Να ονειρευόμαστε έναν καλύτερο κόσμο και μια καλύτερη Ελλάδα, χωρίς να υπνοβατούμε, που σημαίνει ότι για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα που κάνουμε πρέπει να έχουμε πλήρη συνείδηση της υπαρκτής πραγματικότητας, των συνθηκών που επικρατούν και των δυνάμεων που πρέπει να επιστρατευτούν, καθώς και του τρόπου με τον οποίον θα επιδιωχθεί η αλλαγή, προς το καλύτερο, του σημερινού κόσμου, στον οποίον ζούμε, σε διεθνές και τοπικό επίπεδο.

Κατά πρώτον, πρέπει να απαλλαγούμε από τις εξωλογικές πίστεις για μαρμαρωμένους βασιλιάδες και Μεσσίες, Μεγαλέξανδρους και παραμυθάδες…Μεγαλέξηδες που θα μας οδηγήσουν σε κάποιο « υπαρκτό» παράδεισο, καθώς και από την εσφαλμένη αντίληψη για τον ρόλο των επαναστατικών κινημάτων, ότι με τον ένοπλο αγώνα μπορεί να ανατραπεί το παλιό και σάπιο και να εγκατασταθεί το καινούριο και υγιές.

Έχει αποδειχθεί, ιστορικά, ότι τα κινήματα που έχουν επιτύχει τον στόχο τους και εγκατέστησαν νέο καθεστώς με μόνιμα χαρακτηριστικά ήταν μόνον τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα∙ αντίθετα τα κινήματα που αποσκοπούσαν στην ανατροπή του κοινωνικο- οικονομικού καθεστώτος, και στην περίπτωση, ακόμα, που επέτυχαν, αρχικά, τον στόχο τους, αποδείχτηκε ότι, τελικά, αποτέλεσαν μια ολιγόχρονη παρένθεση και ότι, σύντομα, κατέρρευσαν αφήνοντας, πίσω τους, περισσότερες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και υλικά αγαθά, από αυτά τα οποία διακήρυσσαν οι εμπνευστές τους ότι θα περισώσουν και θα δημιουργήσουν!

Η εξέλιξη στον τομέα της οικονομίας και της κοινωνίας, της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, προϋποθέτει:

Α. την επιστημονική έρευνα και την κατάκτηση της γνώσης και, στην συνέχεια, την άμεση σύνδεσή της με τις κοινωνικές ανάγκες, ώστε με την αξιοποίηση στην πράξη, τόσο της θεωρητικής γνώσης, όσο και των επιτευγμάτων της τεχνολογίας να επιτευχθεί η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική πρόοδος.

Β. εκπαιδευτικό σύστημα που έχει αφομοιώσει την σύγχρονη γνώση και την μεταδίδει στους εκπαιδευόμενους και

Γ. μεταρρυθμιστικές πολιτικές που παρεμβαίνουν στον δημόσιο οργανισμό, με την θεσμοθέτηση του νέου πλαισίου εντός του οποίου θα εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη εφαρμογή και η απόδοση της σύγχρονης γνώσης.

Σε κάθε περίπτωση, η επιχείρηση αλλαγής του παλιού οικονομικού ή κοινωνικού καθεστώτος πρέπει να είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας του λαού και επιλογή «μετά λόγου γνώσεως», που σημαίνει ότι προηγείται επαρκής ενημέρωση της κοινωνίας, ώστε να εξασφαλιστεί η αβίαστη συγκατάθεση και υποστήριξη της προσπάθειας, εκ μέρους των πολιτών.

Και πρέπει να έχουμε υπόψη- και ιδιαίτερα η νεολαία που θέλει να αλλάζουν όλα και να γίνουν τέλεια «εδώ και τώρα»- ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη και εάν αλλάξουν, ποτέ δεν φτάνουν σε ιδανικό επίπεδο∙ πάντοτε, απομένει μια απόσταση που πρέπει να διανυθεί, για να καλυφθούν οι ανθρώπινες ανάγκες που διαρκώς αυξάνονται, διότι η ζωή ολοένα και δημιουργεί νέες που ζητούν την ικανοποίησή τους.

Γι αυτό η Πολιτική έχει την ευθύνη, όχι μόνο να καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος, αλλά να προβλέπει και να προνοεί και για τις επερχόμενες ανάγκες∙ και αυτό δεν μπορεί να γίνει με κανένα μαγικό τρόπο, παρά μόνο με μια, βήμα, βήμα, συνεχή και επίμονη προσπάθεια για την ανατροπή αναχρονιστικών καταστάσεων και κατεστημένων νοοτροπιών, που θα ανοίξει τον δρόμο για την βελτίωση των πραγμάτων

Και, βεβαίως, στην προσπάθεια αυτή, ακόμα και αν υπάρχουν οι αγαθότερες προθέσεις, ακόμα και η απαιτούμενη ισχυρή πολιτική βούληση, μπορεί να γίνουν και λάθη και σφάλματα, πολλώ δε μάλλον, όταν, στην πορεία, εμφανίζονται αστάθμητοι παράγοντες, όταν συμβαίνουν, απρόοπτα και σοβαρά γεγονότα στο εσωτερικό της χώρας ή στο διεθνές περιβάλλον που δημιουργούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις , οι οποίες ανακόπτουν την ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων και ανατρέπουν την κανονική ζωή των ανθρώπων.

