Τις προάλλες γράφαμε από εδώ για τον «Μπουτάρη που ποτέ δεν είχαμε», παρουσιάζοντας πτυχές του οράματος του δημάρχου Θεσσαλονίκης με σκοπό όχι να κρίνουμε το αν ήταν επιτυχημένος ή όχι, (μας είναι αδιάφορο), αλλά τη νοοτροπία του αυτοδιοικητικού ανθρώπου, σε αντιπαραβολή με τη νοοτροπία που παρατηρούμε στα καθ’ ημάς. Τονίζοντας πως ο Γιάννης Μπουτάρης, ανεξάρτητα του αν ήταν τελικά καλός ή κακός δήμαρχος για τη συμπρωτεύουσα, ότι λειτούργησε σε κάθε περίπτωση ως ό,τι κοντινότερο έχουμε δει, σε κανονικό «δήμαρχο».

Η θλιβερή όμως διαπίστωση περί του «Μπουτάρη που ποτέ δεν είχαμε» στην λεσβιακή αυτοδιοίκηση, ως προς την παρουσίαση έστω ενός οράματος για την ανάπτυξη της Λέσβου ή για την αλλαγή της καθεστηκυίας νοοτροπίας των Μυτιληνιών απέναντι στη λειτουργία του δήμου τους, γίνεται ακόμα πιο θλιβερή, όταν πολύ πρόχειρα, κατά την πρώιμη προεκλογική μας περίοδο παρατηρούμε και κάτι άλλο: Πως όχι μόνο εξακολουθούν να μην υπάρχουν ανάμεσά μας «Μπουτάρηδες» σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης. Αλλά πως βρίθουμε πλέον -και απλής αναλογικής βοηθούσης- από «Ματέο Σαλβίνι»!

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά των «Ματέο Σαλβίνι»; Για να μην αρχίσει κανείς να σχολιάζει εκ των προτέρων πως η στήλη επιχειρεί να «χαρακτηρίσει» κάποιους δικούς μας αυτοδιοικητικούς πολιτευτές ως «ακροδεξιούς», παραλληλίζοντας αποκλειστικά την πολιτική… τοποθέτηση του Ιταλού Υπουργού της «Λέγκας», ας ορίσουμε λίγο το τι θεωρούμε ότι είναι οι έχοντες κάτι αρκετό από «Ματέο Σαλβίνι»:

Δε διστάζουν να «νομιμοποιήσουν» τις θεωρίες συνομωσίας, λέγοντάς τες δημοσίως. Η εκδοχή του «Σόρος» ας πούμε, που υποτίθεται πληρώνει τους δημοσιογράφους μέσω ΜΚΟ για να είναι ανεκτικοί στα ρεπορτάζ τους για το προσφυγικό, είναι πεποίθηση αρκετών εκ των δικών μας «Σαλβίνι». Ο Ματέο μάλιστα το είπε και στη βουλή, οι δικοί μας προς το παρόν το διαρρέουν στο διαδίκτυο. Στο ίδιο πλαίσιο, η «ισλαμική απειλή» για την Ευρώπη είναι γεγονός. Και για τον Ματέο που το λέει ευθαρσώς, αλλά και για τους δικούς μας «Σαλβίνι», που την «βλέπουν» καθημερινά και στη Λέσβο, ευνοώντας… προληπτικά την ύψωση Σταυρών. Για τον Ματέο Σαλβίνι, η τάση από-παγκοσμιοποίησης που κυριαρχεί πια στην Ευρώπη, ως αποτέλεσμα (κυρίως) της σημερινής φάσης του καπιταλισμού, εξυπηρετεί την άκοπη ρητορική επί του μεταναστευτικού. Ο Ματέο έχει τεράστια δημοτικότητα από τις κοινοτοπίες που φάσκει με μαεστρία σχετικά με το μείζον ζήτημα (και) της Ευρώπης σήμερα. Οι δικοί μας «Σαλβίνι» δεν μπορούν να αντισταθούν να μην κάνουν το ίδιο, ειδικά σε ένα νησί που έχει το πρόβλημα αυτό σε καθημερινή θέα και δεν μπορεί να μην βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη του μέσου Μυτιληνιού ενόψει μάλιστα εκλογών. Και κυρίως, ο Σαλβίνι, όπως και οι όψιμοι μιμητές του, δεν έχουν να πουν τίποτε απολύτως το δυσάρεστο στο λαό. Ο ατελείωτος σωβινισμός που εκφράζεται από την «Λέγκα» ακόμα και όταν η μεγάλη Μίλαν τρώει δικαίως τρία γκολ στο Καραϊσκάκη, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αυτοκριτικής, πλην του ότι φταίνε… οι άλλοι, που είναι πια και «ξένοι». «Ταμάμ» λοιπόν «φάση» και για τους δικούς μας.

