Εχουμε μπει στο δεύτερο χρόνο της θητείας των αυτοδιοικητικών αρχών, με ορίζοντα μια γεμάτη τετραετία αφού η θητεία των αυτοδιοικητικών αρχών αυξήθηκε στα 5 έτη, πολύ κρίσιμη και για τον τόπο μας, όπου αρκετά έργα και παρεμβάσεις έχουν δρομολογηθεί και αναμένεται να ολοκληρωθούν τα επόμενα χρόνια και άλλα σχεδιάζονται για να πάρουν το δρόμο τους, έχοντας στη διάθεσή τους σημαντικούς πόρους του τρέχοντος ΕΣΠΑ, που στο περιφερειακό του σκέλος είναι αρκετά αυξημένοι σε σχέση με το προηγούμενο, που μας ενδιαφέρει άμεσα και πολλά μπορούν να γίνουν για τα νησιά μας, ενώ και άλλα χρηματοδοτικά «εργαλεία» μπορούν να αξιοποιηθούν προκειμένου να στοχεύσουν στη συνολική και πολύπλευρη αναβάθμιση του τόπου μας. Αρκεί οι τοπικές αρχές στοχευμένα και μεθοδικά επιδιώξουν να αξιοποιήσουν τους σημαντικούς αυτούς πόρους ώστε και οι υποδομές του νησιού να βελτιωθούν, αλλά και οι παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας να βρούν στήριξη και ώθηση στην προσπάθεια για την αναπτυξιακή αναβάθμιση του τόπου μας που είναι και το ζητούμενο στις μέρες μας. Αναγκαία προϋπόθεση ωστόσο για να πιάσουν ...τόπο όλα αυτά και να αλλάξουν τα δεδομένα στο νησί είναι να υπάρξει ιεράρχηση προτεραιοτήτων και συνεργασία όλων των εμπλεκομένων τοπικών αρχών και φορέων και μεταξύ τους και με την κεντρική διοίκηση και την κυβέρνηση, ώστε οι όποιες παρεμβάσεις να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένες ανάγκες και να αποκαταστήσουν εκκρεμότητες που περιμένουν χρόνια τώρα διευθέτηση. Και είναι αναγκαία η συνεργασία των αυτοδιοικητικών κυρίως αρχών, γιατί θα πρέπει από κοινού, πέρα από τις επιμέρους κατά τόπους παρεμβάσεις, να αποφασίσουν για έργα και παρεμβάσεις που πραγματικά αναβαθμίζουν συνολικά το νησί και το ανεβάζουν σε άλλη ...πίστα. Εργα και παρεμβάσεις, που άλλα βρίσκονται προς υλοποίηση, αφού έχουν δρομολογηθεί οι αναγκαίες διαδικασίες και άλλα σχεδιάζονται και μελετώνται για να πάρουν και αυτά το δρόμο τους, αναζητώντας ασφαλώς και την αναγκαία χρηματοδότηση, μέσω της ένταξής τους σε συγκεκριμένα προγράμματα με ευρωπαϊκούς ή εθνικούς πόρους. Ετσι όπως έχουν τα πράγματα και επειδή ο τόπος μας δεν αντέχει άλλες χαμένες ευκαιρίες, οφείλουν όλοι όσοι έχουν ρόλο και λόγο στα τοπικά δρώμενα και ασκούν από θέση ευθύνης εξουσία να αφήσουν κατά μέρος τους «ερασιτεχνισμούς» τις προχειρότητες και τις προσωπικές στρατηγικές, που προσβλέπουν σε κοντόφθαλμες «επιτυχίες» και να στοχεύσουν στην «μεγάλη εικόνα» που πάει το νησί μας ...μπροστά και με προοπτικές πολύπλευρης ανάπτυξης, γιατί αυτός πρέπει να είναι ο συλλογικός στόχος όλων των θεσμικών παραγόντων που ηγούνται στον τόπο μας.

