Ο Σύνδεσμος Ελαιοτριβείων Λέσβου, με αφορμή το νέο κύμα ελέγχων που υφίστανται τα μέλη του για το γνωστό θέμα του κατσίγαρου, είναι υποχρεωμένος να δηλώσει ότι:

Α) Στα χιλιάδες χρόνια καλλιέργειας και επεξεργασίας της ελιάς στη Λέσβο ουδέποτε, από όσο γνωρίζουμε, καταγράφηκε βλάβη που να σχετίζεται αποδεδειγμένα με τον κατσίγαρο, στο έμβιο ή μη νησιώτικο περιβάλλον μας, όπως όλοι οι κάτοικοι καλά γνωρίζουν.

Β) Πρόσφατα εξετάστηκε η ποιότητα των νερών των δυο κόλπων, Καλλονής και Γέρας, από το Γερμανικό Πανεπιστήμιο της Λειψίας, όπως μας πληροφορεί η εφημερίδα ΠΟΛΙΤΙΚΑ της Λέσβου στο φύλλο της 10/2/2017. Τα συμπεράσματα του επιστημονικού προγράμματος καταδείχνουν, για άλλη μια φορά, την καθαρότητα των νερών των δύο κόλπων. Η καθαρότητα των νερών του κόλπου Γέρας είχε αποδειχθεί και από τη μελέτη του Καθηγητή Γεωργίου Τσιρτσή (Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Επιστήμης της Θάλασσας, 2000), η οποία επιμελώς αποσιωπάται.

Γ) Η δημοσίευση πρόσφατα της νέας νομοθεσίας, με την οποία η συμμόρφωση των ελαιοτριβείων είναι αδύνατο να συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη, σε συνδυασμό με τα προηγούμενα για την έλλειψη περιβαλλοντικών βλαβών, θα περίμενε κανείς να οδηγήσει σε αναστολή των ελέγχων, τουλάχιστον για εφέτος. Όμως, εις μάτην.

Δ) Στις υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές περιοχές και χώρες οι κοινωνίες ασχολούνται με την βελτίωση της καλλιέργειας, την αύξηση της παραγωγής, την τυποποίηση του ελαιολάδου κλπ. Εμείς στη Λέσβο ασχολούμαστε κάθε χρόνο, η μάλλον όλο το χρόνο με τον κατσίγαρο. Έτσι η παραγωγή του νησιού κάθε χρόνο ελαττώνεται, το λάδι φεύγει με βυτία στην Ιταλία και στην Ισπανία, σε τιμές χαμηλότερες των άλλων χώρων, οι ελαιοπαραγωγοί αναρωτιούνται γιατί γίνεται αυτή η αδικία και οι αρμόδιοι κοιμούνται ήσυχοι στις δάφνες των ελέγχων τους.

Ε) Στις 7/12/2016  δημοσιεύτηκε η νέα νομοθεσία (ΚΥΑ 127402/1487) για τη διαχείριση του κατσίγαρου. Είναι το αποτέλεσμα προσπαθειών που ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2014 από την Περιφέρεια Β. Αιγαίου και τους ελαιοτριβείς της Λέσβου. Στη διαμόρφωσή της δε συνέβαλε, στο βαθμό που ήταν δυνατό και με πολύ κόπο ο Σύνδεσμος Ελαιοτριβέων Λέσβου. Μεταξύ άλλων επιτρέπει τη διασπορά του στα χωράφια για πότισμα (φερτάρδευση), αφού ο κατσίγαρος περιέχει νερό (άρδευση) και θρεπτικές ουσίες για τις καλλιέργειες (λίπασμα), όπως γίνεται εδώ και είκοσι χρόνια σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, Ιταλία, Πορτογαλία, Κύπρο, κλπ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ έγινε κατανοητό ότι όχι μόνο δεν βλάπτει αλλά μπορεί και να αξιοποιηθεί.

Όμως, Δυστυχία μας:

Αντί να χρησιμοποιηθεί η Ευρωπαϊκή εμπειρία, με μεταφορά της στη χώρα μας, επινοήθηκε ένα πολύπλοκο και γραφειοκρατικό σύστημα, με πολυάριθμες αναλύσεις και άλλους προσδιορισμούς, υψηλού κόστους, έτσι ώστε η υλοποίησή του στην πράξη σχεδόν να αυτοακυρώνεται.

Τούτο παραδέχτηκε δημόσια και ο ίδιος ο Αν. Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Γιάννης Τσιρώνης, ο οποίος αναφέρθηκε σε ανάγκη απλοποίησης της ΚΥΑ. Μάλιστα ζήτησε από τον Σύνδεσμο Ελαιοτριβείων Λέσβου τις παρατηρήσεις του επί της ΚΥΑ, οι οποίες του επιδόθηκαν με σχετικό υπόμνημα.

ΣΤ) Η νέα νομοθεσία δημοσιεύτηκε στα μέσα του Δεκέμβρη που πέρασε, δηλαδή μέσα στην εφετινή ελαιοκομική περίοδο, που για τη Λέσβο ακόμη είναι σε εξέλιξη. Η αυτόματη, άμεση συμμόρφωση των ελαιοτριβείων με αυτή είναι αδύνατη γιατί, απαιτείται κατασκευή μεγάλων δεξαμενών για κατσίγαρο ή στεγανών για διφασική πυρήνα, προμήθεια βυτίων για μεταφορά κατσίγαρου ή διφασικής πυρήνας, σωληνώσεων και πλήθος νέων διοικητικών ενεργειών. Και αυτά δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη και μάλιστα σε περίοδο πλήρους απασχόλησης με την έκθλιψη της ελιάς και εν όψει δημοσίευσης του αναπτυξιακού νόμου.

Με βάση όλα αυτά ο Σύνδεσμος Ελαιοτριβείων Λέσβου ζητά από τις τοπικές ελεγκτικές αρχές να κατανοήσουν αυτήν την πραγματικότητα και να επιδείξουν γενναιοφροσύνη, έτσι ώστε να δώσουν τη δυνατότητα, η προσαρμογή με τις επιλογές που θεσπίζει η νέα νομοθεσία, για όσους και όποιες επιλέξουν, να γίνει στα ανθρωπίνως δυνατά χρονικά πλαίσια, απρόσκοπτα, χωρίς αίολες εμβαλωματικές ενέργειες. Άλλωστε, κρίνοντας από τις επίσημες δηλώσεις, προφανώς για τους ίδιους λόγους, δεν ασκείται από την κεντρική διοίκηση πίεση για άμεσους ελέγχους στα ελαιοτριβεία και επομένως για συλλογή «εύκολων» πεπραγμένων.