Να ’χαμε μόνο τους πρόσφυγες από τη Συρία και τους οικονομικούς μετανάστες από άλλες χώρες καλά θα ήταν. Διότι τώρα έχουν αρχίσει να μεταναστεύουν και οι Ρώσοι! Σύμφωνα λοιπόν με τα επίσημα στοιχεία, το 2014 μετανάστευσαν 53.235 Ρώσοι λόγω της οικονομικής κρίσης. Μια αύξηση περίπου 11%, η οποία συνεχίζεται και το 2015! Και πού πάνε όλοι αυτοί; Πού αλλού, στην… κακιά Ευρώπη.

Έχουν βρει όλοι τους αποκούμπι την Ευρώπη, είναι κοντά, υπάρχει ελευθερία κινήσεων ανάμεσα σε διαφορετικά κράτη και κουλτούρες. Εύκολα πράματα… @ Κι αν (χτύπα ξύλο) υπάρξει καμιά ακόμα κρίση, π.χ. μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ή σε κάποιο άλλο κράτος, πάλι χιλιάδες κόσμου θα συρρεύσουν στην Ευρώπη… Κατανοητό και σεβαστό το θέμα των μετακινήσεων, ίσως όμως θα έπρεπε να εξετασθεί σοβαρά και με πιο δραστικές παρεμβάσεις.

Αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει μόνο με την αντιμετώπιση εισόδου πληθυσμών σε μια Ευρώπη όπου πλήττεται από την οικονομική κρίση. Έχει να κάνει και με την ίδια την Ευρώπη, η οποία θα πρέπει να παρεμβαίνει δυναμικά και ουσιαστικά σε πολιτικό επίπεδο στις όποιες αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων που δημιουργούν τέτοιες γεωπολιτικές αναταράξεις που εξωθούν τους λαούς σε μετακινήσεις.

Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα ξοδεύουμε χρόνο σε συσκέψεις και σε αποφάσεις για τηλεοπτικές ανάγκες, ενώ δίπλα μας θα επωάζει το αβγό του φιδιού… @ Για ρίξτε μια ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κάτω. Τελείωσαν τα πανηγύρια κι έρχονται τα ραβασάκια… Ένα ένα μάς τα ξεφουρνίζουν!

Ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία, άρα μειώσεις στις συντάξεις. Τα χρέη θα πληρωθούν έστω με το ζόρι. Ζητούνται προαπαιτούμενα, όπερ σημαίνει αυξήσεις στα χρόνια σύνταξης, ομαδικές απολύσεις, ισοπεδωτικό άνοιγμα της ελεύθερης αγοράς, ενώ θα πρέπει να… προπονούμαστε για την κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά! Δηλαδή ό,τι ακριβώς θα έκανε μια δεξιά κυβέρνηση… @ «Το μυστικό του δημαγωγού είναι να φαίνεται τόσο κουτός όσο κι οι ακροατές του, ώστε να νομίζουν πως είναι τόσο έξυπνοι όσο κι εκείνος» είχε γράψει ο Αυστριακός συγγραφέας Kraus Karl. Μόνο που, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν αργεί η ώρα της αποκάλυψης…

@ Ας το ρίξουμε λοιπόν στο τζόκερ! Διότι με πέμπτο τζακ ποτ και με 2,5 εκατ. ευρώ κέρδη όπως και να το κάνουμε είναι μια ελπίδα.

Τουλάχιστον, ας ζούμε με την ελπίδα… @ Στη Νέα Δημοκρατία όμως ούτε το τζόκερ δεν τους σώνει… Κοντεύουν να τα… παίξουν, διότι ναι μεν υποψήφιος ο Κυριάκος, η Ντόρα όμως στηρίζει Μεϊμαράκη! @ Άντε, καλά ξεμπερδέματα…

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 1974
Νέο Δ.Σ. Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων

Η χούντα έχει πέσει και η νέα κυβέρνηση υπό του Κωνσταντίνου Καραμανλή συνεχίζει το έργο της επαναφοράς των δημοκρατικών θεσμών σε όλες τις πτυχές της ελληνικής κοινωνίας. Στο πλαίσιο αυτό κι ενόψει των δημοτικών εκλογών που προγραμματίστηκαν για το Μάρτιο του 1975, αποφασίζεται η ανασύσταση των Συνδέσμων Δήμων και Κοινοτήτων. Η σύνθεσή του στη Λέσβο έχει ως εξής: πρόεδρος Ε. Τζίνης, δήμαρχος Αγιάσου, αντιπρόεδρος Ν. Φραντζής, πρόεδρος Κοινότητας Παμφίλων, και μέλη Στ. Κουλαγίνης πρόεδρος Κοινότητας Σκοπέλου, Ε. Σκαρλάτος, πρόεδρος Κοινότητας Αγ. Παρασκευής, και Ι. Παλαιολόγος, πρόεδρος Κοινότητας Καλλονής. Μετά τη συγκρότηση, επισκέφθηκαν το νεοδιορισθέντα νομάρχη Λέσβου Αντώνη Γεωργακόπουλο, όπου και του έθεσαν τα προβλήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης στο νησί.

ΕΙΠΕ

«Είμαστε σε μια εποχή που θέλουν να κάνουν τον πολίτη να νιώθει ασήμαντος σε μια εξαθλιωμένη κοινωνία μακράν της αθηναϊκής κοινωνίας του χρυσού αιώνα του Περικλή».