Σε αυτή τη συγκυρία που πλέον οι εξωγενείς παράγοντες, όπως για παράδειγμα το μεταναστευτικό, δεν μπορούν να επηρεάσουν, όπως στο πρόσφατο παρελθόν καταστάσεις και να αποπροσανατολίσουν από τις αναγκαίες προτεραιότητες τις τοπικές αρχές, η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρουσιάζονται είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία αν αυτές δεν αποτελέσουν το ...όχημα για την πολυπόθητη αναβάθμιση και ανάπτυξη του νησιού. Δεν είναι δυνατόν όταν για πρώτη φορά μετά από τις αλληλοδιαδεχόμενες κρίσεις, φαίνεται «φως στο ορίζοντα» ότι κάτι πάει να γίνει στο νησί και ότι υπάρχει και επενδυτικό ενδιαφέρον, αυτά να μην αποτελούν κίνητρα για περαιτέρω εγρήγορση και συντονισμό όλων των τοπικών αρχών, ώστε αυτός ο ...αέρας που δημιουργεί προσδοκίες για κάτι καλύτερο να μην αξιοποιηθεί δεόντως. Τα επόμενα χρόνια θα φανεί αν η Λέσβος είναι σε θέση να βάλει τις βάσεις για να μπει σε μια αναπτυξιακή τροχιά, αξιοποιώντας τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, ως ένα μεγάλο νησί με πολλές δυνατότητες, που ναι μεν όλοι διαπιστώνουν, αλλά που λίγα πράγματα σπεύδουν για να υλοποιήσουν και να κάνουν τη ...διαφορά. Και αυτή είναι μια «παθογένεια» του τόπου μας που τον κρατά καθηλωμένο και ...μίζερο, όταν άλλες περιοχές με πολύ λιγότερες δυνατότητες τρέχουν με τα ...χίλια, δημιουργώντας ευκαιρίες και εισόδημα για τις τοπικές κοινωνίες τους. Και την ευθύνη γι αυτή την ανησυχητική εικόνα την έχει πρωτίστως η τοπική ηγεσία, που «κατατρώγεται» με τα μικρά και «καθημερινά», που προφανώς έχουν τη σημασία τους, αλλά δεν ανοίγουν ...δρόμους και δεν δημιουργούν προοπτικές ανάπτυξης που είναι το μείζον για την ευημερία ενός τόπου και μιας κοινωνίας που «επενδύει» στο μέλλον. Το γεγονός ότι μια σειρά έργα και παρεμβάσεις μείζονος σημασίας για την αναβάθμιση των δημόσιων υποδομών του νησιού, που έπρεπε ήδη να είχαν ολοκληρωθεί, ...σέρνονται ακόμη και συνεχώς μετατίθεται η υλοποίησή τους σε απώτερο χρόνο, είναι αποτέλεσμα αυτής της ανορθολογικής διαχείρισης των πραγμάτων, που εξηγεί μεταξύ άλλων γιατί το νησί παραμένει σε θέση «ουραγού», ενώ έχει όλα τα προσόντα για να «πρωταγωνιστεί». Τα παραδείγματα πολλά και ποικίλα που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές των ισχυρισμών μας, ότι για την κατάσταση του νησιού, πέρα από την «συντηρητική» προσέγγιση της τοπικής κοινωνίας και τη μόνιμη αντίδραση σε ό,τι πάει να γίνει, συνηγορεί αν δεν πρωτοστατεί, και μερίδα της τοπικής ηγεσίας που δεν θέλει να «χαλάσει καρδιές» πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα αν χρειαστεί, με αποτέλεσμα η στασιμότητα να γίνει καθεστώς, υποχρεώνοντας το νησί να τρέχει τώρα πίσω από τις εξελίξεις, για να μη μείνει στα ...μετόπισθεν.

