού.

Αλλά και οι άλλοι που τον πλαισιώνουν και τον συμβουλεύουν είναι επίσης επιτυχημένοι, άρα έτοιμοι να κυβερνήσουν τη χώρα και ας μην έχουν πρόγραμμα, οργάνωση και κόσμο.

Τι να τα κάνεις τα προγράμματα, την ιδεολογία και τις αρχές, καλή καρδιά να υπάρχει. Αυτή την πατέντα πολιτικού σχηματισμού την καθιέρωσε ο Αμερικανός ρεπουμπλικάνος μεγιστάνας και μορμόνος Μιτ Ρόμνι, που στην προεκλογική του εκστρατεία ζητούσε την ψήφο των Αμερικανών με το επιχείρημα: Αφού μπόρεσα να «κυβερνήσω» τις επιχειρήσεις μου με τόση επιτυχία, μπορώ να κυβερνήσω και τις ΗΠΑ.

Αυτό στην ψυχολογία ονομάζεται «Σύνδρομο του φωτοστέφανου», αυτός δηλαδή που κατάφερε κάτι σε έναν τομέα, νομίζει ότι μπορεί να τα καταφέρει παντού.

Συνήθως τρώει το κεφάλι του τρώγοντας συγχρόνως και τα κεφάλια των άλλων. Παρεμπιπτόντως, ρίξτε μια ματιά στα δικά μας λεσβιακά αυτοδιοικητικά δρώμενα και θα βρείτε αρκετούς με το σύνδρομο του φωτοστέφανου· και ακόμα είμαστε στην αρχή, θα εμφανιστούν και άλλοι.

Για «Το Ποτάμι», λοιπόν, δεν έχει καμμία σημασία τι έκαναν οι παλιές κυβερνήσεις του Γιωργάκη, του Παπαδήμου, του Σαμαρά, δεν έχει σημασία το μνημόνιο, ό,τι έγινε, έγινε. Το παρελθόν πέθανε, το μέλλον είναι εδώ και θα το διαμορφώσουν ο αρχηγός και οι πεφωτισμένοι εκλεκτοί του. Αυτό είναι «Το Ποτάμι», με μια κατεβασιά τα ξέπλυνε όλα.

ΥΓ. 1 Παναγιώτης Ρήγας (βουλευτής ΠΑΣΟΚ): «Πάντα ανοικτό το ενδεχόμενο να τεθεί θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ.»
- Άρχισαν τα όργανα.
ΥΓ. 2 - Αγόρασα καινούργια τηλεόραση 300 ευρώ. Την άνοιξα. Είδα τον Άδωνη. Την έσπασα.
- Τα έβγαλε τα λεφτά της.

ΥΓ. 3 Οι ξεπουλημένοι Ισλανδοί πολιτικοί έβαλαν φυλακή τον πρωθυπουργό τους που τους έφερε το Δ.Ν.Τ. και μαζί με αυτόν, τέσσερις τραπεζίτες.
- Ευτυχώς, εδώ στη χώρα μας μάς κυβερνούν οι άξιοι.
ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: «Λεφτά δεν υπάρχουν. Πολύ σύντομα για να μπεις στα σούπερ μάρκετ να ψωνίσεις, θα σου ζητάνε φωτοτυπία της τελευταίας φορολογικής δήλωσής σου και ένα εγγυητή.»