(Περι)γράφουμε όμως τόση ώρα για έναν λαϊκιστή, που έχει κυρίως να κάνει (περίτεχνα) διαπιστώσεις επί των προβλημάτων. Και γι’ αυτό αφαιρούμε τον χαρακτηρισμό του «ακροδεξιού» τόσο από την ανάλυσή μας στον Σαλβίνι, όσο και από τον ενδεχόμενο χαρακτηρισμό των δικών μας «Σαλβίνι», γιατί στην πραγματικότητα, δεν βλέπουμε κάτι καινούργιο. Ο Αλέξης Τσίπρας το έκανε πρώτος σε επίπεδο Ευρώπης, με αριστερόστροφο, αλλά -βεβαίως- λαϊκισμό.

Το τι μπορεί να φέρουν τώρα οι «Σαλβίνι» και οι «Τραμπ» όλου του κόσμου σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής, είναι κάτι που θα το ζήσουμε κι αυτό, για να δούμε που θα μας αφήσει. Εδώ όμως εξαρχής μιλάμε για αυτοδιοίκηση. Και στην αυτοδιοίκηση, ο λαϊκισμός δεν μπορεί να κατέχει κι εδώ διάολε περίοπτη θέση, όταν τα προβλήματα της Λέσβου είναι πολύ συγκεκριμένα και κατ’ επέκταση οι λύσεις που απαιτούνται, (πρέπει να) είναι και πάλι πολύ συγκεκριμένες. Στη βουλή, είναι κανόνας, το έχουμε αποδεχτεί.

Το μεταναστευτικό είναι ένα ζήτημα που δεν μπορεί παρά ελάχιστα να επηρεαστεί από μία δημοτική αρχή, όσο κι αν υπάρχουν παρατάξεις που υπόσχονται προεκλογικά, όχι έργα ας πούμε, αλλά «ασφάλεια» και καταργήσεις του «Καρά Τεπέ» αλά «Ματέο Σαλβίνι». Μία παράταξη λοιπόν που θέλει να υπόσχεται «ασφάλεια» στο μεταναστευτικό, θα πρέπει να μας πει -στην καλύτερη- ότι θα δεσμεύσει «Χ» πόρους από αυτούς που προορίζονται σε έργα και δράσεις για τους δημότες, για να φτιάξει ας πούμε (σ.σ. δίνουμε και ιδέες τρομάρα μας) μία δημοτική «μεταναστευτική αστυνομία». Ομοίως, η παράταξη που θα υποσχεθεί κατάργηση του «Καρά Τεπέ», θα πρέπει να μας εξηγήσει και τον τρόπο που θα το κάνει και την εναλλακτική που έχει σκαρφιστεί. Το να κάνουμε δε (γενικώς και αορίστως) «ότι έκανε και η Κως», εκτός του ότι είναι ο ορισμός του ρητορικού πυροτεχνήματος, είναι και ανέφικτο απλά και μόνο επειδή η Λέσβος δεν είναι Κως. Το να αναγάγουν λοιπόν κάποιοι (και εμείς μαζί τους) σε αυτοδιοικητικό «προσόν», το να μπορεί κανείς απλά και μόνο να ξεφωνίζει τον αρμόδιο Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, είναι ομολογία ότι στην πραγματικότητα, δεν έχει νόημα να εξακολουθούμε να προσδοκούμε κάτι από την αυτοδιοίκηση.

Η Λέσβος, είτε με έναν, είτε με δύο δήμους, μέσα στην επόμενη τετραετία, μπαίνει στην πιο γαλαντόμα προγραμματική περίοδο από άποψη πόρων για περιφέρειες σαν τη δική μας και το να διαπιστώνουμε ότι προεκλογικά εδώ μας τάζουν… βασικά μεταναστευτικές λύσεις, έχοντας (προφανώς) πλήρη άγνοια της λειτουργίας ενός δήμου, είναι τρομακτικό για πρακτικούς κυρίως λόγους. Όχι ιδεολογικούς. Ο δημότης ενόψει εκλογών, πρέπει να έχει επιτέλους την ξεκάθαρη προγραμματική εικόνα των δεκάδων πολιτευτών και όχι τις διαπιστώσεις τους. Η υποψία και μόνο κατακλυσμού των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων από έναν συνδυασμό «λαϊκιστών-άσχετων» είναι αποκρουστική. Για ένα νησί που συνήθισε να έχει για χρόνια -στην καλύτερη- ανεπαρκείς αυτοδιοικητικούς, για να εξακολουθεί να προσπαθεί εν έτει 2019 να φτιάξει ακόμα βιολογικούς στη Μυτιλήνη, ένα κολυμβητήριο στο νησί, ένα κλειστό γυμναστήριο πάλι στο νησί και ένα δημοτικό παρκινγκ στη Μυτιλήνη, δεν μπορεί να χαθεί ούτε ένα ακόμη έτος, για να παραδεχτούν ξανά (μαζί με τους δημότες) κάποιοι ότι είχαν «αυταπάτες»… Ας το καταλάβουμε όλοι.