Θα μου επιτρέψετε να ξεκινήσω σήμερα με τους στίχους του Κώστα Βάρναλη: «Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά/ H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά/ Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος/ Aχ, πού ‘σαι, νιότη, πού ‘δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος»!

@ Να ‘ναι η εποχή, να ‘ναι η ηλικία που πάντα τέτοιες μέρες, ζεστές μαγιάτικες μέρες, στροβιλίζουν οι στίχοι στο μυαλό; Ποιος ξέρει, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου… @ Είναι όμως και μέρες θύμησης, μέρες που πάτησαν τη Λέσβο οι Γερμανοί ναζιστές. Πέρασαν κιόλα 74 χρόνια…

@ «Ηταν Σάββατο 3 Μαΐου 194,1 όταν μικρή δύναμη μηχανοκίνητου τμήματος αποβιβάζεται στην Πέτρα και στη συνέχεια διαμέσου της Καλλονής φθάνει Κυριακάτικα στην έρημη Μυτιλήνη. Το ίδιο πρωινό της Κυριακής στο λιμάνι της Μυτιλήνης αποβιβάζεται η κύρια δύναμη του γερμανικού στρατού κατοχής στο νησί»

@ Έτσι ξεκινάει το βιβλίο «Στο Σημάδι…» που επιμελήθηκε ο Γιώργος Γαλέτσας και εκδόθηκε από το Δήμο Μυτιλήνης. Για το οποίο παρά το γεγονός ότι εκδόθηκε το 2010, την ύπαρξη πληροφορήθηκα μόλις πριν μερικούς μήνες.

@ Το βιβλίο προσφέρει ένα μέρος από την ιστορία του τόπου μας, καταγράφοντας με ανατριχιαστικό τρόπο την εκτέλεση 42 Ελλήνων από τους Γερμανούς στα Τσαμάκια την περίοδο 1941-1944. Οι 19 εκτελέστηκαν για διαφυγή στη Μ. Ασία. Οι 12 εκτελέστηκαν για κατοχή όπλου. Οι 9 για κλοπή γερμανικού υλικού. Ένας για οργάνωση διαφυγών και ένας για απόπειρα δημιουργίας αντιστασιακής οργάνωσης @ Μέσα από το βιβλίο ξετυλίγονται οι μικρές προσωπικές ιστορίες του καθενός από αφηγήσεις συγγενικών προσώπων, με λίγες φωτογραφίες, ενώ στο τέλος δημοσιεύονται οι ληξιαρχικές πράξεις θανάτου τους! Με αριθμό πρωτοκόλλου και χαρτοσήμου!

@ Ο μεγαλύτερος σε ηλικία εκτελεσμένος ήταν ο 70χρονος Μιχαήλ Καβακέλλης ενώ οι Πέτρος Γκιργκέτσος και Γεώργιος Τσακύρης οι μικρότεροι. Μόλις 21 χρόνων! Τα κοινωνικοανθρωπολογικά στοιχεία που δημοσιεύονται αποτυπώνουν αλλά και αναδεικνύουν το έγκλημα της ναζιστικής Γερμανίας

@ Άντε τώρα να κοστολογήσεις …αποζημιώσεις! Με τίποτα. Και μπορεί 42 άτομα ανάμεσα σε εκατομμύρια νεκρούς που άφησε ο πόλεμος να θεωρείται ένα μικρό νούμερο. Άντε πες το όμως στους 380 συγγενείς τους που βίωσαν (και βιώνουν) τη… χαρακιά της εκτέλεσης…

@ Γι’ αυτό όχι μόνο να πάτε στην παρουσίαση που θα γίνει την Τετάρτη, αλλά και να το διαβάσετε.

Όχι μόνο για ιστορική μνήμη. Όσο ως παρακαταθήκη, να είμαστε πάντα σε εγρήγορση να αποκρούσουμε καταστάσεις που θα εκτρέψουν τις κοινωνίες σε πολεμικές καταστάσεις σαν αυτές που έζησαν οι γενιές του προηγούμενου αιώνα. Η αξία της ειρήνης δε συγκρίνεται με κανένα άλλο αγαθό...

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ…..

ΜΑΪΟΣ 1971
Κατεδαφίζονται τα καφενεδάκια στα Τσαμάκια
Μέρες χούντας και οι μπουλντόζες κάνουν την εμφάνισή τους στα Τσαμάκια. Σκοπός τους να κατεδαφίσουν τα καφενεδάκια που επί τόσα χρόνια ήταν ένας ξεχωριστός τόπος για τους Μυτιληνιούς.

Έπρεπε όμως ο χώρος, ιδιοκτησίας ΕΟΤ, να… αξιοποιηθεί. Και άντε να μιλήσεις.

Ο Μίμης Ελευθεριάδης σε ρεπορτάζ στο «Δημοκράτη» γράφει χαρακτηριστικά: «Η μπουλντόζα η οποία κινήθηκε απόλυτα νομότυπα, εχάραξε επάνω απ’ τα ξύλινα συντρίμμια ένα σύνορο. Το σύνορο δύο εποχών.

