«Με τις πορδές δεν βάφονται τα αυγά»

(ελληνική λαϊκή παροιμία)

Δεν ξέρω πόσο κουράγιο διαθέτει και πόσες είναι οι αντοχές του Κυριάκου Μητσοτάκη και, ειδικότερα, πόσα διδάχτηκε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, από τις παλιότερες κυβερνητικές του θητείες, και πόσο είναι αποφασισμένοι και μπορούν να κολυμπήσουν στα βαθιά.

Εκείνο που ξέρω και ακούω να το λένε και κάποιοι βαθείς γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας είναι ότι η άρρωστη κατάσταση του ελληνικού κράτους δεν θεραπεύεται με ασπιρίνες. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο και ισχυρό θεσμικό πλαίσιο. Χρειάζεται να γίνουν βαθιές τομές στον οργανισμό και την λειτουργία του κράτους, ψηφιοποίηση παντού, αξιολόγηση και αξιοκρατία από τον τελευταίο δημοτικό υπάλληλο μέχρι τους καθηγητές των πανεπιστημίων.

Θα χρειαστεί να ανασυσταθεί σε σύγχρονες βάσεις ολόκληρο το εκπαιδευτικό μας σύστημα, από το Νηπιαγωγείο ως το Πανεπιστήμιο (Nα ισχύσει η ουσιαστική και υποχρεωτική για όλους επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Να αναλάβουν την διοίκηση των σχολικών μονάδων άξιοι και ειδικά μετεκπαιδευμένοι παιδαγωγοί-εκπαιδευτικοί. Να εμπλουτιστεί η διδασκαλία με σύγχρονα ηλεκτρονικά, εποπτικά μέσα).

Να επανασχεδιαστεί συνολικά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας: να συνδεθεί το χωράφι και η επιχείρηση με το πανεπιστήμιο. Να γίνει η επιστημονική γνώση εργαλείο στα χέρια του παραγωγού και του επιχειρηματία. (Να δημιουργηθούν -κατά τόπους- πρότυπα αγροκτήματα για την επιμόρφωση των αγροτών, όπου θα προΐστανται επιστήμονες γεωπόνοι. Και να υπάρξει ειδική μέριμνα και χρηματοδότηση των καινοτόμων-νεοφυών επιχειρήσεων (startups), με την βοήθεια και την συνεργασία του αρμόδιου Υπουργείου).

Χρειάζεται ταχεία και ευρεία ανάπτυξη που θα καλύπτει ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό προϋποθέτει -εκτός από τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους- την σταθερή και καλά σχεδιασμένη φιλοεπενδυτική πολιτική και ειδικότερα, κίνητρα για την προσέλκυση ξένων επενδυτών. Και προκειμένου η ανάπτυξη να καλύψει όλες τις περιοχές της χώρας, θα χρειαστεί να αξιοποιηθούν όλα τα κατά τόπους πλεονεκτήματα-πλουτοπαραγωγικές πηγές, είτε αυτά είναι φυσικά είτε πολιτισμικά πλεονεκτήματα (και μόνον η ανάδειξη των -κατά τόπους- αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων μας θα συνέβαλε στην τεράστια αύξηση των ξένων επισκεπτών).

Πώς μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Με μια ισχυρή κυβέρνηση. Και ακόμα καλύτερα με μία σταθερή κυβερνητική συνεργασία κομμάτων που αντιμάχονται τον λαϊκισμό και πιστεύουν ειλικρινά στην αναγκαιότητα και την προτεραιότητα που έχουν οι παραπάνω τομές-μεταρρυθμίσεις και τα οποία -εκτός από την πολιτική βούληση- διαθέτουν τα άξια στελέχη που απαιτεί η περίσταση ή που μπορούν να χρησιμοποιήσουν το διαθέσιμο «εθνικό κεφάλαιο».

Στην παρούσα συγκυρία και για την ερχόμενη κυβερνητική περίοδο δεν βλέπω άλλες πολιτικές δυνάμεις, εκτός από τη ΝΔ και το ΚΙΝ.ΑΛ, που να εγγυώνται την προοπτική μιας σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής διακυβέρνησης και οι οποίες θα μπορούσαν -εξασφαλίζοντας την λαϊκή και εθνική ενότητα και αξιοποιώντας το άξιο και κατάλληλο εθνικό δυναμικό- να πραγματοποιήσουν τον αναγκαίο θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους και να βγάλουν την χώρα από την υπανάπτυξη και την εθνική μιζέρια.

Και τα δύο πολιτικά ιστορικά κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛ -ανεξάρτητα από τα τραγικά σφάλματα του προμνημονιακού κυβερνητικού τους παρελθόντος- απέδειξαν ότι έχουν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες τους για την χρεοκοπία της χώρας, ότι έχουν εισπράξει τα αναγκαία διδάγματα για το μέλλον και ότι διαπνέονται, τώρα, από ειλικρινή επιθυμία να συμβάλλουν στην θεραπεία των διαχρονικών παθογενειών, στην ανάταξη της εθνικής οικονομίας και την κοινωνική πρόοδο.

