Εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο θέμα της εξομοίωσης των διπλωμάτων πενταετούς φοίτησης με μάστερ καταθέτει ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας, Θωμάς Μαυροφίδης.
Εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο θέμα της εξομοίωσης των διπλωμάτων πενταετούς φοίτησης με μάστερ καταθέτει ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας, Θωμάς Μαυροφίδης, με αφορμή τα δημοσιεύματα του «Ε» για τη συνάντηση των πρυτάνεων Πολυτεχνείων και Κοσμητόρων Πολυτεχνικών Σχολών που έγινε στο Πλωμάρι.
Ο κ. Μαυροφίδης, στην επιστολή του που ακολουθεί, υποστηρίζει πως «αυθαίρετα», σύμφωνα και με το υπουργείο Παιδείας, έχουν δοθεί βεβαιώσεις μάστερ, ενώ διαπιστώνει ότι εν τέλει πίσω απ’ τις συντεχνιακές αντιπαραθέσεις κρύβονται τα μεγάλα έργα πληροφορικής και το ποιος - με τι πτυχίο δηλαδή - θα τα αναλάβει.
Αγαπητό «Ε»,
Με ενδιαφέρον διάβασα το ρεπορτάζ για την «15η Σύνοδο Πρυτάνεων Πολυτεχνείων και Κοσμητόρων Πολυτεχνικών Σχολών Ελλάδας». Είναι καλό για τον τόπο μας όταν επιλέγεται ως χώρος για σημαντικές εκδηλώσεις, κι αποτελεί ένα ακόμα βήμα προβολής της Λέσβου.
Δυστυχώς, όμως, στην περίπτωσή μας δεν είναι απλά τα πράγματα και πρέπει να διευκρινίσουμε κάποια σημεία. Η σύνοδος αυτή (όπως κι οι 14 προηγούμενες) δεν καλύπτεται από κάποια θεσμική υπόσταση. Με δυο λόγια, στο επίπεδο του επίσημου ελληνικού κράτους δεν εκπροσωπεί τίποτε.
Παρ’ όλα αυτά όμως, δεν διστάζει να αυτοπροβάλλεται ως «όργανο», και μάλιστα να προσπαθεί να διαστρεβλώσει το ακαδημαϊκό (κι όχι μόνο) πλαίσιο. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά που γίνεται στην εξομοίωση των διπλωμάτων των τμημάτων πενταετούς φοίτησης με masters. Περισσότερο μάλιστα που κάποιοι εκ των συμμετεχόντων σ’ αυτές τις συνόδους έχουν ήδη εκδώσει παράνομα πιστοποιητικά master σε αποφοίτους των Τμημάτων τους, ουσιαστικά κοροϊδεύοντάς τους: ήδη το υπουργείο Παιδείας έχει επίσημα (στη Βουλή, 22/4/2010) διευκρινίσει ότι κάθε τέτοιο πιστοποιητικό είναι «… χωρίς θεσμική κατοχύρωση, δηλαδή δεν αποτελεί μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης αναγνωρισμένο από το υπουργείο Παιδείας … και σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ή σε άλλο δημόσιο οργανισμό», όπως κατά λέξη αναφέρει ο υφυπουργός κ. Πανάρετος. Άρα, έχουμε μια δεύτερη εμφάνιση της τακτικής «χωρίς θεσμική υπόσταση». Και άρα, οι υπογράφοντες αυτά τα πιστοποιητικά καταχρώνται του δημόσιου λειτουργήματός τους και της εμπιστοσύνης του Ελληνικού Κράτους.
