Το ηλιακό φως είναι ένα μείγμα όλων των χρωμάτων, αλλά δεν είναι το ίδιο εύκολο για όλα τα χρώματα να φτάσουν στην επιφάνεια της Γης. Αυτό οφείλεται στο ότι το φως πρέπει να διαπεράσει την ατμόσφαιρα, στην οποία όμως σκεδάζεται από τα μόρια οξυγόνου και αζώτου, δηλαδή απορροφάται και στη συνέχεια επανεκπέμπεται προς διάφορες κατευθύνσεις.

Τα διαφορετικά χρώματα του φωτός (μήκη κύματος) δε σκεδάζονται με τον ίδιο τρόπο από αυτά τα μικρά μόρια. Έτσι, το γαλάζιο χρώμα του ουρανού οφείλεται στο γεγονός ότι το ιώδες και το μπλε, που έχουν σχετικά βραχέα, σκεδάζονται πολύ περισσότερο από τα υπόλοιπα χρώματα του λευκού φωτός. Αυτός είναι ο λόγος που ο ουρανός είναι γαλανός, ενώ ο Ήλιος έχει κιτρινωπό ή κοκκινωπό χρώμα, καθώς αυτά τα χρώματα διαπερνούν ευκολότερα την ατμόσφαιρα και φτάνουν στο μάτι του παρατηρητή. Ταυτόχρονα, το χρώμα εξαρτάται και από το πάχος της ατμόσφαιρας. Στην άκρη του ορίζοντα, όπου το φως έχει διανύσει μεγαλύτερες αποστάσεις, μεγάλο μέρος του μπλε φωτός ανακλάται εντελώς. Γι’ αυτό και ο ουρανός εκεί είναι πιο λευκός.
Για να βρούμε την περιοχή με τον πιο γαλανό ουρανό στη Γη, πρέπει να μελετήσουμε το χρωματικό φάσμα του ουρανού σε πολλά και διαφορετικά μέρη. Από τα 25 μέρη που μελέτησαν, το Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας μπορεί να καυχηθεί ότι έχει τον πιο γαλανό ουρανό.

* ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ 'SCIENCE ILLUSTRATED'