Ξεκινάμε με... ενός λεπτού σιγή! Σήμερα, 3 του Σεπτέμβρη ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ! Και σήμερα ο γιος του Γιώργος, Γιωργάκης για πολλούς, προσπαθεί να κλείσει την πόρτα του! Πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά δήλωσε ότι η «Ιστορία αδίκησε το ΠΑΣΟΚ» πλην όμως η Ιστορία ακόμα γράφεται και ο καθένας τη βλέπει από τη δική του σκοπιά. Η Ιστορία τρέχει, άγνωστο πού θα κάτσει η μπίλια…

Διότι όσοι συμπατριώτες μας συμμετείχαν στη μεγάλη... εισβολή του Δημοσίου τη δεκαετία του ’80 και σήμερα ξεκοκαλίζουν το (ολόκληρο) εφάπαξ, ή όσοι πλούτισαν από τη σπατάλη των πόρων της Ευρώπης, βλέπουν την Ιστορία από την ευχάριστη πλευρά. Βέβαια επακολούθησε η Νέα Δημοκρατία φιλοδοξώντας να γίνει το… μπλε ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας τον «άσωτο» βίο των ελληνικών κυβερνήσεων. Μέχρι που μας ήρθε κατακέφαλα η κρίση! Και η Ιστορία τραβάει τη δική της ανηφόρα…

@ Κι έχεις τον… καημένο Πάγκαλο να δηλώνει νεόπτωχος, διότι η ταπεινή του σύνταξη των 5.900 ευρώ, οι «καταραμένες» κυβερνήσεις της κρίσης την μείωσαν σε 1.800 ευρώ! Άτιμη Ιστορία… @ Τα κόμματα «Τελεία» με αρχηγό τον Απόστολο Γκλέτσο και ΚΙΔΗΣΟ με αρχηγό τον Γ. Παπανδρέου δήλωσαν ότι δεν κατεβαίνουν στις εκλογές για τον ίδιο λόγο. Δεν υπάρχει παραδάκι… Κανονικά όμως συμμετέχει το «Κόμμα των Πειρατών», το οποίο δια του facebook ζητεί οικονομική ενίσχυση.

Όσοι πιστοί λοιπόν προσέλθετε… @ «Μια ιστορία οικογενειοκρατίας είναι η Ρηγίλλης. Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες και τόσα άλλα σόγια. Θα ακούς στη συγκέντρωση- επιστροφή στη Ρηγίλλης μόνο τις λέξεις «μπαμπά», «μαμά», «κόρη», «γιε», «ξάδερφε», «κουμπάρα», «συμπεθέρα» και δώσ' του σταυρωτά φιλιά στον αέρα» γράφει με το δηκτικό του χιούμορ ο Λάκης Μπέλλος στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

@ Εν τω μεταξύ όσο μπαίνουμε στην προεκλογική περίοδο και παρακολουθώντας τις βαρετές πλέον τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις, μου ‘ρχονται στο μυαλό τα λόγια του Μπέρτραντ Ράσελ: «Το μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι έξυπνοι γεμάτοι αμφιβολίες» @ Ζούμε στη χώρα που θεωρείται κατόρθωμα το να ανοίξουν ομαλά τα σχολεία το Σεπτέμβριο.

Δεν προτείνω αύξηση κατά μιας ώρας διδασκαλίας των εκπαιδευτικών διότι θα θεωρηθώ… αντιδραστικός! @ Ποιος έχει γενέθλια σήμερα;

Ο Φώτης Κουβέλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948 και το 2015 συνεχίζει το… καταστροφικό του έργο. Κατάφερε να μην εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, να μην εκλεγεί βουλευτής, να χάσει το κόμμα που ίδρυσε και να καταλήξει... ουρά του ΣΥΡΙΖΑ από το οποίο είχε αποχωρήσει πριν από μερικά χρόνια, όταν τον κέρδισε ο «μικρός»!

@ Αυτό ούτε ο Γιωργάκης μπορεί να το καταφέρει…@ Τι ψηφίζει η παραλία;

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…..
Σεπτέμβριος 1996
Το εγκεφαλικό του Φραγκλίνου
Την πιο σκληρή μάχη με τη ζωή του δίνει ο υφυπουργός Υγείας Φραγκλίνος Παπαδέλλης, ο οποίος υποβάλλεται σε λεπτή χειρουργική επέμβαση. Προεκλογική περίοδο με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, ο 51χρονος Φρ. Παπαδέλλης βρίσκεται μαζί με τους άλλους συνυποψηφίους στη Λήμνο, όταν μετά από ομιλία του αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Μύρινας. Εκεί διαπιστώθηκε εγκεφαλικό επεισόδιο και αποφασίστηκε η άμεση μετάβασή του στην Αθήνα. Έτσι μεταφέρεται από τη Λήμνο στην Αθήνα με C-130 όπου υποβάλλεται σε επιτυχή επέμβαση. Στις εκλογές της 22ας Σεπτεμβρίου εκλέγεται πρώτος με 13.811 σταυρούς.

