Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε - γέλασε. Και κάνουνε κουμάντο τα σόγια. Γ@μώ τη φ@ρ@ μου, γ@μώ! Φιρί - φιρί το πάνε, βρίσκουν διαρκώς αφορμές για έριδες και προστριβές. Αν συμφωνήσουν στην προίκα, ησυχάζουν κάνα δυο χρονάκια. Στήνεται, μολαταύτα, τρικούβερτο πατιρντί πάνω απ’ την κολυμπήθρα. Το λένε και οι ειδήμονες. Ιδού: «Με το όνομα έχουμε μια μανία εδώ στον Νότο της Ευρώπης. Δηλαδή ερωτεύεται μια νεαρά έναν νεαρό, μεγαλώνουν μαζί, παραμένουν αγαπημένοι, αποφασίζουν να παντρευτούνε, κάνουν παιδιά και έρχεται ο καβγάς.

Ο γιος που γεννήθηκε τίνος το όνομα θα φέρει; Του παππού του ενός ή του παππού του άλλου; Κι αν οι παππούδες έχουν το ίδιο όνομα, εντάξει, τελειώσαμε. Αν δεν έχουν, μέχρι και στο διαζύγιο φτάνουμε. Η λύση που καμιά φορά βρίσκουνε είναι ή τρίτο όνομα ή σύνθετο όνομα -πήγαμε στο θέμα μας-, σύνθετο όνομα, δηλαδή το όνομα και του ενός παππού και του άλλου. Αλλά ο πρώτος παππούς τον φωνάζει τον εγγονό με το δικό του όνομα και ο δεύτερος με το άλλο».

Γινάτι που βγάζει μάτι. Ο Κοτζιάς είναι μανούλα καημένη στα ονοματολογικά. Κοτζαμάν προφέσορας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, όχι αστεία. Και κάτοχος του χαρτοφυλακίου των Εξωτερικών της πρωτοδεύτερης φορά Αριστεράς με μοιραία δόση Ακροδεξιάς. Δεινός διαπραγματευτής, χειρίστηκε τις πολυπλοκότερες υποθέσεις. Έφερε σε πέρας τις επικινδυνότερες αποστολές. Γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά το αντικείμενο. Δεν τολμώ να προβάλω αντιρρήσεις. Όταν, ωστόσο, μπλέκεις με τις βαλκανικές φαμίλιες, σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Μακάρι να ’ναι κανακάρης το νεογνό, κυρ Νίκο μου. Αρπάζονται σαν τα κοκόρια τα γερόντια πάνω απ’ την κούνια, αλλά μόλις ακούσουν κλάμα γίνονται χαλί να τα πατήσεις. Βάρδα, όμως, να μην είναι κορίτσι. Διότι δεν τη βγάζεις εύκολα καθαρή με τις συμπεθέρες.

Ιδιαίτερες τιμές αποτίει στη χάρη τους η λαϊκή παράδοση. «Συμπεθέρα, συμπεθέρα, ό,τι φας την πρώτη μέρα» συγκεφαλαιώνει η παροιμία. Ή «όσο πίνει η συμπεθέρα, τόσο διπλοχαιρετάει». Ο επί των Εξωτερικών, βέβαια, προσπαθεί να εφαρμόσει στις επίμοχθες συνομιλίες με τους αλλοεθνείς τη ρήση «ούτε την κόρη του δίνει, ούτε τη συμπεθέρα κακοκαρδίζει». Να πού οφείλονται οι αλλεπάλληλες επιτυχίες του. Σπανίως συναντώ άντρες με διπλό όνομα. Εκτός απ’ το φιλαράκι τον Θανασόγιαννο, παρατσούκλι που του κόλλησε ο Μιχάλης.

Αντιθέτως, είναι γεμάτος ο κόσμος με Μαριαλένες, Μαριτίνες, Ελεάννες, Μαριάντζελες, γεγονός που πιστοποιεί το πόσο ανυποχώρητες και ναμικιόρες αποδεικνύονται οι γιαγιάδες. Το νέο ονοματάκι των γειτόνων μας, πάντως, δύσκολα συνενώνεται. Το ΒΟΡΜΑΚ παραπέμπει σε βιομηχανία αλλαντικών. Όσο για τους ρέστους συνδυασμούς, βράσε όρυζα. Το ένα σόι, λοιπόν, θα τη φωνάζει Βόρεια και τ’ άλλο Μακεδονία, για να δικαιωθεί το παράδειγμα του υπουργού. Χαρακτηριστική περίπτωση επίμονης συμπεθέρας που μπερδεύει το βαφτιστικό του μωρού είναι η Εύη Καρακώστα που αποκάλεσε την ΠΓΔΜ προχθές στη Βουλή «Πρώην Γιουγκοσλαβία της Δημοκρατικής Μακεδονίας». Άφεριμ.

Δημήτρης Νανούρης