Τη στιγμή που το δυσλεκτικό παιδί γράφεται στο γυμνάσιο, έχει ήδη μάθει να καλύπτει τη δυσκολία της καθημερινότητας, με «πονηρές» στρατηγικές. Όμως στη μελέτη των μαθημάτων και στην απόδοση στο σχολείο, καθημερινά αποτυγχάνει. Η αυτοπεποίθηση και η δύναμη της θέλησης για επιτυχία έχουν σχεδόν εξαφανιστεί - οι δε κατάθλιψη και απομόνωση ενισχύονται από την εφηβεία.

Τα ΚΕΔΔΥ (Κέντρα Διάγνωσης και Υποστήριξης Μαθησιακών Δυσκολιών) δυστυχώς έχουν μεγάλο πρόβλημα προσωπικού, οπότε έχουν και μεγάλες λίστες αναμονής. Αν το παιδί έχει δυσλεξία (ή κάποια άλλη μαθησιακή δυσκολία), το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί να παρακολουθεί και τμήμα ένταξης. Για να γίνει αυτό, η διάγνωση πρέπει να είναι από ΚΕΔΔΥ ή από Δημόσιο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο (υπάρχουν σε νοσοκομεία). Άρα, πάλι τη διαδικασία δεν τη «γλυτώνεις».

Ας γίνει αίτηση και στα δύο, και θα πάτε στο πρώτο που θα σας καλέσει. Να ξέρετε ότι στην Αθήνα, σήμερα, ειδοποιείται ο γονιός μετά από περίπου δυο χρόνια. Τώρα, όσον αφορά στα ιδιωτικά κέντρα και τις διαγνώσεις τους, χρειάζεται πολλή προσοχή και… τύχη!

Δίνονται παρακάτω οι δυσκολίες που ζουν οι γονείς εφήβων και οι έφηβοι που παρουσιάζουν μαθησιακή δυσκολία στο γυμνάσιο - ασχέτως εάν προϋπήρχε.

1- Σέβομαι τους εφήβους με κρίση και ικανότητα να σχολιάσουν τη μαθησιακή δυσκολία και τα προβλήματά τους. «Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για τον εαυτό σου», λέει ο Νίκος, «αλλά όταν μιλάς, στο ξεπληρώσει. Ίσως λέγοντας τη δυσκολία σου σε γονείς και δασκάλους, όχι μόνο θα σε βοηθήσουν, αλλά μόλις σου πουν “μπράβο” θα δυναμώσεις και θα συνεχίσεις.»

2- Καθώς αυξάνονται οι απαιτήσεις και η ύλη στο γυμνάσιο, ο δυσλεκτικός έφηβος ίσως νιώσει ανεπαρκής. Μία καλή πρόταση είναι να μαγνητοφωνεί το μάθημα, προκειμένου να ακούσει ξανά την ανάλυση του δασκάλου - γιατί μπορεί στο σχολείο, κάποια στιγμή, να ξεχάστηκε, λόγω διάσπασης προσοχής. «Η καθηγητής μιλούσε γρήγορα. Δεν καταλάβαινα. Ευτυχώς μαγνητοφώνησα το μάθημα, και θα το ξανακούσω βήμα - βήμα.», λέει ο Μενέλαος.

3- Συνεχής εγρήγορση και ετοιμότητα από τους γονείς, στη δυσκολία που αναφέρει ο έφηβος. Όσο κι αν τα καταφέρνουν, όταν παραπονιούνται επανειλημμένως για ένα μήνα ή όταν ξαφνικά παίρνουν χαμηλή βαθμολογία σε ένα μάθημα, τότε τρέξτε, πείτε την ανησυχία σας στον ειδικό σύμβουλο και ζητήστε βοήθεια. Λόγω της ηλικίας του παιδιού, εάν δεν υπήρχε προγενέστερη δυσκολία, γρήγορα επανέρχεται στην κανονική μαθησιακή διαδικασία. «Όσο καλή μαθήτρια κι αν ήταν πάντα η Κατερίνα, είναι αδύνατο να μάθει να τονίζει τις λέξεις στα Αρχαία Ελληνικά. Τι να κάνω; Θα μείνει στην ίδια τάξη!», μου είπε τρομαγμένη η μαμά της. Κι όμως… Η Κατερίνα συμμετείχε σε λίγες, τακτικές συνεδρίες και όλες οι δυσκολίες τελείωσαν! Γιατί η Κατερίνα είχε γνώσεις από το δημοτικό.

4- Η σωστή επιλογή της κατεύθυνσης για να κινηθεί μόνος του στην πόλη ή για να οδηγήσει ποδήλατο ή για να περιδιαβεί ένα μεγάλο πολυκατάστημα, είναι ενδείξεις καθοριστικής σημασίας για την ανεξαρτησία του εφήβου. Εάν δεν έχει αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα, εάν παλαιότερα δεν έπαιξε παιχνίδια όπως «Οι Μουσικές Καρέκλες», τότε δύσκολα θα βρει τη διαδρομή για να φτάσει στο στόχο. «Δεν πήγα ταξίδι στο Ολυμπιακό Στάδιο στην Αθήνα, γιατί είναι πελώριο… Κι αν χανόμουνα από τους συμμαθητές, όπως πέρσι στους Δελφούς;», είπε χθες ο Δημήτρης με παράπονο.

5- Η Δυσλεξία είναι μία «άμαξα» που όταν τη σέρνει ο έφηβος, τον στιγματίζει και τον αποθαρρύνει. Είναι καλό οι γονείς να ελαφρύνετε την κατάσταση, δίνοντας στο παιδί σας πολλές δυνατότητες παρουσίασης των ικανοτήτων του. Μπορούν να βάψουν το εξοχικό σπίτι, να συμμετάσχουν σε κολυμβητικούς αγώνες, να οργανώσουν μία μπάντα τραγουδιού. Τώρα το καλοκαίρι, μπορούν να ψάξουν να βρουν και να εκφράσουν κάποιους νέους τομείς.
Εξάλλου, η δυσλεξία είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας του παιδιού στην ηλικία της προεφηβείας και της εφηβείας. Ας μην περιοριστεί αυτό το παιδί σε στενά όρια. Ας είναι οι γονείς του πλάι του, για να το προστατεύουν, να το βοηθήσουν να δραπετεύσει.