Και σε αυτές τις περιπτώσεις η πολιτική κρίνεται από το κατά πόσον οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας κατορθώνουν, τελικά, να οδηγήσουν το σκάφος της Πολιτείας και το πλήρωμά του, σώο και αβλαβές ή, έστω, με τις λιγότερες απώλειες και ζημίες, στα ήρεμα νερά της κανονικότητας∙ και στην περίπτωση που διαπράχτηκαν λάθη και αστοχίες, κατά πόσον αναγνωρίστηκαν και αποδόθηκαν οι ευθύνες- και το σημαντικότερο- κατά πόσον ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα για την αποφυγή στο μέλλον παρόμοιων καταστάσεων.

Στην ελληνική πολιτική ζωή, γνωρίσαμε εξάρσεις και «καταβυθίσεις», ολέθρια λάθη και λανθασμένες επιλογές που προκάλεσαν εθνικές συμφορές, αλλά και επιλογές που αποδείχτηκαν, εθνικά και κοινωνικά επωφελείς. Η ανεύθυνη και μικρονοϊκή πολιτική της περιόδου 2004-2009 οδήγησε την χώρα στην χρεωκοπία∙ και η τυχοδιωκτική και παιδαριώδης πολιτική του 2015, παραλίγο, να οδηγήσει στην έξωση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη! Και, σήμερα, βρισκόμαστε, και πάλι, μπροστά στο κρίσιμο και υπαρξιακό δίλημμα: μπροστά ή πίσω; Με την πρόοδο ή την οπισθοδρόμηση;

Θα πούμε ΝΑΙ στον εκσυγχρονισμό του κράτους μας και θα συμπορευτούμε με τα ανεπτυγμένα και πολιτισμένα κράτη ή θα συνεχίσουμε να ζούμε σαν λειχήνες κολλημένοι σε ληγμένες, προ πολλού, ιδεολογίες και να τρεφόμαστε από τις ίδιες μας τις σάρκες! Και από την απάντηση που θα δώσουν οι πολίτες στις 21 Μαΐου θα καταγραφεί στην Ιστορία του ελληνικού έθνους, εάν ο λαός μας διδάχτηκε από τις πρόσφατες εθνικές περιπέτειές του ή θα επιβεβαιωθεί, για πολλοστή φορά, η ρήση του Εγέλου ότι «η Ιστορία διδάσκει ότι οι άνθρωποι δεν διδάσκονται από την Ιστορία»!

Υ.Γ. Α. το ΟΧΙ, στην αξιολόγηση, σημαίνει ΝΑΙ, στην αναξιοκρατία, στο ρουσφέτι και τον παρασιτισμό, στην κυριαρχία των ανεύθυνων και των ανίκανων, στην διαιώνιση του Τριτοκοσμικού κράτους και στην επανάληψη των τραγικών δυστυχημάτων.

Β. Το ΟΧΙ στον φράχτη του ΈΒΡΟΥ και το ΟΧΙ στην φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων θα σημάνει τον θρίαμβο του… «ανθρωπισμού» κάποιων Συριζαίων, καθώς και των… Τούρκων διακινητών∙ θα σημάνει την πανηγυρική επάνοδο στην «ένδοξη» περίοδο της Κυρά- Τασίας (και- γιατί όχι-μπορεί να δούμε υπουργό της Μεταναστευτικής Πολιτικής και τον…Παπαδημούλη!), οπότε θα ξαναζήσουμε την… «εποποιία» της Ειδομένης και της Λέσβου και (Ω, τι ευτυχία!) θα αναγεννηθεί- ξανά- «εκ της τέφρας της» η Μόρια των 25.000 μεταναστών!

Γ. Ο επίδοξος…αυριανός πρωθυπουργός της λεγόμενης «Προοδευτικής Κυβέρνησης» κατά την επίσκεψή του στην Ελευσίνα (2-4-23), όπου συνομίλησε με κάποιους νέους, μας έδωσε ένα καθαρό δείγμα του πώς θα υπηρετήσει την Συνταγματική επιταγή που ορίζει ως σκοπό της Εκπαίδευσης την « διάπλαση των Ελληνοπαίδων ως ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών»: όταν ένας από τους νέους του είπε ότι «κόπηκε στις Πανελλήνιες, γιατί έγραψε κάτω από την βάση», του απάντησε: «δεν κόπηκες, σε έκοψε η Κεραμέως»!