Τρεις μήνες έχουν περάσει από το σχηματισμό της τρικομματικής κυβέρνησης και η προγραμματική τους συμφωνία δεν έχει πια καμμία ισχύ. Έχει ήδη παραβιαστεί σχεδόν καθ’ όλη την έκτασή της. Ακυρώθηκε από τους ίδιους τους μετέχοντες σε αυτή την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης, όπως οι ίδιοι μετέχοντες την αποκαλούσαν, δεν υπάρχει. Σήμερα έχουμε μια αμιγώς δεξιά κυβέρνηση με κεντροαριστερή στήριξη, όσο μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είναι ακόμη κεντροαριστερά σχήματα.

Ο Σαμαράς συμπεριφέρεται ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης μιας μονοκομματικής πλειοψηφίας. Αποφασίζει μαζί με το Στουρνάρα, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τις όποιες ενστάσεις του Βενιζέλου και του Κουβέλη. Και εδώ που τα λέμε, γιατί να μην το κάνει. Έχει τις διαβεβαιώσεις των άλλων δύο κομμάτων ότι δεν προτίθενται να ρίξουν την κυβέρνηση. Τους έχει εγκλωβίσει. Ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης τρέμουν κυριολεκτικά στο ενδεχόμενο να διαλυθεί η συγκυβέρνηση. Ξέρουν πολύ καλά ότι σε αυτή την περίπτωση, ταυτόχρονα με την κατάρρευση του εγχειρήματος κινδυνεύουν με κατάρρευση και τα κόμματά τους. Το νέο παιχνίδι και των δύο είναι αυτό που ονομάζεται «ισοδύναμα μέτρα». Αλλά αρχίζει και αυτό να καίγεται.

Η προσπάθεια από τη μία να υιοθετηθεί το πακέτο μέτρων και από την άλλη να αποφευχθούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, ισοδυναμεί με τον τετραγωνισμό του κύκλου. Ο πρόεδρος Φώτης το είπε ξεκάθαρα. Τα νέα μέτρα «πρέπει να έχουν αναπτυξιακή διάσταση», ξεφεύγοντας σιγά - σιγά από τα ισοδύναμα. Αλλά ανάπτυξη στο οικονομικό πείραμα που λέγεται «Ελλάδα», δεν μπορεί να υπάρξει. Τι περιμένουν από τους ξένους; Να έρθει στην Ελλάδα η «Μερσεντές» και η «Φολκσβάγκεν» να στήσουν εργοστάσια, ή να κάνει η HDW το Σκαραμαγκά πρώτο ναυπηγείο στην Ευρώπη; Μα το είχε και το παρέδωσε στα Εμιράτα να το διαλύσουν. Ας μην πανηγυρίζουν για επενδύσεις που δε θα γίνουν ή για επενδύσεις που είναι από μόνες τους θνησιγενείς. Θυμάστε τις εξαγγελίες τού Γ. Παπανδρέου και τις δεσμεύσεις του Παπακωνσταντίνου ότι θα εξάγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρισμού στη Γερμανία; Στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης, θα κάναμε τα νησιά μας μπαταρίες και ας μην ξέραμε πώς θα μεταφέραμε το ρεύμα στη Γερμανία. Τελικά το θέμα το έληξαν οι ίδιοι οι Γερμανοί, που μας απάντησαν ότι δε θα πάρουν.

Η ανάπτυξη πρέπει να έχει εθνικό σχεδιασμό με πρωταγωνιστές τους Έλληνες και τον πλούτο του τόπου. Όλα τα άλλα είναι απλά κοροϊδία, με μοναδικό σκοπό να κερδίσουν αυτόν τον ελάχιστο πολιτικό χρόνο εξουσίας. Και καλά, ο Σαμαράς που κυβερνάει και βρίσκεται μέσα στο ιερό μαζί με τους επισκόπους, είναι λογικό να το επιδιώξει. Οι άλλοι δύο τι έχουν να κερδίσουν; Στην αυλή της εκκλησίας τούς έχει στείλει, να μοιράζουν το αντίδωρο. Ο Βενιζέλος τα μέτρα των 11,5 δισεκατομμυρίων τα έχει ψηφίσει.

Η «γκρίνια» του είναι για τα μάτια του κόσμου. Ο Κουβέλης όμως τι έπαθε; Τον έχει παραμυθιάσει ο Μπίστης και ο Μαργαρίτης ότι είναι ο νέος Μπερλιγκουέρ; Δεν έχει αντιληφθεί ότι σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή προσφέρει χείρα βοηθείας και συγκυβερνά με αυτούς που έθρεψαν τη διαφθορά και τη διαπλοκή; Με το απαξιωμένο και αλαζονικό βενιζελικό ΠΑΣΟΚ και την πιο δεξιά Δεξιά της μεταπολίτευσης, τη Ν.Δ., που έχει μέσα της και το μισό ΛΑΟΣ.

Εν κατακλείδι, στο ερώτημα πόσο θα αντέξει η κυβέρνηση, ας μη βιαστούμε να απαντήσουμε. Η απάντηση θέλει προσοχή, επειδή η τριμερής αυτή κυβέρνηση, παρά τους τριγμούς της, έχει διεθνή φροντίδα. Άλλωστε, στα μείζονα μεταξύ Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ υπάρχει πλήρης ομοφωνία. Όσο και να μας λένε ότι χαράσσουν «κόκκινες γραμμές», δεν πείθουν. Αποδεικνύεται ότι γρήγορα οι κόκκινες γραμμές τους ξεβάφουν και ξεθωριάζουν.

ΥΓ.1 «Αν θέλετε χρυσό, ανοίξτε τις θυρίδες. Εξόρυξη δε γίνεται, μην τρέφετε ελπίδες.» Σύνθημα με νόημα από τις Σκουριές Χαλκιδικής.
ΥΓ.2 Αντώνης Σαμαράς: «Αυτό είναι το τελευταίο πακέτο περικοπών». Και αν δεν είναι; Ε, και τι έγινε; Ουδείς αναμάρτητος.
ΥΓ.3 Γιατί να μη συμπαρασταθούμε στους ένστολους; Όσες φορές κατεβήκαμε στο Σύνταγμα, εκεί ήταν οι άνθρωποι. Μερικοί παίρνανε και δουλειά στο σπίτι.