Και ξαφνικά κάποιοι θυμήθηκαν την Παναγιά την Γαλατούσα και τα παλιά «μπουρδέλα». Ναι, εν μέσω θέρους, εν μέσω διακοπών, αλλά και εν μέσω… εξόδου από τα μνημόνια, κάποιοι προσέτρεξαν στο αρχείο του «Εμπρός», για να ξεσηκώσουν την ιδιαίτερη ιστορία της προστάτιδας των γυναικών του Κάτω Κάστρου κατά τον Μεσοπόλεμο, που είχε αναδείξει προ τετραετίας ο Στρατής Μπαλάσκας. Η ιστορία της Παναγιάς αυτής, που αν δανειζόμασταν για λίγο από την ιδιότητα των θεολόγων, αλλά και των λειτουργών της Ορθοδοξίας, θα εκτιμούσαμε πως εκπληρώνει (ακριβώς όμως) τις αξίες που πρεσβεύει ο Χριστιανισμός, αξιολογήθηκε από κάποια γνωστά-άγνωστα κέντρα, ως μία καραμπινάτη προσβολή των «θείων» (sic). Και με την γνωστή στόχευση στις μέρες μας, αφού για κάποιους απειλείται η «ελληνικότητα» του νησιού ελέω προσφυγικού που τελεί υπό τον «ισλαμικόν» (ο κομμουνιστικός εξαλείφθηκε με τα χρόνια) κίνδυνο, ξεκίνησε άλλη μία διαδικτυακή ανοησία, η οποία βέβαια είναι τόσο χοντρή τούτη τη φορά, που δεν χωρά καμία (νέα) τυχόν ατιμωρησία.

Αφού μ’ αυτά και με εκείνα, ένας ακόμη δημοσιογράφος στοχοποιήθηκε για τη δουλειά του και βρέθηκε εν μέσω απειλών (ακόμα και σωματικών) κάνοντας τη δουλειά του. Το ποιοι είναι αυτοί που ανέτρεξαν στην ιστορία της Παναγιάς της Γαλατούσας για να θυμηθούν ότι προσβάλλονται τα… χρηστά ήθη τους, δεν προκαλεί βέβαια έκπληξη. Το ποιοι είναι αυτοί όμως που χρησιμοποιούν τους παραπάνω για να κινδυνολογήσουν, να δολοφονήσουν χαρακτήρες, να ρίξουν λάσπη και να εξοντώσουν τον δημοσιογραφικό κόσμο της Λέσβου που στην πλειοψηφία του (με τα σωστά και τα λάθη του) αντιστάθηκε και αντιστέκεται στο να καταγραφούν μαύρες ιστορίες για το νησί, ίσως είναι το μείζον που πρέπει να διερευνηθεί. Τόσο από τον πολιτικό κόσμο, όσο και από τις Αρχές, γιατί κατά τη γνώμη μας δεν είναι δα και κάτι το τόσο δύσκολο για να διακριβωθεί το ποιοι είναι αυτοί οι «έξυπνοι»…

Το κουράγιο τώρα του συναδέλφου να καταγγείλει το μαρτύριο που πολλοί υφιστάμεθα τόσο καιρό και να αντιπαρατεθεί κατά μέτωπο με τα «σκοτεινά» κέντρα των δήθεν αγανακτισμένων από το προσφυγικό, πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να τελειώσει οριστικά το αστείο κάποιων.

Ένα αστείο που για να είμαστε δίκαιοι ξεκίνησε διαδικτυακά (και στα μέρη μας) από το «αριστερό ρεύμα». Το οποίο με μία κυβερνώσα πια Αριστερά (;) αναθάρρεψε προβαίνοντας σε ένα χρεωστούμενο θαρρείς από δεκαετίες ιδιότυπο «μπούλινγκ» κατά οποιουδήποτε διαφωνούσε μαζί τους, ή τολμούσε (προερχόμενος από τα… μνημονιακά κόμματα) να έχει άποψη και εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Αφού προκάλεσε… αντίποινα και μάλιστα με αδιάκριτο πυρ, από τον κάθε πιθανό και απίθανο τύπο που μέσα από το πληκτρολόγιό του έκτοτε, διαδίδει, συκοφαντεί, ψεύδεται σκόπιμα και απειλεί, υπό το διακριτικό βλέμμα των Αρχών. Και σήμερα έχει διαμορφώσει μία θλιβερή διχαστική κατάσταση, που εξυπηρετεί καταφανώς τα δύο (σημερινά) μεγάλα κόμματα για τους εκλογικούς τους σκοπούς. Επιτρέποντας εν τω μεταξύ στο κάθε φασιστοειδές να πασάρει ως δικαιολογημένη αγανάκτηση τις πέτρες στους πρόσφυγες, ως δικαιολογημένη οργή τον εξευτελισμό επαγγελματιών, ως κανόνα τις διαδικτυακές απειλές αλλά και τις χειροδικίες και ως ένοχη την αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο.

Η Παναγιά η Γαλατούσα το λοιπόν, ήταν η προστάτιδα των κατατρεγμένων, των αποκλεισμένων (και προσφύγων) από την υπόλοιπη πόλη κατά τον μεσοπόλεμο και την θυμήθηκαν κατά διαβολική σύμπτωση, εκείνοι που συστηματικά επιτίθενται εδώ και τρία χρόνια στους σημερινούς κατατρεγμένους. Την θυμήθηκαν οι «ευσεβείς» χριστιανοί που λειτουργούν στη ζωή τους έχοντας αποστηθίσει θαρρείς μόνο το παράδειγμα των Φαρισαίων. Οι χριστιανοί που με κόπο στο καθημερινό τους υβρεολόγιο επικαλούνται τελικά την… «Παναχαϊκή». Οι ίδιοι υποκριτές, προστάτες παρ’ όλα αυτά της πίστεώς τους, που όταν η Μητρόπολη υφάρπαξε με θαυματουργό τρόπο τις εξ Αυστραλίας δωρεές για τους σεισμόπληκτους της Βρίσας, τελούσαν σαν να βρίσκονται απλά για μία ακόμη Κυριακή στην εκκλησία.