Περικλής Αντωνίου, πρόεδρος Ξενοδόχων Λέσβου, σχολιάζοντας τη στάση των Ευρωπαίων στο προσφυγικό (TVM)

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1888 Γεννιέται ο Τ. Σ. Έλιοτ, Αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1948 («Έρημη Χώρα») (Θαν. 4/1/1965).
1989 Η τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη» δολοφονεί στο Κολωνάκι το βουλευτή της Ν.Δ. Παύλο Μπακογιάννη.

2000 Το επιβατηγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» βυθίζεται στ’ ανοιχτά της Πάρου, με συνέπεια να χάσουν τη ζωή τους 80 άτομα.
2008 Πεθαίνει ο Πολ Νιούμαν, Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με Όσκαρ (1986) για την ταινία «Το χρώμα του χρήματος» (Γεν. 26/1/1925).

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

- Τη Δευτέρα 28/9 στις 23:20, καλεσμένος του Νίκου Χατζηνικολάου «στον ενικό» και στο STAR θα είναι o πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Αναμένεται ρεκόρ θεαματικότητας της εκπομπής…
- Νωρίτερα στον Alpha επανέρχεται η «Μουρμούρα», μία από τις πλέον επιτυχημένες ελληνικές σειρές, επιτυχία που αποτυπώνεται βέβαια στην AGB.

Το σενάριό της υπογράφουν οι Έλενα Σολωμού, Κωνσταντίνα Γιαχαλή, Παναγιώτης Χριστόπουλος, Άντα Γκουρμπαλή, Φώφη Κώττη, Βίκυ Κουκούτση και Νίκος Σταθόπουλος και τη σκηνοθετούν οι Αντώνης Αγγελόπουλος και Διονύσης Φερεντίνος. «Μουρμουρίζουν» οι Αντώνης Αντωνίου, Ελένη Κοκκίδου, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου και Πάνος Βλάχος.

- Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ετοιμάζει και βραδινό «χτύπημα». Ο λόγος για ένα βραδινό talk show με συνεντεύξεις, αλλά σε διαφορετικό στιλ από αυτό που τον είχαμε δει στο παρελθόν. Η πρεμιέρα του βραδινού υπολογίζεται να γίνει μέσα στον Οκτώβριο.

ΑΠΟΨΕΙΣ

Όλα εδώ πληρώνονται
του Γιώργου Μαλούχου
(«ΒΗΜΑ»)
 
Η κυβέρνηση θα βρεθεί πλέον, για πρώτη φορά, μπροστά στις τεράστιες ευθύνες της και μάλιστα με… συμπυκνωμένο τρόπο.

Θα μπορέσει να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις και τις υπογραφές της; Μάλλον αυτό πρέπει να είναι το νέο πιο σύντομο ανέκδοτο, όπως το αντιλαμβάνονται πλέον άπαντες μετά και την τοποθέτηση του «νέου» προχθεσινού κυβερνητικού σχήματος - το «νέο» απαιτεί εισαγωγικά, καθώς το μόνο που πραγματικά άλλαξε σε σχέση με την κυβέρνηση του Ιανουαρίου είναι ότι η τωρινή έχει υπογράψει και ψηφίσει στη Βουλή χωρίς κουβέντα τα πάντα όλα όσα της απαιτούσαν οι δανειστές, δηλαδή όσα δεν άντεξαν να υπογράψουν ούτε καν οι Σαμαράς - Βενιζέλος: και όπως είπε άλλωστε και ο πρωθυπουργικός ξάδελφος, ο λαός έδωσε την πολιτική κάλυψη, τη νομιμοποίηση στο Μνημόνιο…

Τα ψέματα πληρώνονται. Και πληρώνονται ακριβά, ειδικά όταν μια χώρα είναι αδύναμη, γονατισμένη: τότε, είναι που, ακόμα περισσότερο, δεν έχει την πολυτέλεια του ψεύδους ούτε ως προς τους άλλους ούτε ως προς τον εαυτό της.

Δυστυχώς, το δεύτερο, δηλαδή η πολιτική πλάνη προς τα μέσα, προς τον ελληνικό λαό, υπήρξε το θεμέλιο αυτής της κυβέρνησης με τη βούλα του ελληνικού λαού.
Γιατί από την ώρα που η κυβέρνηση ψηφίστηκε και μάλιστα με τέτοια ευρύτατη πλειοψηφία, όλα αυτά έχουν -προς το παρόν- τελειώσει, θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας σχετικά σύντομα, όταν η εφαρμογή θα κάνει τους πολίτες να αναρωτηθούν… τι συμβαίνει και τις δικαιολογίες να μοιάζουν (και να είναι) παντελώς ανεπαρκείς.

Ως προς τους έξω, τα πράγματα θα αποδειχθούν πολύ δυσχερέστερα από όσο η κυβέρνηση θέλει να πιστεύει. Κι αυτό επειδή ο πρωθυπουργός -και όχι μόνον αυτός- ξεχνά κάτι που ξεχνούν συστηματικά όλοι σχεδόν οι Έλληνες πολιτικοί: ότι οι συνομιλητές τους δεν είναι σαν εκείνους. Και ότι αυτά που τους λένε και, κυρίως, αυτά που τους υπογράφουν, πρέπει και να ισχύουν…