Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Σκοτεινιάζει και πάλι ο κόσμος!
Η πανδημία δεν τιθασεύεται. Τα εμβόλια δεν εγγυώνται την απόλυτη προστασία των εμβολιαζομένων. Η επιστήμη παρουσιάζει αδυναμίες και κενά για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας. Και το σημαντικότερο, αδυνατεί να αντιπαλέψει την συνωμοσιολογία, που έχει φτάσει στα όρια της παραφροσύνης, να πιστεύουν ενήλικοι άνθρωποι- και εννοείται λογικά όντα- ότι ο Μπιλ Γκέιτς βάζει …τσιπάκια στο σώμα των εμβολιαζομένων!
Παρά την τεράστια ανάπτυξη του πολιτισμού μας, παρά την έκρηξη της πληροφόρησης, την ενίσχυση και την διεύρυνση της εκπαίδευσης, αποδεικνύεται, σήμερα,παγκοσμίως, το τεράστιο έλλειμμα,ουσιαστικής Παιδείας: ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων ζει στον Μεσαίωνα των μαγισσών και των προλήψεων. Κι αυτό είναι τρομακτικό και για το πολιτικό μέλλον του κόσμου μας. Όταν ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων παρουσιάζει μια τέτοια πνευματική υστέρηση,διακατέχεται από τέτοιες προλήψεις και μια τόσο νοσηρή νοοτροπία, είναι ευάλωτοιστον λαϊκισμό και στις φασιστικές ιδεολογίες. Και, ήδη, βλέπουμε να κάνουν την εμφάνισή τους, στην Ελλάδα και την Ευρώπη, οι διάφορες παραλλαγές του Τραμπ και του Μουσολίνι! Κόμματα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά γκρουπούσκουλα βρήκαν την ευκαιρία να ψηφοθηρήσουν, εκμεταλλευόμενα την κοινωνική δυσαρέσκεια από τα περιοριστικά μέτρα κατά της πανδημίας και τις αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία, ακόμα και τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής!
Και, ενώ θα περίμενε κανείς από την διεθνή κοινότητα την συνεννόηση και την συνεργασία για την αντιμετώπιση του κινδύνου κατά της υγείας των ανθρώπων και του κινδύνου νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, παρατηρούμε να οξύνονται οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και οι πολιτικές αντιπαλότητες, να ξαναδιχάζεται ο κόσμος σε Ανατολή και Δύση, να διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα στις Η.Π.Α, Ε.Ε., την Ρωσία και την Κίνα. Και το πλέον απογοητευτικό για την ασκηθείσα πολιτική κατά της τρομοκρατίας: να ξαναπροβάλλει απειλητικά ο ακραίος Ισλαμισμός με την επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Και όσο θα παραμένουν άλυτα τα προβλήματα της διεθνούς αρμονικής συνύπαρξης και συνεργασίας, και ενόσω θα συνεχίζεται ο απάνθρωπος οικονομικός και πολιτικός ανταγωνισμός, ενόσω θα καταστρέφεται ο πλανήτης μας από την παραφροσύνη της υπερεκμετάλλευσης, της υπερπαραγωγής και της υπερκατανάλωσης, θα εντείνεται η μετακίνηση των λαών, που είναι τα θύματα της κλιματικής αλλαγής, των ανελεύθερων καθεστώτων και των εμφύλιων πολέμων, προς τις ανεπτυγμένες χώρες, την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον της δημοκρατικής διακυβέρνησης, την κοινωνική ειρήνη και την ποιοτική βελτίωση των συνθηκών της διαβίωσής μας.
Και αφού οι πολιτικοί ηγέτες- ειδικά των μεγάλων δυνάμεων- δεν αντιλαμβάνονται την θανάσιμη απειλή που επικρέμαται πάνω από τον πλανήτη γη ή δεν έχουν την απαιτούμενη γενναιότητα και αποφασιστικότητα, προκειμένου να αναλάβουν το πολιτικό κόστος της άμεσης εφαρμογής δραστικών και ολοκληρωμένων μέτρων για την αντιμετώπιση των πανδημιών και της υπερθέρμανσης του πλανήτη μας, καθίσταται αναγκαίος και ιδιαίτερα κρίσιμος ο ρόλος της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, η οποία συνασπισμένη πρέπει να παρέμβει, δυναμικά, χωρίς μισόλογα, θεωρητικές αοριστίες και γενικολογίες, να επισημάνει τις ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών και να απαιτήσει την άμεση εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων.
Και, παράλληλα, να απευθυνθεί στην κοινωνία των πολιτών και να κινητοποιήσει τους λαούς, σε παγκόσμια κλίμακα, ώστε να αναληφθεί μια ειρηνική επανάσταση για την σωτηρία του πλανήτη και της ανθρωπότητας, για την αποτροπή ενός ζοφερού μέλλοντος, που θα βιώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια των σημερινών ανθρώπων.
Και, όταν για την ανάδειξη των πολιτικών ηγετών κατισχύσει το κριτήριο του τι πράττει ο κάθε ηγέτης- από την οποιανδήποτε θέση εξουσίας που διαθέτει- για την εξασφάλιση της ζωής και της συνέχειας του πολιτισμού στον μοναδικό πλανήτη της ανθρώπινης ύπαρξης, ίσως, τότε, εκλείψει η μυωπική αντιμετώπιση των κινδύνων που απειλούν την ανθρωπότητα και αναληφθούν ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα.
Τελικά, εναπόκειται στην επιστήμη, εάν οι επόμενες γενιές θα ζήσουν στον επίγειο παράδεισο ή σε μια επίγεια κόλαση!