Ο πρωθυπουργός μας, όχι μόνο αποκήρυξε το αντιμνημονιακό του παρελθόν ενώπιον της κ. Μέρκελ που του ζήτησε «η κυβέρνηση να υλοποιήσει όσα έχει υποσχεθεί», αλλά «ξέχασε» να αναφερθεί και στην επιμήκυνση, που την είχε κάνει σημαία του κατά την προεκλογική περίοδο, όχι μόνο αυτός, αλλά και οι άλλοι δύο της συγκυβέρνησής του.

Όσοι διατηρούσαν ελπίδες ότι κάτι μπορεί να κάνει ο Σαμαράς στο εξωτερικό, εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις, καλά θα κάνουν να το ξεχάσουν. Εμφανίστηκε ως επαίτης, όπως ακριβώς έκανε και ο προκάτοχός του Γ. Παπανδρέου. Όσοι πιστεύουν ότι ο πρωθυπουργός της χώρας πρέπει να γυρνάει στην Ευρώπη με το ένα χέρι απλωμένο και με το άλλο κρατώντας το κυπελλάκι του ζητιάνου και πως με αυτό τον τρόπο μπορούμε να κερδίσουμε κάτι, ας εξακολουθήσουν να τον στηρίζουν.

Δυστυχώς η κωμωδία «Επαναδιαπραγμάτευση με ολίγη επιμήκυνση» κατέβηκε γρήγορα. Οι θεατές δεν είχαν όρεξη να γελάσουν με τέτοια αστεία, οι πρωταγωνιστές κατάλαβαν ότι θα αποδοκιμαστούν και, το κυριότερο, ο χορηγός θεώρησε πως το έργο δεν μπορεί να πάει ως έχει περιοδεία ανά τας Ευρώπας. Αν εξαιρέσει κανείς τις κομματικές κορώνες του Σαμαρά, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ έκανε τρεις επιλογές: α) απέσυρε όλα τα αιτήματα προς τους δανειστές, β) ομνύει στην εφαρμογή του μνημονίου και γ) όρισε το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου ως το μοναδικό περιεχόμενο της κυβερνητικής της πολιτικής. Τα μέτρα των 11,5 δισ. που υποσχέθηκε, που τελικά θα γίνουν 15 δισ., είναι μέτρα επιπλέον λιτότητας, που θα μειώσουν ακόμα περισσότερο τη συνολική ζήτηση.

Η κυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού ομολογεί ότι η ύφεση θα φτάσει ως το τέλος της θητείας της. Δηλαδή μας προετοιμάζει ότι πρέπει να υποστούμε υφεσιακό πρόγραμμα τετραετίας. Το μόνο που σίγουρα θα πετύχει, είναι να αφαιρέσει κάθε ικμάδα διαθέσιμου εισοδήματος στερώντας το από τη ζήτηση. Αυτό φαίνεται και από τις δηλώσεις Κουβέλη. Όταν ακούσεις τις δηλώσεις του, τα χάνεις. Αγνοεί τα τρέχοντα που διαλύουν τα πάντα, και «βλέπει» πάντα μακριά. Λέει τι πρέπει ή τι δεν πρέπει να γίνει, αλλά αυτό που γίνεται είναι σα να μην τον αφορά. Έχει ρίξει όλο το βάρος στον τέταρτο χρόνο της θητείας της παρούσης κυβέρνησης. Τότε δηλαδή που δε θα υπάρχει αυτή η κυβέρνηση και πιθανόν ούτε η ίδια η Ευρωζώνη.

Στη σημερινή συγκυβέρνηση, ο Σαμαράς με το Στουρνάρα αποφασίζουν, ο Βενιζέλος «γκρινιάζει» και ο «ελεήμων» Κουβέλης έχει αναλάβει να πληροφορεί το κοινό (δηλαδή εμάς) ότι δε θα υπάρξουν μέτρα τα οποία θα επιβαρύνουν την κοινωνία. Αλλά; Όλοι οι οικονομολόγοι, ανεξαρτήτως σχολής και ιδεολογίας, γνωρίζουν ότι μετά από τέτοια μέτρα, ακολουθεί μια τεράστια απομόχλευση στην οικονομία, που οδηγεί στη φτωχοποίηση ακόμα περισσότερων εργαζομένων. Η ύφεση θα βαθύνει ακόμα περισσότερο, ακολουθούμενη από μία μεγαλύτερη απομόχλευση, κλείνοντας το φαύλο κύκλο της και ανοίγοντας ταυτόχρονα ακόμα έναν.

Γιατί λοιπόν συνεχίζουν οι τρεις της συγκυβέρνησης την αποτυχημένη πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων; Ακόμα και την περιβόητη χρονική επιμήκυνση να πετύχουν, πράγμα που προϋποθέτει επιπλέον δάνεια, απλώς θα καθυστερήσουν την πτώχευσή μας, καθώς θα χρησιμοποιούν δανεικά για να αποπληρώσουν τις δόσεις των προηγούμενων δανείων, εξασφαλίζοντας όμως ότι, όταν έρθει η ώρα της πτώχευσης, το «μπαμ» θα είναι μεγαλύτερο.

Όταν το χρέος σου είναι μεγαλύτερο από τα έσοδά σου και μάλιστα από τα δυνητικά σου έσοδα (τωρινά και μελλοντικά), έχεις πτωχεύσει. Τελεία και δυστυχώς παύλα. Αυτό είναι αδιανόητο να μην το γνωρίζουν. Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 23 δισ. ευρώ μέσα σε τρεις μήνες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στις 30/6/2012 «πήδηξε» στα 303 δισ. έναντι 280 δισ. στις 30/3/2012, αποδεικνύοντας ακόμη μια φορά ότι είναι πλέον μη διαχειρίσιμο. Η Ελληνική Οικονομία βυθίζεται σε μια μη αναστρέψιμη ύφεση, με ορίζοντα δεκαετίας, και με δεδομένο ότι και η Ευρωζώνη εισέρχεται σε κατάσταση ύφεσης, το δημόσιο χρέος είναι πια θηλιά στο λαιμό της Ελληνικής Οικονομίας.

Η κατάσταση είναι σοβαρή και δεν μπορείς ως πρωθυπουργός να στέλνεις μήνυμα «όλοι ενωμένοι, με τη βοήθεια της Παναγίας, θα ανέβουμε το δύσβατο δρόμο». Η Παναγία και στα τείχη της Κωνσταντινούπολης ήταν, αλλά η πόλη έπεσε. Το μόνο που δεν έκανε ο Σαμαράς, ήταν να μας καλέσει να πάμε όλοι γονατιστοί στην Παναγιά της Τήνου και να κάνουμε τάμα για να προχωρήσει η παράλυτη συγκυβέρνησή του. Έλεος.