Να λαμβάνουν προμήθεια για κάθε Τούρκο τουρίστα που φθάνει στη Λέσβο επιδιώκουν οι Τουριστικοί Πράκτορες, που υποστηρίζουν ότι η απαίτησή τους αυτή είναι νόμιμη και επικαλούνται έγγραφο του ΕΟΤ Μυτιλήνης που στηρίζεται σε νόμο τού 1976. Για να κάνει σαφείς τις προθέσεις της η Ένωση Τουριστικών Ταξιδιωτικών και Ναυτιλιακών Πρακτόρων, σε επιστολή που έστειλε στους ξενοδόχους σημειώνει: «όπου διαπιστώνουμε παραβάσεις, θα παρεμβαίνουμε άμεσα στις υπηρεσίες τού ΕΟΤ με σύμπραξη του ΣΔΟΕ, για λεπτομερή και επιτόπιο έλεγχο στο ξενοδοχείο όπου υπήρξε κράτηση τουρκικού γκρουπ χωρίς τη μεσολάβηση τουριστικού πράκτορα.» Δηλαδή ευθέως λέει στους ξενοδόχους «ή μας καταβάλετε προμήθεια, ή σας στέλνουμε το ΣΔΟΕ».

Πώς φθάσαμε ως εδώ; Όλα ξεκίνησαν όταν μέλος της Ένωσης Τουριστικών Πρακτόρων έστειλε έγγραφο προς τη Διεύθυνση Τουρισμού Βορείου Αιγαίου (ΕΟΤ Μυτιλήνης) και ζητούσε να διευκρινιστεί το νομικό πλαίσιο που ισχύει για τις ενοικιάσεις καταλυμάτων και τουριστικών λεωφορείων από πολίτες και νομικά πρόσωπα τρίτων χωρών.

Στις 3 Ιανουαρίου, ο ΕΟΤ Μυτιλήνης απάντησε ότι με βάσει το νόμο 393 τού 1976 οι Τούρκοι και οι αλλοδαποί, είτε είναι τουριστικοί πράκτορες στη χώρα τους είτε ιδιώτες, δε δύνανται να εκμισθώνουν τουριστικά λεωφορεία και τουριστικά καταλύματα. Συνεπώς, είναι πάντοτε αναγκαία η διαμεσολάβηση τουριστικών γραφείων με ειδικό σήμα λειτουργίας. Τέλος, η υπηρεσία διευκρινίζει πως τα παραπάνω δεν ισχύουν για τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που έχουν έδρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε επιστολή τους στη συνέχεια προς τους Ξενοδόχους, η Ένωση Τουριστικών Πρακτόρων διευκρινίζει τους λόγους που την έκαναν να ασχοληθεί με το ζήτημα, σημειώνοντας πως συνίστανται «στο οξύτατο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν από την υποκλοπή τουριστικού έργου από Τούρκους τουριστικούς πράκτορες». Έτσι αντιλαμβάνονται οι τοπικοί τουριστικοί πράκτορες τις συνεργασίες που αναπτύσσουν οι ξενοδόχοι της Λέσβου με τους τουριστικούς πράκτορες της Τουρκίας.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Λέσβου, Περικλής Αντωνίου, σε δήλωσή του στο «Ε» τονίζει: «Οι τουριστικοί πράκτορες είναι φίλοι και συνεργάτες μας. Ας βγουν στις τουριστικές αγορές, ας φέρουν τουρίστες στο νησί και εμείς είμαστε εδώ για τους δώσουμε τη νόμιμη προμήθειά τους. Αλλά δεν μπορεί εμείς να πηγαίνουμε στις τουριστικές εκθέσεις, εμείς να κλείνουμε τις συμφωνίες, εμείς να φέρνουμε τους τουρίστες και εκείνοι να λαμβάνουν προμήθειες χωρίς να έχουν προσφέρει καμμία υπηρεσία.

Την επόμενη εβδομάδα πρόκειται να συναντηθούμε με την υπουργό Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, στην οποία θα θέσουμε το ζήτημα. Όπως και άλλα ζητήματα που μας απασχολούν. Ο νόμος αυτός πρέπει να καταργηθεί και αυτό θα γίνει πολύ σύντομα.»

Ας σημειωθεί ότι προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε με τον πρόεδρο της Ένωσης Τουριστικών Πρακτόρων, Γιάννη Σαμιώτη, για να έχουμε τη θέση του επί του θέματος, όμως δεν κατέστη δυνατό.

Απαιτήσεις άλλης εποχής
Αυτή η απαίτηση των Τουριστικών Πρακτόρων ακούγεται εξωφρενική και πέρα από κάθε πλαίσιο λογικής, σε μια εποχή που κάθε υποψήφιος τουρίστας μπορεί να επιλέξει μόνος του το ξενοδοχείο που θέλει να διαμείνει, να έχει πλήρη εικόνα των υπηρεσιών που του προσφέρει, των χρεώσεών του και όποιας άλλης πληροφορίας κρίνει απαραίτητη. Κι επιπλέον, μπορεί να κάνει μόνος του κράτηση του δωματίου που θέλει, να το προπληρώσει αν το επιθυμεί ή να πληρώσει όταν θα ολοκληρώσει τη διαμονή του. Όλες αυτές οι υπηρεσίες προσφέρονται στο διαδίκτυο και κανείς δε διανοείται να επιβάλει διά νόμου την υποχρεωτική καταβολή προμήθειας στους τουριστικούς πράκτορες. Αν και είναι σαφές ότι η τεχνολογικές εξελίξεις μειώνουν δραστικά το αντικείμενο εργασίας τους.

Άλλωστε, ο νόμος 393 τού 1976 θεσπίστηκε για να ρυθμίσει ζητήματα και προβλήματα του τουρισμού μιας άλλης εποχής. Τότε ήταν αναγκαία η συνεργασία με εγχώρια τουριστικά γραφεία, προκειμένου να προστατευτούν οι τουρίστες σε περίπτωση που οι ξενοδόχοι αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους.

Σήμερα οποιοσδήποτε πολίτης του κόσμου, Τούρκος, Ρώσος, Νεοζηλανδός, Κορεάτης κ.λπ., μπορεί να μπει στην ιστοσελίδα οποιουδήποτε ηλεκτρονικού ταξιδιωτικού γραφείου και να επιλέξει το κατάλυμα που επιθυμεί. Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα και σε αυτή θα πρέπει να προσαρμοστούν οι Τουριστικοί Πράκτορες.