Εκείνο που τους εμποδίζει -προς το παρόν- προκειμένου να συνενώσουν τις δυνάμεις τους σε μια κοινή εθνική προσπάθεια, δεν είναι οι ανύπαρκτες ιδεολογικές ή οι ψευδεπίγραφες πολιτικές διαφορές τους. Είναι ο -κακώς εννοούμενος- «κομματικός πατριωτισμός» τους και οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες, οι προσωπικοί εγωισμοί ή και τα ιδιοτελή συμφέροντα κάποιων.

Πιο θετικός σε μια τέτοια προοπτική συνεργασίας με το ΚΙΝ.ΑΛ εμφανίζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης, διότι, πιθανώς, έχει συνειδητοποιήσει την τεράστια ευθύνη που επωμίζεται στην περίπτωση που ο λαός του αναθέσει την διακυβέρνηση της χώρας και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει και λόγω της πληθώρας των συσσωρευμένων προβλημάτων, καθώς και της πιθανής εκμετάλλευσης της κούρασης του λαού που θα επιχειρήσει, και πάλιν, ως Αντιπολίτευση, ο …αδιόρθωτος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορούσαν, όμως, οι ηγεσίες και των δύο κομμάτων να ήσαν πιο γενναίες και τα πράγματα για το μέλλον να είναι πιο καθαρά.

Για να γνωρίζει ο ελληνικός λαός -πηγαίνοντας στην κάλπη της 7^ης Ιουλίου- ΠΟΙΟΥΣ και ΓΙΑΤΊ πρέπει να ψηφίσει, ΠΟΙΟΣ είναι πραγματικά έτοιμος να αγνοήσει το «πολιτικό κόστος» και να υπηρετήσει το υπέρτατο συμφέρον της πατρίδας, έπρεπε η μεν ΝΔ -ανεξάρτητα από την πιθανότητα αυτοδυναμίας ή όχι- να έχει καλέσει ανοιχτά και επίσημα, πριν από την 7^η Ιουλίου, το ΚΙΝ.ΑΛ, να συζητήσουν πάνω σε ορισμένα συγκεκριμένα θέματα, προκειμένου να αναλάβουν την 8^η Ιουλίου να εφαρμόσουν μια κοινή κυβερνητική πολιτική· το δε ΚΙΝ.ΑΛ έπρεπε -αφήνοντας κατά μέρος τις αμφισημίες της ηγεσίας του, τις επαμφοτερίζουσες θέσεις και τις αντιδεξιές κορώνες κάποιων στελεχών του- να δηλώσει καθαρά, απέναντι στον μεγάλο κριτή, το λαό: ζητώ την ψήφο σου για να συμπράξω με τον πιθανό νικητή των εκλογών, τη ΝΔ, διότι η περίοδος της επόμενης διακυβέρνησης θα είναι κρίσιμη για την πατρίδα μας και δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν επιτυχώς τα προβλήματα από μια μονοκομματική κυβέρνηση, ακόμα κι αν αυτή έχει ισχυρή πλειοψηφία.

Και θα έπρεπε, εξίσου καθαρά και επίσημα, να απαιτήσει από τη ΝΔ μια καθαρή δέσμευση, εάν θέλει την συγκυβέρνηση με το ΚΙΝ.ΑΛ, εφόσον συμφωνούν σε μια minimum βάση σε μερικά βασικά ζητήματα και κατευθύνσεις της κυβερνητικής πολιτικής, για την περίοδο 2019-2023.

Ας ευχηθούμε -με την σοφότερη, αυτή τη φορά, ψήφο του ελληνικού λαού- αυτό που δεν επιτεύχθηκε προεκλογικά να γίνει εφικτό μετεκλογικά και τα δύο πολιτικά κόμματα, τα οποία και στο παρελθόν, σε εξίσου κρίσιμες περιστάσεις, επωμίστηκαν με τεράστιο πολιτικό κόστος την ευθύνη να αποτρέψουν την καταβαράθρωση της χώρας, να το πράξουν και σε αυτή την περίοδο με την ίδια ενσυναίσθηση της πατριωτικής ευθύνης τους.

Υ.Γ.Ο Τσίπρας, μέχρι χθες, απειλούσε με διαγραφή όποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ. Την Τρίτη 2 Ιουλίου, ο ίδιος ο Τσίπρας, σπάζοντας το εμπάργκο, θα δώσει συνέντευξη στον ΣΚΑΙ! Μετά απ’ αυτό, να περιμένουμε ότι μπορεί να ζητήσει και την δική του … αυτοδιαγραφή!