Ένας πολύ αποτελεσματικός Υπουργός των Δημόσιων Υποδομών ο κος Κ. Καραμανλής ή ένας αρκετά τυχερός Υπουργός, μπορεί ν αναρωτηθεί ένας καλός παρατηρητής των Δημόσιων Έργων στην χώρα μας, βλέποντας τον να υλοποιεί ή και να εγκαινιάζει ένα μεγάλο αριθμό κρίσιμων έργων Υποδομής;

Το ερώτημα αυτό δημιουργήθηκε και σ’ εμένα μ αφορμή την προ ημερών επίσκεψη του στην Λέσβο και την παρουσία του σε έργα αρμοδιότητας του Υπουργείου του, που ξεκίνησε με μια δήλωση «για ένα εκτελούμενο αριθμό έργων την τελευταία τριετία στο νησί μας ύψους 170 εκατ. Ευρω».

Κι επειδή σε τέτοια μεγάλα έργα, που η υλοποίηση τους κρατάει χρόνια και καλύπτει περιόδους διαδοχικών Κυβερνήσεων, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πιά το περίφημο «κατόπιν ενεργειών μου», μια μικρή αναφορά στην πορεία της υλοποίησης των μεγάλων έργων στην Δυτική Λέσβο και ειδικά του Επιβατικού-Εμπορικού λιμανιού του Σιγρίου εκ μέρους μου, νομίζω ότι είναι πολιτικά χρήσιμη.

Ως πολιτικό στέλεχος, υπηρέτησα πιστά τον Πολιτικό σχεδιασμό των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ,που είχε την σφραγίδα του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, για ένα λιμάνι στο Σίγρι πύλη της Δυτικής Λέσβου, ενταγμένο σ ένα σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής της Δυτικής Λέσβου και κατά επέκταση όλου του νησιού, σε συνδυασμό με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και τους Οδικούς άξονες Καλλονής -Σιγρίου και Καλλονής-Πέτρας.

Ξεκινώντας απ' το 2003 ως Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Αιγαίου και σε συνέχεια απ τις θέσεις συμβούλου στα Υπουργεία Υποδομών και Μεταφορών και ΥΠΕΚΑ, συνεργάστηκα μ ένα πλήθος συναδέλφων μηχανικών άξιων υπαλλήλων και ελευθέρων επαγγελματιών και βίωσα τις προσπάθειες και την αγωνία για την υλοποίηση των μεγάλων έργων του νησιού μας. Έτσι θα ήθελα να θυμίσω ότι έργα πάνω από 150 εκατ. Ευρώ για το νησί μας, που σχεδιάστηκαν, δρομολογήθηκαν κι άρχισαν να γίνονται μελέτες εφαρμογής από μεγάλα μελετητικά γραφεία μέχρι το 2004 υπό τον συντονισμό του τότε Υπουργείου Αιγαίου, λίμνασαν στην γραφειοκρατική ρουτίνα το διάστημα 2004-2009 από έλλειψη πολιτικής βούλησης για την υλοποίησή τους στα αρμόδια κλιμάκια της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Το 2009 με την παρουσία στο Υπουργείο Υποδομών ως Υπουργού του Δημήτρη Ρέππα και Υφυπουργού του Νίκου Σηφουνάκη εργαστήκαμε σκληρά για την ολική επαναφορά τους και την δρομολόγηση της τελικής ένταξης τους στα Τομεακα Προγράμματα του ΕΣΠΑ. Η προσπάθεια αυτή συνεχίστηκε και με τις επόμενες Κυβερνήσεις Εθνικής ανάγκης και με εντατική συνεχή Κοινοβουλευτική δράση του πρ.Υπουργού και βουλευτή τότε Νίκου Σηφουνάκη.

Η πορεία αυτή δυστυχώς ανακόπηκε μετά τα γνωστά πολιτικά γεγονότα του 2015. Δημοπρατημένα αλλά και έτοιμα προς δημοπράτηση έργα σχεδόν αφέθηκαν να λιμνάζουν, κάτω από την πολυπραγμοσύνη του υπερτιμημένου Υπουργού Υποδομών Χ. Σπιρτζη την πενταετία 2015-2020 και την έλλειψη δράσης προώθησης των έργων,τοπικών κομματικών και αυτοδιοικητικών παραγόντων των ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ.

Σήμερα η θετική πορεία εκτέλεσης των μεγάλων αυτών έργων δείχνει ότι η δράση του σημερινού Υπουργού Υποδομών τα τρία χρόνια είναι ευεργετική και ήταν καλοδεχούμενη η επίσκεψη του στο ΣΊΓΡΙ.

Όμως υπάρχει ακόμα δρόμος για την τελική παράδοση ενός λιμανιού χωρίς τις εκκρεμότητες που υπάρχουν κι έδειξε η σχετική φωτογράφιση των τοπικών παραγόντων στην υποδοχή του πρώτου πλοίου στον νέο λιμάνι του Σιγρίου στις 23 Ιουνίου 2022.