ΕΙΠΕ

«Από τον Απρίλιο έως σήμερα έχουν παρελάσει πολιτικοί και υπουργοί, οι οποίοι υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια, χωρίς όμως να υλοποιείται τελικά το παραμικρό»
Σωτήρης Ζαμτράκης
Πρόεδρος Λιμενικού Ταμείου Μυτιλήνης
(σχολιάζοντας την κατάσταση στο λιμάνι, «Δημοκράτης»)

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

Η Κατερίνα Ακριβοπούλου ανήκει πλέον στο δυναμικό του ALPHA και μάλιστα με διπλά καθήκοντα. Από χθες Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου, ξεκίνησε να είναι στο κεντρικό δελτίο του ALPHA με τον Αντώνη Σρόιτερ, αναλαμβάνοντας το σχολιασμό σε θέματα της πολιτικής ειδησεογραφίας και από την επόμενη βδομάδα αναλαμβάνει και το μαγκαζίνο στον «Alpha 98,9».

Η νέα ποδοσφαιρική χρονιά άνοιξε με τη «SportDay» να κάνει τη μεγάλη έκπληξη στις κυριακάτικες εφημερίδες. Εκτόπισε το «Φως των Σπορ» από την πρωτοκαθεδρία που είχε επί χρόνια, με την απόσταση να φθάνει στα 5.030 φύλλα.

Την περασμένη Κυριακή η «SportDay» πέρασε πρώτη, για δεύτερη φορά, με 14.180 φύλλα έναντι 9.150 που πούλησε το «Φως των Σπορ». Και οι άλλες αθλητικές, όμως, αύξησαν την κυκλοφορία τους και όλες μαζί ξεπέρασαν τον πήχη των 50.000 φύλλων. Πούλησαν 57.010 από 54.860 που είχαν στις 9/8.

 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
1843 Στην Αθήνα, οι επαναστάτες με επικεφαλής το συνταγματάρχη Καλλέργη υποχρεώνουν τον Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα.
1929 Τα όργανα της Ασφάλειας συλλαμβάνουν ολόκληρο το προσωπικό του Ριζοσπάστη, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

Τη χώρα κυβερνά ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
1954 Πεθαίνει η Μαρίκα Κοτοπούλη, διακεκριμένη ηθοποιός, (Γεν. 3/5/1887).
1983 Πεθαίνει η Έλλη Λαμπέτη, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ελένης Λούκου, ηθοποιός, (Γεν. 13/4/1926).

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η μελαγχολία μας είναι το βιάγκρα τους
Του Θανάση Καρτερού
(«Αυγή»)

Αριστερή μελαγχολία! Έκφραση ποιητική και πολιτική συνάμα, από κείνες που αρέσουν πολύ σε μας τους αριστερούς. Μελαγχολία που για μεγάλο διάστημα άπλωσε τη ζοφερή σκιά της πάνω απ' όλα τα κεφάλια:

Συριζικά, ηγετικά, στελεχικά, οπαδικά, τσιπρικά, αντιτσιπρικά. Επηρεάζοντας συμπεριφορές, στάσεις και απόψεις.

Τρέχοντας σε δρόμους και σε πλατείες με ανακοινώσεις και δηλώσεις, που βρήκαν πρόθυμη και μαζική αναπαραγωγή. Και οδηγώντας ουκ ολίγους σε υποστολή, ή και αλλαγή, σημαίας.
Από μια άποψη μπορεί κανείς και να είναι και περήφανος ως αριστερός για όλα αυτά. Το 'χουμε, πώς να το κάνουμε. Είμαστε με τα ιδανικά κι όχι με τα δανεικά. Ενώ οι μπαγάσηδες οι προηγούμενοι -σαράντα χρόνια κλέφτης...- και οι από πάνω, και οι από κάτω, και οι από δίπλα, και οι από πίσω τους καμιά μελαγχολία δεν έπαθαν όταν υπέγραφαν τα όργια. Επέβαλαν τα όργια. Έκαναν τα όργια. Συνωμοτούσαν για τα όργια με δανειστές, βαρόνους και τραπεζίτες. Και προπαγάνδιζαν τα όργια από τα μη μελαγχολικά ΜΜΕ.

Ψυχροί τύποι. Και καθεστώς έχτισαν. Και το Ναι αγκάλιασαν. Και τους δανειστές σιγοντάρισαν. Και το Grexit έκαναν μπαμπούλα. Κι ούτε ενός το μάτι δεν καθρέφτισε κάποια μελαγχολία: Τι κάναμε στην καημένη την Ελλάδα! Και πότε μελαγχόλησαν; Όταν τους ήρθε η ξανάστροφη των εκλογών. Και η ξανάστροφη του Όχι.

Όταν γέλασε το δικό μας χειλάκι δηλαδή. Που πάει να πει ότι αυτοί μελαγχολούν όταν εμείς χαμογελάμε. Ενώ εμείς μελαγχολούμε κι από μόνοι μας. Όταν αλλιώς τα παλεύουμε κι αλλιώς έρχονται.

Συμπέρασμα: Ακόμα και η μελαγχολία είναι πολιτική. Και ταξική, με το συμπάθιο. Όταν εμείς χαμογελάμε, αυτοί μελαγχολούν. Όταν εμείς μελαγχολούμε, αυτοί έχουν το πανηγύρι που ζήσαμε τελευταία.

Ξεχειλώνει το μουστάκι του Μεϊμαράκη από το χαμόγελο και πλημμυρίζουν οι τηλεοράσεις από τεστοστερόνη παλινόρθωσης.

Ποιητική εικόνα: Η δική μας μελαγχολία είναι το βιάγκρα τού γερασμένου πολιτικού τους οργανισμού. Ανατριχιαστικό, αλλά δυστυχώς απολύτως αληθές.