Της παλιάς, της εποχής της παράγκας, με τη γραφικότητα και τις κάποιες… χαριτωμένες αθλιότητες… και της νέας, που έρχεται με όλο το κοσμοπολίτικο μεγαλείο της».

ΕΙΠΕ

Προσπαθούμε να δώσουμε ως ΝΟΜ λύση σε μία υπόθεση που μας πληγώνει για χρόνια
Μαρίνος Ζαχαρίου
Προπονητής κωπηλασίας για το Κλειστό Κολυμβητήριο

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

Συνεχίζουμε σήμερα με την τοπική ιδιωτική τηλεόραση που εμφανίσθηκε το 1990 με το κανάλι LTV (Lesvos Television) το οποίο εξέπεμψε για ένα μικρό χρονικό διάστημα.

Η πρώτη σοβαρή όμως προσπάθεια ήταν τέλη Απριλίου του 1991 από την «Τηλεόραση Αιγαίου» με τέσσερις μετόχους, τους: Μανώλη Γιαννακέλλο, Γιώργο Παπαδόπουλο, Μανώλη Παζιάνο και Νίκο Νησιώτη.

Τα στούντιο ήταν σε κτίριο δίπλα στο Δικαστήριο Μυτιλήνης και είχε ένα πλήρες και ικανοποιητικό πρόγραμμα με τρία καθημερινά δελτία ειδήσεων που παρουσίαζαν: Στρατής Μπαλάσκας, Γιώργος Κολόζης, Ειρήνη Κανλή, Στρατής Σαλαβός, Μαρία Λίλα, αθλητικά ο Μανώλης Λαγουτάρης και με πολλούς άλλους συνεργάτες.

Το 1993 άλλαξε η μετοχική της σύνθεση με την αποχώρηση του Μανώλη Γιαννακέλλου ο οποίος ίδρυσε τις «Ραδιοτηλεοπτικές Επιχειρήσεις ΑΕ». Ιδρύει το «Ράδιο Μυτιλήνη» και αργότερα το 1995 ξεκινάει η «Τηλεόραση Μυτιλήνης».

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ  
(αφιερωμένο στην 1η Μαΐου)

1811 Γεννιέται Ανδρέας Λασκαράτος, ποιητής και σατιρικός συγγραφέας. (Θαν. 23/6/1901)
1889 Σε ανάμνηση της εξέγερσης του Σικάγου, καθιερώνεται ο εορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

1909 Γεννιέται ο Γιάννης Ρίτσος ποιητής (Θαν. 11/11/1990).
1976 Σε τροχαίο δυστύχημα σκοτώνεται ο Αλέκος Παναγούλης, ήρωας της αντίστασης κατά της χούντας των συνταγματαρχών (Γεν. 2/7/1939).

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο Τσίπρας ενηλικιώθηκε;

του Άγγελου Μόσχοβα
(iefimerida.gr)
Να συμφωνήσουμε, όσοι παρακολουθήσαμε την συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον Νίκο Χατζηνικολάου, ότι ο Αλέξης Τσίπρας του χθες, δεν είχε καμία σχέση με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην προεκλογική περίοδο.

Προσωπικά, εκτιμώ ότι ήταν μεταμορφωμένος και σε σχέση με την συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στις Βρυξέλλες μετά τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου.

Ο Τσίπρας προεκλογικά, έδειχνε ότι ζει το μύθο της επερχόμενης νίκης. Αφελής δεν ήταν, γνώριζε -ή έστω όφειλε να γνωρίζει- ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά από την ημέρα που θα πατούσε το πόδι του στο Μαξίμου.

Φρόντισαν να του το θυμίσουν οι προνοητικοί κινέζοι της Cosco που πήγαν να τον επισκεφθούν πριν καν ορκίσει την κυβέρνησή του, θορυβημένοι από τις προοπτικές της επένδυσής τους στο Πειραιά.

Ο Τσίπρας μετεκλογικά, μετά τη Σύνοδο Κορυφής, ήταν στιβαρός, εξέπεμπε απέραντη αυτοπεποίθηση, ένιωθε δικαιωμένος εν μέρει για την στάση που κράτησε...

...Ο Τσίπρας δεν είναι το παιδάκι που βγήκε στο 15μελές, ούτε αντιπολίτευση στο Δήμο Αθηναίων. Έχει «ξεσκολίσει» που λέγαμε παλιά. Και, προσωπικά, μου αρέσει περισσότερο τώρα.

Δεν ξέρω πώς θα το χειριστεί μέχρι τέλους, την ιστορική ευθύνη που του αναλογεί, αλλά έχω περισσότερη εμπιστοσύνη σ’ αυτόν απ’ ό,τι σε αρκετούς από το κόμμα του.

Προφανώς και δεν είμαι μόνο εγώ με αυτή την αίσθηση.