Με την αναμενόμενη ολοκλήρωση του το Λιμάνι αυτό θα πρέπει με την αξιοποίηση του να εξελιχθεί σε πραγματική κι ασφαλή Δυτική πύλη του νησιού μας και να μην συνεχίσει να φαντάζει ως «το λιμάνι της αγωνίας»

Εντάξει το έχουμε εμπεδώσει πια ότι ένα μεγάλο έργο υποδομής απ' την ημέρα που θα ξεκινήσει ο προγραμματισμός της κατασκευής του μέχρι την παράδοση του για χρήση χρειάζεται μια εικοσαετία και την αιτία την έχω

περιγράψει αρκετές φορές. Αλλά εδώ όμως το πράγμα παρατράβηξε και για το δίκαιο των πραγμάτων θ άξιζε σε συνέχεια των φωτογραφιών πολιτικών κι αυτοδιοικητικών παραγόντων, μια μικρή αναφορά στις προσπάθειες υπηρεσιών και προσώπων που είχαν μια καθοριστική συμβολή, σε κρίσιμες στιγμές ώστε να έχει την τύχη σήμερα η Δυτική Λέσβος να προσδοκά ένα σύγχρονο κι ασφαλές λιμάνι.

Η Τεχνική Υπηρεσία του ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΛΕΣΒΟΥ με την ενεργή δράση του μηχανικού Παναγιώτη Πιττού σήκωσε υπομονετικά κι αποτελεσματικά το υπηρεσιακό βάρος μια δύσκολης μακροχρόνιας διαδικασίας , που κατέληξε μακρόσυρτη απ' την κακοφωνία πολιτικών και αυτοδιοκητικων παραγόντων, παρά την ουσιαστική στήριξη στην αρχή του εγχειρήματος του τότε Προέδρου του Λιμενικού Ταμείου Σταύρου Δημηρούδη.

Καθοριστική στιγμή όταν το Υπουργείο Οικονομικών, μ έγγραφό του στις 18 Δεκεμβρίου το 2012, απαγόρευσε την επέκταση της χερσαίας ζώνης λόγω ύπαρξης αυθαίρετων κατασκευών στο αλιευτικό καταφύγιο και σταμάτησε κάθε διαδικασία υλοποίησης του νέου λιμένα. Θα άξιζε να το μελετήσει κανείς για να πάρει μια εικόνα μιας άκαμπτης γραφειοκρατικής νοοτροπίας αλλά μένω στο «εντέλεσθαι» της απόφασης.

«Τυχόν έκδοση απόφασης επέκτασης χερσαίας ζώνης λιμένα χωρίς την συναίνεση της Υπηρεσία μας θα είναι μη σύννομη και δύναται να ανακληθεί» έγραψε και εδώ σήκωσαν όλοι τα χέρια .

Αξίζει μια αναφορά στην συμβολή των μηχανικών της Κτηματικής Υπηρεσίας στην Λέσβο για την συνδρομή τους, ώστε να διαμορφώσουμε ως γραφείο του βουλευτή Νικου Σηφουνάκη μια νομοθετική τροπολογία που εντάχθηκε και ψηφίσθηκε σε νομοσχέδιο από τον τότε Γενικό Γραμματέα Λιμένικής Πολιτικής και σημερινό Περιφερειάρχη Β.ΑΙΓΑΙΟΥ Κώστα Μουτζούρη.

Κι αυτό ήταν τέλος αυτής της μακρόσυρτης διαδικασίας και η αρχή του τέλους της ολοκλήρωσης αυτού του μεγάλου έργου.

Τα ίδια και περισσότερα μπορεί να πει κανείς και για τα δυο άλλα μεγάλα έργα της περιοχής τους Οδικούς Άξονες.

Κάνει εντύπωση η ανακοίνωση της ΝΕ του ΣΥΡΙΖΑ με τίτλο

«Φτάνουν οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, Χρηματοδοτείστε τη Νότια Παράκαμψη, Στηρίξτε τους Σεισμόπληκτους της Βρίσας».

Θετικό το ενδιαφέρον ύστερα από πέντε χρόνια άγονης διαχείρισης μιας μελέτης, που βρήκε να είναι σ ένα πολύ προχωρημένο στάδιο υλοποίησης και έκανε τόσο λίγα για την ολοκλήρωσή της, η φιλική προς αυτούς Κυβέρνηση το 2015-2019, όπως και για την αποκατάσταση της Βρίσας μετά την γνωστή αργόσυρτη διαδικασία που επέβαλε.

Χαρακτηριστικό είναι ότι συνεχίζοντας την ίδια επι χρόνια πολιτική της όχι μόνο δεν βρίσκει μια λέξη να πει για τα μεγάλα έργα στην Δυτική Λέσβο αλλά ρίχνει και αιχμές για «φαραωνικά έργα».

Εντύπωση επίσης έκανε και η παντελής έλλειψη δημόσιας αναφοράς ενώπιον του πλέον αρμόδιου Υπουργού και υπεύθυνου για τις καθυστερήσεις της υπογραφής σύμβασης, του οδικού άξονα Καλλονή -Πέτρας, απ τους αρμόδιους αυτοδιοιηκιτικους παράγοντες, πλην του Περιφερειάρχη μας, αλλά και τουριστικούς φορείς του νησιού μας, που έδωσαν την εντύπωση ότι τα έργα αυτά σαν να είναι εκτός των ενδιαφερόντων τους.

Όπως βέβαια η περίεργη σιωπή ενώπιον του αρμόδιου Υπουργού, σχεδόν από όλους, του προωθούμενου και μάλιστα με ένταξη του στο Ταμείο Ανάκαμψης του ΦράγματοςΤσικνιά. Είναι ένα έργο πολύ μεγάλο για το νησί μας και κρίσιμο σε σχέση με την ραγδαία αλλαγή του Περιβάλλοντος, που κατά την γνώμη μου θα έπρεπε ενός μεγαλύτερου ενδιαφέροντος στο νησί μας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ε. ΚΑΠΕΤΑΝΑΣ

Πρ. Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Αιγαίου

Πρ. Συμβουλος στα Υπουργεία Υποδομών Μεταφορών και ΥΠΕΚΑ