Τα περισσότερα, αν όχι όλα που έχουν γίνει ή δρομολογηθεί στο νησί πραγματοποιήθηκαν «κατόπιν εορτής», με πολλές αντιδράσεις και στις περισσότερες φορές την τοπική ηγεσία περί άλλων να «τυρβάζει»! Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει! Θα αναφερθούμε σε δυο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που δείχνουν πως από την εξέλιξη των πραγμάτων διαμορφώνεται μια εικόνα. Η πρώτη αναφέρεται στην «εγκληματική» για την πόλη της Μυτιλήνης καταδίκη να συνυπάρχει στις παρυφές της πόλης το ρυπογόνο εργοστάσιο της ΔΕΗ, όταν η μετεγκατάστασή του και η κατασκευή ενός σύγχρονου σταθμού ήταν η επιβεβλημένη και αναγκαία λύση και για το περιβάλλον και για την ενεργειακή επάρκεια του νησιού. Ευτυχώς τώρα τη λύση θα δώσει η ηλεκτική διασύνδεση του νησιού με το δίκτυο της ηπειρωτικής χώρας ανοίγοντας συγχρόνως το δρόμο και για την αξιοποίηση των ΑΠΕ για τις οποίες έτοιμοι είναι οι μονίμως αντιδρώντες να ...κονταροχτυπηθούν και πολύ φοβόμαστε και με τους τοπικούς «άρχοντες» αμέτοχους παρατηρητές να χαϊδεύουν αυτιά, για να μη δυσαρεστηθούν οι αντιδρώντες. Τρανό ωστόσο άλλο παράδειγμα έργου υποδομής που τώρα μόλις ξεκινά, ενώ ήδη θα έπρεπε προ πολλού να είχε ολοκληρωθεί και να λειτουργεί δίνοντας λύσεις στο πρόβλημα της λειψυδρίας, που αντιμετωπίσαμε τους προηγούμενους μήνες, είναι η περίπτωση του φράγματος Τσικνιά, που εδώ και δεκαετίες ήταν αντικείμενο ενστάσεων και παλινωδιών, όταν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ήταν ορατές εδώ και χρόνια. Η τοπική ηγεσία ουδόλως ασχολήθηκε με την περίπτωση λες και δεν την αφορούσε και ευτυχώς που η δρομολόγηση αυτής της μεγάλης παρέμβασης αποτέλεσε προσωπικό «στοίχημα» του κυβερνητικού βουλευτή Χ. Αθανασίου, που το κυνήγησε επισταμένως και αναμένεται οσονούπω να ξεκινήσουν και οι εργασίες. Τα δυο παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά και δείχνουν ότι από την εξέλιξη και διαχείριση των πραγμάτων, έχουμε και τα ανάλογα αποτελέσματα, που μπορεί να έχουν άμεση επίπτωση και στη ζωή του νησιού. Στην πρώτη περίπτωση, της ΔΕΗ, οι αντιδρώντες στην μετεγκατάσταση του εργοστασίου, επέβαλαν την άποψή τους, αφού η τοπική ηγεσία δεν θέλησε να «συγκρουστεί» μαζί τους και έτσι έμεινε το «θηρίο» με τις γνωστές επιπτώσεις. Στη δεύτερη περίπτωση, για το φράγμα Τσικνιά, οι αντιδράσεις , τα εμπόδια και οι ενστάσεις, δεν κατάφεραν να το ακυρώσουν, αν και πολύ θα ήθελαν, γιατί πήρε τις αναγκαίες πρωτοβουλίες ένας ισχυρός τοπικός παράγοντας και έτσι το έργο πρόκειται να υλοποιηθεί, μακάρι στο χρόνο που προβλέπεται. Ανάλογο παράδειγμα, σημαντικού έργου υποδομής, που παρά τις αντιδράσεις και τα εμπόδια δεν έγινε κατορθωτό να ακυρωθεί ή να παραπεμφθεί στις καλένδες ήταν η Μαρίνα της Μυτιλήνης. Το έργο το «υιοθέτησε» ο τότε ισχυρός παράγοντας Ν. Σηφουνάκης και σήμερα «κοσμεί» την πόλη. Ετσι, κατά τη γνώμη μας, προχωρά η πρόοδος και η ανάπτυξη σε έναν τόπο με πρωτοβουλίες κυρίως της τοπικής ηγεσίας, που δεν πολιτεύεται με γνώμονα να είναι πρόσκαιρα αρεστή, αλλά χρήσιμη στον τόπο που υπηρετεί, αξιοποιώντας τις ευκαιρίες στην ώρα τους και ανοίγοντας δρόμους ανάπτυξης, πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα! Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι τοπικοί «άρχοντες» θα αναλογιστούν τις ευθύνες τους και δεν θα κρυφτούν πίσω από κοντόφθαλμες «λογικές» που κρατούν «δέσμιο» το νησί στη στασιμότητα και στη μιζέρια. Ας το καταλάβουν όσο είναι καιρός, γιατί η ευκαιρία για αλλαγή πλεύσης είναι τώρα. Νομίζουμε!