Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε σε ολόκληρη την Ευρώπη μια εντυπωσιακή άνοδο της ακροδεξιάς και των νεοναζί που σε επίπεδο πολιτικής παρουσίας, είχαν να δουν προ του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Τα πρόσφατα αποτελέσματα στη Σουηδία που για δεκαετίες ήταν χώρα - πρότυπο για τις κοινωνικές και ατομικές ελευθερίες, για τους δημοκρατικούς της πυλώνες και για την ανοχή στη διαφορετικότητα, δείχνουν ότι κάτι αλλάζει ραγδαία στη γηραιά ήπειρο.

Στην Ελλάδα που πάντα είχε πολύ μεγάλες αντιστάσεις στο φασισμό και το ναζισμό, υπήρξε το στοιχείο της κρίσης που ώθησε κάποιους από τα φτωχά ή φτωχοποιημένα κοινωνικά στρώματα να πέσουν στις αγκάλες των νεοναζί που εμφανίστηκαν και εμφανίζονται με το προσωπείο των πατριωτικών ομάδων και υπόσχονται επαναφορά της χαμένης αξιοπρέπειας.

Ακόμα κι έτσι η δυναμική τους θα ήταν πολύ μικρότερη αν δεν επένδυαν σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου υπήρχε έντονο το στοιχείο των μεταναστών, ενισχύοντας το φόβο προς το άγνωστο -και τον άγνωστο- και «στολίζοντας» πραγματικές ειδήσεις με υπερβολές ή δημιουργώντας ανύπαρκτες, για τους «σκούρους» που είναι εκ γενετής εγκληματίες και φονιάδες.

Φτώχεια, φόβος, άγνοια, είναι η συνταγή για την άνοδο των φασιστών και των ναζί.

Αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη είναι ύποπτος και ανθέλληνας. Στην προκειμένη περίπτωση ο δημοσιογράφος που ερευνά τις «ειδήσεις».

Το ένιωσα για πρώτη φορά όταν αναζήτησα την πηγή της «είδησης» του ομαδικού βιασμού νεαρού ζευγαριού από Αφγανούς στην Ακτή Δυμαίων.

Ανύπαρκτη είδηση που αν και αποδείχτηκε ότι δεν στηριζόταν πουθενά είχε φανατικούς -στα όρια της εγκληματικής δράσης- υποστηρικτές.

Αλλά εδώ είναι Πάτρα -κατά το this is Sparta- και τέτοιου είδους συμπεριφορές, για την ώρα τουλάχιστον, δεν ευδοκιμούν.

Όμως οι φασίστες, οι νεοναζί και οι ακροδεξιοί, βρήκαν άλλες περιοχές με πιο έντονο το πρόβλημα του προσφυγικού και «αλωνίζουν» εκμεταλλευόμενοι την -στα όρια της απραξίας- στάση των αρχών.

Στη Λέσβο όπου κάποιοι θρασύδειλοι επιτέθηκαν σε εννιάχρονο κοριτσάκι που φορούσε μαντήλα και την πέρασαν για μουσουλμάνα, απειλούν ευθέως τη σωματική ακεραιότητα δημοσιογράφων που τους «ενοχλούν».

Το αυγό του φιδιού επωάστηκε και αρχίζει να δαγκώνει. Η λύση είναι μία. Ή θα ξεδοντιαστεί τώρα ή θα δηλητηριάσει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Θα πετύχει δηλαδή εκεί που απέτυχαν οι στρατιές του Χίτλερ και των ντόπιων συνεργατών τους πριν από 70 χρόνια!

Στο χέρι μας είναι να το αποτρέψουμε…

*Ο Γιώργος Καρβουνιάρης είναι Γενικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΠΗΝ