Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Δυσλεξία! Όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα δημοσιεύματα, δεν υπάρχει ξεκάθαρος ορισμός. Για το λόγο αυτό, για μεγαλύτερη κατανόηση, θα ασχοληθώ σήμερα με κάποια παραδείγματα.
Αρχικά τονίζω ότι όλα τα παιδιά με δυσλεξία έχουν φυσιολογικό δείκτη νοημοσύνης, μέση ή ανώτερη εξυπνάδα. Όμως έχουν διαφορετικό τρόπο λειτουργίας των εγκεφαλικών νευρώνων. Γι’ αυτό αντιλαμβάνονται και μεταφράζουν με διαφορετικό τρόπο τα μηνύματα που δέχονται.
Τι οφείλουν να κάνουν οι ενήλικες για τη συμπεριφορά και την εξέλιξη των παιδιών; «Είναι απαράδεκτη η δασκάλα του Πάνου μου - έχει την απαίτηση να μάθουν τα παιδιά αφαίρεση από τα επτά τους χρόνια. Σκέφτομαι να του αλλάξω σχολείο», μου γράφει μια μητέρα. Δηλαδή η οικογένεια αυτή δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στη δασκάλα. Προσοχή: Ακόμη κι αν έτσι πιστεύουν οι ενήλικες, ΠΟΤΕ δεν πρέπει να το εκφράσουν μπροστά στο παιδί. Ο δάσκαλος είναι ένα ισχυρό ίνδαλμα, βοηθά το μαθητή να στηρίζεται, να νιώθει ασφάλεια με αυτόν - τη βάση της αυτοπεποίθησης. Είναι το αλάνθαστο πρότυπό του. Αλίμονο εάν γκρεμίζονται τα θεμέλια του συναισθηματικού οικοδομήματος του κάθε παιδιού! Είναι μία βασική αιτία για την εδραίωση της επίκτητης δυσλεξίας.
Μια άλλη μητέρα μού γράφει: «Η Μαρία μου είναι οκτώ ετών και είναι πολύ τυχερή: η δασκάλα της είναι καταπληκτική: δεν μου έχει ακόμη πει ότι είναι κακό να λείπει η κόρη μου από το σχολειό. Κι έτσι, πάμε μαζί βόλτα τα περισσότερα πρωινά! Σιγά… Μικρή είναι ακόμα! Η κόρη μου χαίρεται γιατί βαριέται το διάβασμα, όπως κι εγώ. Με συμβουλεύετε κάτι;»
Στην περίπτωση αυτή, η Μαρία έχει καθυστέρηση στην απόκτηση γνώσεων με μεθοδικό και αργό τρόπο, με έλλειψη των απαιτούμενων επαναλήψεων και του ελέγχου της προόδου μάθησης. Συνήθισε στην απραξία, στην έλλειψη ενδιαφέροντος για μάθηση και για επιβράβευση λόγω καλής απόδοσης. Επιπλέον, οι γονείς της δε βλέπουν την ανεπάρκεια του σχολείου για να βοηθήσουν. Και η μαμά της βαριόταν το διάβασμα στο σχολείο, ίσως λόγω δυσλεξίας. Για όλους τους παραπάνω λόγους, μόνο με τη βοήθεια της ενισχυμένης εκπαίδευσης με παράλληλη ψυχολογική υποστήριξη και τόνωση, η Μαρία θα μπορέσει να συναγωνιστεί αργότερα τους συνομηλίκους της.
Διαφορετικά, θα δυσκολεύεται με έντονη δυσλεξία και αποτυχία, σε ό,τι προσπαθεί.
Και τελειώνω «με τον Κωστή που είναι 11 χρονών. Ακόμη μπερδεύεται και πέφτει, τρέχει μόνος του συνέχεια, δεν έχει φίλους, σηκώνεται από το θρανίο του κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Να είμαι αυστηρός ή να μην του δίνω σημασία;», γράφει ένας πατέρας. Το παιδί αυτό δυσκολεύεται να ακολουθήσει κανόνες και το σωστό τρόπο συμπεριφοράς στο σχολείο, με τους φίλους, μόνος του. Αιτία είναι η ΔΕΠΥ (Διάσπαση Προσοχής και Υπερκινητικότητα), που ίσως τον έχουν οδηγήσει και στη Δυσλεξία. Χρειάζεται ιδιαίτερο έλεγχο, για να ακολουθηθεί ειδική εξάσκηση.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι απαραίτητη αποδείχτηκε η προσοχή των γονιών προς το παιδί τους, μικρός έλεγχος και κάποιες συμβουλές από ειδικό - για να μεγαλώσει το παιδί σας χωρίς προβλήματα.
«Όποιος γονιός προβληματίζεται ή θέλει κάποια βοήθεια ως προς τη συμπεριφορά του παιδιού του, ας επικοινωνήσει στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή στο 210 6778528.»