Για να το πούμε απλά και να καταλάβει καθένας τι γίνεται: αν το Μετσόβιο Πολυτεχνείο π.χ. προκηρύξει μια θέση που απαιτεί master, μεταξύ δυο υποψηφίων, ενός αποφοίτου Πολυτεχνείου με «βεβαίωση master» κι ενός αποφοίτου πανεπιστημίου με master, το ίδιο το Πολυτεχνείο υποχρεούται να επιλέξει τον δεύτερο. Κι έπειτα, τίθενται τα ερωτήματα: Τα τμήματα πενταετούς φοίτησης δίνουν καθόλου πτυχία ή όχι - και πότε τα δίνουν αν δίνουν απευθείας masters; Τα Πολυτεχνεία της χώρας, αφού πιστεύουν ότι δίνουν masters, γιατί έχουν και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών; Αν οι απόφοιτοι των πενταετών τμημάτων δικαιούνται master αυτοδίκαια, οι απόφοιτοι της Ιατρικής τι δικαιούνται άραγε;
Προς τι αυτή η παράλογη συμπεριφορά; Αλλά, δεν είναι καθόλου παράλογη. Δυστυχώς, αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου: πίσω από όλα αυτά κρύβεται η αδιάκοπη προσπάθεια του ΤΕΕ να απαξιώσει τις σπουδές όλων των αποφοίτων ΑΕΙ και ΤΕΙ που δεν είναι «μηχανικοί», με μια πρόσφατη εμμονή στα θέματα της Πληροφορικής: προσπάθειες να εξομοιωθούν οι Ηλεκτρολόγοι Μηχανικοί με τους Μηχανικούς Η/Υ, να γίνουν συμπτύξεις αναλόγων Τμημάτων κ.λπ.. Αυτός βέβαια είναι ένας προφανής παραλογισμός. Τι σχέση έχει ένας Μηχανικός Η/Υ με δίκτυα υψηλής τάσης, δίκτυα διανομής κ.λπ.., ή ένας Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με μνήμες, κεντρικές μονάδες επεξεργασίας ή - χειρότερα - με το λογισμικό;
Ακόμα πιο πίσω, όμως, κρύβεται η λυδία λίθος: οι χρηματοδοτήσεις σε έργα πληροφορικής για την ανάπτυξη της χώρας. Η δημιουργία υψηλών προδιαγραφών υποδομών τηλεπικοινωνιακών δικτύων αποτελεί την βασιλική οδό προς την έξοδο από την κρίση, αυτό το ξέρουν όλοι. Και τώρα που τα δημόσια έργα σε μεγάλο βαθμό αφορούν στην ανάπτυξη της πληροφορικής, το ΤΕΕ προσπαθεί να κατοχυρώσει στα μέλη του νέα επαγγελματικά δικαιώματα· προφανώς για να εκτελεστούν κι αυτά τα δημόσια έργα με την γνωστή σε όλους ποιότητα που διέκρινε κι όλα τα προηγούμενα.
Από την πλευρά μας, η Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, που είναι ο επιστημονικός και συνδικαλιστικός φορέας όλων των Πληροφορικών Πολυτεχνείων, Πανεπιστημίων και ΑΤΕΙ, συνεχίζουμε την προσπάθεια για την ίδρυση ενός Εθνικού Επιμελητηρίου Πληροφορικής & Επικοινωνιών, ώστε να υπάρχει ένας θεσμοθετημένος, αξιόπιστος σύμβουλος του Ελληνικού Κράτους στην προσπάθεια για ανάπτυξη του τόπου, με υψηλά ποιοτικά κριτήρια και καταλογισμό συγκεκριμένων ευθυνών.
Πως απάντησε σ’ αυτή μας την προσπάθεια το ΤΕΕ; Με την «ίδρυση» του «e-TEE», που παραμένει αδιευκρίνιστο το τι είναι. Σίγουρο είναι, πάντως, ότι πρόκειται για έναν ακόμα φορέα «χωρίς θεσμική υπόσταση». Κι επειδή ακριβώς, ένα πλέγμα καταστάσεων «χωρίς θεσμική υπόσταση» έχει φέρει τη χώρα μας στη σημερινή κατάσταση, καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για να μη διαιωνίζονται αυτά τα φαινόμενα. Αναμένει κανείς από τους ακαδημαϊκούς της χώρας να πρωτοπορούν σε έναν τέτοιο αγώνα αντί να τον υπονομεύουν.
Φιλικά,
Θωμάς Μαυροφίδης
Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας