Ένα ακόμα σύμπτωμα της εποχής μας είναι η ευκολία με την οποία ανεβάζουν και κατεβάζουν τις ψευδεπίγραφες ταμπέλες, στο πολιτικό επίπεδο, του «Δεξιού», του «Ακροδεξιού», του «Νεοφιλελεύθερου», του «Συντηρητικού» και «Εθνικιστή» και αντίθετα του «Αριστερού» και «Προοδευτικού»∙ και πόσο αβασάνιστα σου κολλάν, σε προσωπικό επίπεδο, την ετικέτα του «ρατσιστή», του «οπισθοδρομικού» και του «αντιδραστικού» και αντίθετα του «προχωρημένου», του «μεταμοντέρνου» και του «ανθρωπιστή»!

Αρκεί να διατυπώσεις την αντίρρησή σου για την αναγνώριση της Σλαβομακεδονικής γλώσσας ως «Μακεδονικής», για να σου… κρεμάσουν στον λαιμό την ταμπέλα του «Ακροδεξιού» και του «Εθνικιστή»!

Και, ασυζητητί, θα χαρακτηριστείς, ως «συντηρητικός», «καθυστερημένος» και ακόμα, και «ρατσιστής», μόλις εκφράσεις την επιφύλαξή σου για τις συνέπειες που μπορεί να έχει - από παιδαγωγική άποψη- υιοθεσία παιδιού από ένα ομόφυλο ζευγάρι, με δύο άνδρες, το οποίο αδυνατεί να προσφέρει την αναντικατάστατη για το παιδί θαλπωρή της μητρικής αγκαλιάς!

Και, αντίθετα, αρκεί να δηλώσεις, δημόσια, ότι είσαι «ομοφυλόφιλος» , για να εξασφαλίσεις, άμεσα, το πιστοποιητικό για την ένταξή σου στην «προοδευτική παράταξη»!

Κι όταν διαμαρτυρηθείς ότι κάποιοι μετανάστες έσφαξαν το αρνί σου και το έφαγαν, πάλι είσαι «ρατσιστής», διότι…«συκοφαντείς και εξάπτεις το φυλετικό μίσος»(καθότι η ζωοκλοπή είναι πράξη που διαπράττουν και οι …«λευκοί ημεδαποί»)!

Και οι παραπάνω « στάμπες» και «ετικέτες» επικολλώνται, ως χαρακτηρισμοί, γενικά, της προσωπικότητας ενός ατόμου ή ενός πολιτικού και στην περίπτωση που διεπράχθη, «άπαξ», μία και μοναδική φορά, το κακό ή το καλό - « λόγω» ή «έργω»- και, ανεξάρτητα, εάν ο άνθρωπος έχει επιδείξει, προηγουμένως, «Διαγωγή»… «Κοσμιοτάτη» ή, αντίθετα, «Επίμεπτη»!

Τι κι αν επί χρόνια έσωζες χιλιάδες θαλασσοπνιγμένους πρόσφυγες∙ τι κι αν περιέθαλπες τις οικογένειες που έβγαιναν, γυμνοί και πεινασμένοι, στο νησί σου; Όταν τολμήσεις, κάποτε, να φωνάξεις« φτάνει πια», δεν μπορεί ο τόπος μας να σηκώσει όλες τις φυλές των μεταναστών από την Αφρική, τότε αυτομάτως σε βάφουν, ολόκληρον, με την… μαύρη μπογιά του «απάνθρωπου ρατσιστή»!

Και αλλοίμονό σου, εάν είσαι υπουργός, υπεύθυνος για την διαχείριση του Προσφυγικού- Μεταναστευτικού θέματος και πάρεις μέτρα για «την φύλαξη των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων και την παρεμπόδιση της μαζικής και παράνομης εισόδου των μεταναστών, στην ελληνική επικράτεια», θα σε « κράξουν» όλοι οι…άνεργοι «διασώστες» των Μ.Κ.Ο, ανά τας Ευρώπας ( και στον… «ανθρωπιστή» Ερντογάν) ότι, ως «άσπλαχνος» Ηρώδης του Αιγαίου, «πνίγεις τα παιδιά των μεταναστών και τις μανάδες τους, στην θάλασσα»!

Και, εδώ, ισχύει αυτό που έχει πει ο Τσαρούχης ότι «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», αλλά και ό,τι σε…«δηλώσουν» οι παντογνώστες και οι παντοκράτορες των κομμάτων και των προσκείμενων Μ.Μ.Ε.!

Με δόξες και τιμές σου απονέμουν τον τίτλο του «Αριστερού», του «προοδευτικού» και γνήσιου «δημοκράτη», γιατί ο παππούς σου ήταν «αντάρτης» ή «λαϊκός δικαστής», και σε «δαφνοστεφανώνουν» ως πρωτοπαλίκαρο του κόμματος (με το ανώτερο… «ηθικό πλεονέκτημα»), γιατί έδωσες την μάχη- έστω και ανεπιτυχώς- για να «ελέγξεις όλους τους αρμούς της εξουσίας»!

Και ενώ εξυμνούσες, πρωί και βράδυ, την «Εθνική Ημών Επανάσταση της 21^ης Απριλίου», ώσπου να πάρεις την « έδρα», στο Πανεπιστήμιο ή την άδεια για την μεγάλη «μπίζνα», σήμερα δηλώνεις, ακραιφνής «Δημοκράτης» και πούρος «Σοσιαλιστής» και καμαρώνεις καθήμενος «εκ δεξιών» του αρχηγού!

