Η διάσωση των καρνάγιων της χώρας, μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες που θα διασφαλίζουν τη συνέχιση της λειτουργίας τους, βρέθηκε στο επίκεντρο της πρώτης σύσκεψης εργασίας που πραγματοποιήθηκε στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, με πρωτοβουλία του Προέδρου Γιώργου Στασινού και υπό τον συντονισμό της Α΄ Αντιπροέδρου του ΤΕΕ, Ομ. Καθηγήτριας ΕΜΠ, Τώνιας Μοροπούλου. Στη διάρκεια της σύσκεψης, ο Γιώργος Στασινός ζήτησε να υπάρξει άμεση αποτύπωση για το τί πρέπει να κάνει κάθε εμπλεκόμενη πλευρά, με συγκεκριμένα βήματα και χρονοδιάγραμμα, ώστε να επιτευχθεί λύση στα κρίσιμα προβλήματα που υπάρχουν.

Από την πλευρά της, η Τ. Μοροπούλου περιέγραψε την εικόνα, όπως αποτυπώνεται στην «Έκκληση της Αθήνας» που εκφράστηκε στο Παγκόσμιο Φόρουμ Γυναικών. Συγκεκριμένα «τα τελευταία 200 χρόνια αναπτύχθηκαν στην ελληνική επικράτεια 300 καρνάγια τα οποία αποδείχθηκαν ανθεκτικά στις πιέσεις του περιβάλλοντος, σε επιθέσεις και πολέμους. Σήμερα, όμως, οδηγούνται στο κλείσιμο λόγω των προβλημάτων στις συμβάσεις παραχώρησης αιγιαλού, βραχυχρόνιων συμβάσεων με υψηλά τιμήματα, αλλά κυρίως γιατί η εν λόγω δραστηριότητα συνεχώς φθίνει, αφήνοντας το Αιγαίο αθωράκιστο, καθώς κινδυνεύουν και τα εναπομείναντα 60 με 70 καρνάγια που λειτουργούν ακόμα».

Ναυτική κληρονομιά

Μάλιστα, η κα. Μοροπούλου τόνισε, κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, ότι τα καρνάγια «έχουν την ταυτότητα της ναυτικής κληρονομιάς αλλά δεν έχουν μουσειακό χαρακτήρα. Μας ενδιαφέρει να παραμείνουν ως βιώσιμες επιχειρήσεις, στρατηγικής σημασίας με εθνική βαρύτητα», αναδεικνύοντας παράλληλα ότι το ΤΕΕ, με βάση την ομόφωνη απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής για την παράταση του άρθρου 14Α, θα στηρίξει με κάθε τρόπο τις προσπάθειες για τη συνέχιση λειτουργίας των παραδοσιακών μονάδων ναυπηγοεπισκευής. Καθώς το ζήτημα έχει πιεστικό χαρακτήρα, το ΤΕΕ προτείνει, με την απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του, να στηρίξει το αίτημα για παράταση στις παραχωρήσεις χρήσεων γης στον αιγιαλό (άρθρο 14α του ν.2971/2001), να ενημερωθούν τα συναρμόδια Υπουργεία, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Ανάπτυξης και να υπάρξει πρόβλεψη στα Ειδικά και Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια ή/και στα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια για την κατάλληλη χωροθέτηση σε συνδυασμό με τις λιμενικές δομές. Στόχος, είναι αφενός να υπάρξουν ρυθμίσεις με την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, τα Δημοτικά και Λιμενικά Ταμεία για βιώσιμες μακροχρόνιες παραχωρήσεις και σε εύλογες τιμές, καθώς η ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία αποτελεί θεμέλιο της ναυτιλίας, του τουρισμού, της αλιείας και είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση των λιμενικών υποδομών, έχοντας εθνική σημασία, ενώ το ενδιαφέρον των πολιτών και της πολιτείας για τα ξύλινα παραδοσιακά σκάφη πρέπει να εξακολουθήσει να υφίσταται. Αφετέρου, η κατάλληλη χωροθέτηση θα διασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας τους χωρίς να διαταράσσεται η κοινή χρήση που ορίζεται από τις γραμμές αιγιαλού-παραλίας.

Να διατηρηθεί η δραστηριότητα

Κατά τη διάρκεια της πρώτης, ευρείας συνάντησης, τέθηκαν τα ζητήματα, τα οποία αντιμετωπίστηκαν θετικά από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης.

Ο Γενικός Γραμματέας Λιμένων Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Ναυτιλίας και Ν.Π., Ευάγγελος Κυριαζόπουλος, τόνισε πως πρέπει να υπάρξει ολιστική αντιμετώπιση και συνολική πολιτική για τα ξύλινα παραδοσιακά σκάφη. «Κάθε καρνάγιο έχει όνομα, έχει ταυτότητα, πρέπει να ενισχυθεί το brand name κάθε καρνάγιου», ανέφερε, μεταξύ άλλων, προσθέτοντας και την ανάγκη να μπουν στις δύο σχολές ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας και η ειδικότητα του καραβομαραγκού. Ανέλυσε, επίσης, τις πρωτοβουλίες μέσω ρυθμίσεων στις οποίες έχει προχωρήσει ήδη το Υπουργείο Ναυτιλίας.

Ο Δημήτρης Παπάς, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ναυπηγών Μηχανικών ζήτησε ο χρόνος παραχώρησης του χώρου δραστηριοποίησης των καρνάγιων να είναι κατ’ ελάχιστον 13 έτη καθώς μία επένδυση χρειάζεται κατά μέσο όρο 10 χρόνια για να κάνει απόσβεση, χαρακτηρίζοντας τη λειτουργία τους «εθνικό ζήτημα» καθώς «είναι και ουσιαστικά όλος ο παραγωγικός τομέας που στηρίζει αυτή τη στιγμή τα νησιά». Ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ναυπηγείων - Ταρσανάδων, (ΠΑ.Σ.ΝΑ.ΤΑ) Βασίλειος Βασιλειάδης, ο οποίος έθεσε τα ζητήματα συνολικά μαζί με τις θέσεις του ΠΑΣΝΑΤΑ ανέδειξε τη σημασία του χώρου, καθώς όπως είπε «αν δεν υπάρχει χώρος δεν μπορεί να ασκηθεί η δραστηριότητα» και ζήτησε τη συνέργεια όλων για να διατηρηθεί η δραστηριότητα και η χρήση.

Παρουσία και από τη Λέσβο

Στη σύσκεψη μετείχαν επίσης, πέρα από τους πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες που εμπλέκονται με αυτή τη δραστηριότητα και έχουν ρόλο στη διευθέτηση των προβλημάτων και εκκρεμοτήτων που χρήζουν αντιμετώπισης, και εκπρόσωποι επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, μεταξύ αυτών και ο Στρατής Χιώτης από το καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών, που λειτουργεί ακόμη στη Λέσβο. Να σημειώσουμε ότι πριν μερικά χρόνια στο νησί καρνάγια υπήρχαν και στο Πλωμάρι με την μεγάλη ναυτική και ναυπηγική παράδοση και στη Σκάλα Καλλονής που δυστυχώς οι παλιοί καραβομαραγκοί που τα δούλευαν έφυγαν από τη ζωή χωρίς διάδοχη κατάσταση στο ...πόδι τους!