Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Ν.Δ. καταγράφεται ρευστοποιούμενη με σοβαρή διάβρωση από τη «Χρυσή Αυγή» και ο Σαμαράς εμφανίζεται με προστιθέμενο ποσοστό αναξιοπιστίας. Η εικόνα της τρικομματικής κυβέρνησης θυμίζει την κυβέρνηση Παπανδρέου ακριβώς ένα χρόνο πριν καταρρεύσει. Εκπονούνται και εμφανίζονται διάφορα σενάρια αναχαίτισης της δημοσκοπικής μείωσης της Ν.Δ. - τα διαβάζουμε τακτικά στον Τύπο - με ανοίγματα στον κεντρώο χώρο, ώστε να καρπωθεί τη διαρροή τού ΠΑΣΟΚ από τα δεξιά. Το ΠΑΣΟΚ, όπως όλα δείχνουν, ακολουθεί την πορεία τής ΕΔΗΚ του Ζίγδη. Σε συνθήκες κατάρρευσης του Κέντρου, επιλέγεται ο αφανισμός του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, ώστε να ενισχυθεί η Ν.Δ. του Σαμαρά, που αποτελεί το βασικό πυλώνα του σημερινού αστικού πολιτικού συστήματος.

Το σημερινό καταρρέον βενιζελικό ΠΑΣΟΚ σπρώχνεται προς τα δεξιά για να αλωθεί ευκολότερα από τη Ν.Δ., η δε ΔΗΜΑΡ όλο και περισσότερο θα διαπιστώνει ότι για το σχέδιό της να διεκδικήσει την ηγεμονία του Κέντρου, δε θα έχει ως αντίπαλο το θνήσκον ΠΑΣΟΚ, αλλά την υπό διαμόρφωση κεντροδεξιά παράταξη της Ν.Δ.. Ειδικά η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σήμερα σε δραματική θέση και αναζητά εναγωνίως μια «βολική» τρίτη λύση. Ζητάει επιμόνως να κοπεί το σχετικό πακέτο στα δύο και να έρθουν δύο άρθρα στη Βουλή. Ένα για να το καταψηφίσει και ένα για να το υπερψηφίσει.

Και εδώ αρχίζει η πολιτική παράνοιά της, αφού θα ψηφίσει το δεύτερο άρθρο για να εκφράσει τη στήριξή της στην κυβέρνηση Σαμαρά, ώστε να μπορέσει να εφαρμόσει το πρώτο άρθρο που θα καταψηφίσει. Και όλα αυτά, τη στιγμή που η ώρα της αλήθειας πλησιάζει, καθώς τα νέα μέτρα θα προκαλέσουν μεγαλύτερη απονομιμοποίηση της κυβέρνησης. Το μνημόνιο έχει χρεωκοπήσει και θα συμπαρασύρει μαζί του τους πολιτικούς του εκφραστές. Ο πολιτικός χρόνος πυκνώνει. Η τρικομματική κυβέρνηση δείχνει να παραπαίει. Ίσως επιχειρηθεί λίφτινγκ με ανασχηματισμό. Το πρόβλημα όμως αυτής της κυβέρνησης δεν είναι οι ανίκανοι υπουργοί και οι μεμψιμοιρίες των συνεταίρων. Κυρίως, είναι η αντιλαϊκή πολιτική που γεννά κοινωνική απόγνωση και πολιτική αστάθεια.

Όσο κλιμακώνεται η καταστροφή μικρομεσαίων επιχειρήσεων και διογκώνεται η ανεργία, τόσο θα συσσωρεύεται κοινωνική απόγνωση. Κι όσο συσσωρεύεται απόγνωση, τόσο θα μετατρέπεται σε οργή. Καμμία κυβέρνηση δεν μπορεί για πολύ να στηρίζεται μόνο στον εκβιασμό. Η κοινωνική δυναμική δεν μπορεί να ανασχεθεί με εκβιαστικά διλήμματα που επιδέχονται μονοσήμαντη απάντηση. Μια ασήμαντη αφορμή μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να προκαλέσει κοινωνική ανάφλεξη. Με άλλα λόγια, η τρικομματική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά.

Σε ένα μεγάλο βαθμό φταίει η πάση θυσία υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει ο Σαμαράς έναντι της τρόικας και της Άνγκελας Μέρκελ και πιθανότατα θα αποδειχθεί το κύκνειο άσμα της κυβέρνησής του, τουλάχιστον υπό την παρούσα μορφή της.

Με την ψήφιση των νέων μέτρων «μπαίνουμε» σε ένα πακέτο διαρκείας και για αυτόν το λόγο πλασάρεται από την τρόικα εσωτερικού ως το τελευταίο. Σύμφωνα με αυτό, τα ταμειακά ελλείμματα (παρεκκλίσεις από τον προϋπολογισμό) θα οδηγούν αυτόματα σε περικοπές δαπανών, οι οποίες θα κατανέμονται εξ ίσου σε όλα τα προγράμματα δαπανών (ανάλογα με το μερίδιό τους στον προϋπολογισμό). Με άλλα λόγια, θα είναι ένα συνεχώς αναπροσαρμοζόμενο χρονικά πακέτο, για αυτό παρουσιάζεται ως το τελευταίο.

Η χώρα μας βιώνει ανθρωπιστική κρίση. Διολισθαίνουμε προς μία κοινωνία που θα χωρίζεται σε αυτούς που θα τρώνε από τα σκουπίδια, σε εκείνους που θα αγοράζουν ληγμένα μισοτιμής, σε κάποιους που θα ψωνίζουν ό,τι τους επιτρέπει η τσέπη τους από τα «φυσιολογικά» τρόφιμα και σε κάποιους ελάχιστους που θα τρώνε και θα πίνουν εις βάρος των κορόιδων, κατηγορώντας όλους τους υπόλοιπους ότι ανήκουν στα άκρα. Δε χρειάζεται ιδιαίτερη ιδεολογική ανάλυση για αυτό, αφού οι πεινασμένοι ανήκουν εξ ορισμού στα άκρα, κάποιοι δε εξ αυτών και στην άκρα του τάφου σιωπή.

ΥΓ. 1 Το μόνο που δεν είπε ο Παπακωνσταντίνου είναι ότι είχε κρεμάσει το CD της Λαγκάρντ στο μπαλκόνι για να φεύγουν τα περιστέρια.
ΥΓ. 2 «Χωρίς τη δόση θα πεινάσουμε», λέει ο Στουρνάρας. Πήγα να φοβηθώ, αλλά θυμήθηκα ότι είχε προβλέψει και ανάπτυξη το 2012 και ησύχασα.
ΥΓ. 3 Κουβέλης: «Αν το πρόγραμμα αποτύχει, θα περικόπτονται μισθοί και συντάξεις. Αν πετύχει, θα επιστρέφονται όσα έχουν περικοπεί.» Δώστε του το Νόμπελ Οικονομίας.
ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: «Το δημόσιο χρέος και το χταπόδι, όσο το χτυπάς απλώνει.»