Στο πεδίο της πολιτικής οι ταμπέλες είναι, πάντοτε, μονόχρωμες και, κατά κανόνα, ψευδεπίγραφες: άσπρες ή μαύρες, και (οι πλέον φανταχτερές) κόκκινες∙ κι όποιος μπαίνει κάτω από την κομματική ταμπέλα εξαγνίζεται από κάθε αμαρτία, όπως οι Χατζήδες που βαφτίζονταν στον Ιορδάνη ποταμό ή πήγαιναν να προσκυνήσουν στην Μέκκα!

Γενικά, στην ανθρώπινη Ιστορία συναντούμε, διαχρονικά, άπειρες περιπτώσεις ψευδεπίγραφων ταμπελών: ηγέτες που εξολόθρευσαν χιλιάδες ανθρώπων και ολόκληρα έθνη, που αφάνισαν πολιτισμούς και οδήγησαν την ανθρωπότητα στον Μεσαίωνα, αντί να στιγματιστούν ως «ολετήρες» της ανθρωπότητας,«δοξάστηκαν» ως «Μεγάλοι» και κάποιοι φόρεσαν και τον φωτοστέφανο του «Αγίου»!

Και, αντίθετα, κάποιοι άλλοι…απόλεμοι, που τους είπαν «μικρούς», που άφησαν πίσω τους σημαντικά έργα, προήγαγαν τον πολιτισμό και έκαναν ανθρωπινότερη την κοινωνική ζωή, μνημονεύονται, « εν συντομία», ως ελάσσονες!

Λογικά, ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την «Ταμπέλα» ή το «κουστούμι» που «φοράει» ή του «φόρεσαν», πρέπει να κρίνεται από τα « έργα» του: ο μεν πολιτικός, σύμφωνα με την «αρχή άνδρα δείκνυσι», ο δε απλός πολίτης από το πόση αλήθεια και ανθρωπιά κουβαλάει στην ζωή του!

Ενόσω, όμως, οι άνθρωποι διακατέχονται από την τυφλή και αγελαία πίστη, οι ψευδεπίγραφες ταμπέλες θα συνεχίσουν να εξωραΐζουν το φτηνό περιεχόμενό τους και να εξαπατούν τα πλήθη των «προσκυνητών»!

Υ.Γ. Α΄: καλός και άγιος ο πατριωτισμός, μέχρι που δεν καταντάει υπερεθνικισμός του τύπου «όλα δικά μας είναι, όλα μας ανήκουν!

Γι΄αυτό δεν κατάλαβα γιατί θρηνούν και στηθοκοπιούνται εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ και καταριούνται τον Μητσοτάκη για την…«συμφορά» που προκάλεσε στην χώρα, διότι δεν πήρε είδηση ότι ο Τουριστικός Οργανισμός της Τουρκίας λανσάρισε το εμπορικό σήμα Turkaegean!

Αυτοί δεν ήταν που καμάρωναν, γιατί μεταξύ των άλλων παραχωρήσεων που έκαναν στους Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων, αναγνώρισαν ότι και αυτοί κατέχουν ένα τμήμα της Μακεδονίας και γι΄ αυτό δικαιούνται να ονομάζουν το κράτος τους, με τον γεωγραφικό προσδιορισμό «Βόρεια Μακεδονία»;

Και οι Τούρκοι, στους οποίους ανήκει γεωγραφικά ένα τμήμα του Αιγαίου, στις Δυτικές ακτές της Μικράς Ασίας, δεν δικαιούνται - σύμφωνα με το ίδιο σκεπτικό- να χρησιμοποιούν- με τον γεωγραφικό προσδιορισμό - την εμπορική ονομασία «τουρκικό Αιγαίο», αφήνοντας, έτσι, σε εμάς το χωρίς γεωγραφικούς προσδιορισμούς και γνωστό, διαχρονικά, ως ελληνικό, ΑΙΓΑΙΟ, όπως λέμε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ;

Δεν βρίσκουν άλλο θέμα και τρόπο να κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Δεν καταλαβαίνουν ότι, έτσι, αμαυρώνουν το μοναδικό καύχημά τους, το…επικό κατόρθωμά τους, την «Συμφωνία των Πρεσπών»;

Υ.Γ.Β΄:η εξαιρετική επιτυχία στις Πανελλήνιες Εισαγωγικές Εξετάσεις, στα Α.Ε.Ι, του Ιρανού πρόσφυγα Κούρου Νουρμοχαμαντί Μπαϊγκί, που κατέφυγε στην Λέσβο και φοίτησε στο εκεί ελληνικό σχολείο, καταρρίπτει έναν κυρίαρχο μύθο και αναδεικνύει μια σημαντική αλήθεια: τον μύθο περί της «ταξικής Παιδείας» και της …«Δαπάναις Γονέων Δωρεάν Παιδείας», δηλαδή, ότι «μόνον τα παιδιά ευπόρων οικογενειών, που έχουν την δυνατότητα να πληρώνουν Φροντιστήρια και Ιδιαίτερα Μαθήματα, επιτυγχάνουν να εισαχθούν, στα Α.Ε.Ι. και να σπουδάσουν».

Και αναδεικνύει την αλήθεια, ότι εκεί που οι εκπαιδευτικοί είναι πραγματικοί ΔΑΣΚΑΛΟΙ και οι μαθητές, πραγματικά, «ορέγονται του ειδέναι» και έχουν την θέληση και την επιμονή να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες που τους παρέχει το Δημόσιο Σύστημα Παιδείας, εκεί καταρρίπτονται τα όποια «ταξικά» εμπόδια!