Η πρόσκληση ήταν ευρηματική και πρωτότυπη. Ένα μικρό μπουκάλι του ούζου.

Στον πάτο, άμμος ανάμικτη με θαλασσινά κοχυλάκια.

Και από τον κόκκινο λαιμό του μπουκαλιού κρεμόταν με σιρίτι ένα ψαράκι, έργο των παιδιών του Νηπιαγωγείου.

Στο λαιμό του μπουκαλιού, η πρόσκληση προς τους γονείς βυθισμένη, έγραφε:

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
«Το Σεπτέμβριο ξεκινήσαμε για να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι στη θάλασσα της γνώσης.

Τραβήξαμε κουπί και ανοιχτήκαμε στα πελάγη της τέχνης, της παράδοσης, της μουσικής, της ζωγραφικής, του θεάτρου και του χορού.

Σας προσκαλούμε την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012, στις 6.30΄ το απόγευμα, στο 1ο Νηπιαγωγείο Μυτιλήνης, για να γιορτάσουμε, μαζί, το τέλος του όμορφου ταξιδιού μας.»

Αυτά έγραφε η πρόσκληση.

Η γιορτούλα
Δεν ήθελα να πάω αυτήν τη φορά. Θα πήγαινε οπωσδήποτε η Ελένη. Είναι ασυγκράτητη σε ό,τι αφορά τα εγγόνια της.

Ένας από τους λόγους που με κάνει να μη θέλω να συμμετέχω σε τέτοιες εκδηλώσεις, είναι γιατί πρέπει όλη τη μεγάλη χαρά να την απολαμβάνουν μόνο οι γονείς.

Χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ο Γιώργος, ο εγγονός:

- Παππού, θέλω να ‘ρθεις οπωσδήποτε.

Όλοι οι δισταγμοί εξαφανίστηκαν ακαριαία.

- Και βέβαια θα ‘ρθώ, ομορφιά μου.

Και παρακολουθήσαμε, γονείς, παππούδες και άλλοι συγγενείς, μια εξαίσια γιορτούλα, με ποιηματάκια, χορούς, τραγουδάκια, παντομίμες, με την υπόκρουση κατάλληλης μουσικής και ζωγραφιές στους τοίχους.

Ως εκπαιδευτικός μπορώ ν’ αντιληφθώ αν μια εκδήλωση των παιδιών είναι καταναγκαστική προσπάθεια ή αυθόρμητη πράξη.

Οι τέσσερις νηπιαγωγοί του 1ου Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μυτιλήνης αγαπούν τη δουλειά τους, τιμούν το ψωμί που τρώνε απ’ αυτήν, και αυτή τους την αγάπη την μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά με τρυφερότητα.

Δε ρώτησα τα ονόματά τους. Ούτε πιστεύω ότι έχουν ανάγκη απ’ τον καλό λόγο.

Εγώ ο παππούς τις ευχαριστώ, γιατί ο εγγονός μου πήγαινε κάθε πρωί με ευχαρίστηση στο σχολείο τους.

Όπως μας είπαν, με τη λήξη του σχολικού έτους κάθε νηπιαγωγάκι θα πάρει τον ατομικό του φάκελο, που περιέχει όλες τις δραστηριότητες της σχολικής χρονιάς. Από φωτογραφίες, ζωγραφιές, κασέτες, CD κ.λπ. κ.λπ..

Και όλα αυτά, από ένα ασήμαντο ποσό που έδωσε κάθε γονέας στην αρχή της χρονιάς.

Καλό καλοκαίρι.

Ο παππούς
Στρατής Δελόγκος
Απιδιάς Λάκκος