«Ανέγνων, έγνων, κατέγνων»
- Ανέγνως, αλλ’ ουκ έγνως·
ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως.
(από το ποίημα «ΟΥΚ ΕΓΝΩΣ» του Κ. Καβάφη)

Πολλοί προσποιήθηκαν πως πήραν το «μήνυμα» από τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Πολλά και διάφορα επίσης ακούστηκαν για τα υψηλά ποσοστά της αποχής και τα... τρομερά «μηνύματα» που έστειλαν οι λουόμενοι στις παραλίες, πιθανώς σε κάποιο διάλειμμα της... ηλιοθεραπείας τους.
Ο καθένας με τον πόνο του και με τον καημό του! Κι «ο καθένας ανάλογα με το κεφάλι του πολιτεύεται», όπως έλεγε κι ο παππούς μου.
Κατά τη γνώμη μου, μηνύματα στέλνει μόνο η κάλπη. Αυτά είναι τα μόνα ευανάγνωστα και σαφή και τα οποία έχουν συγκεκριμένους αποδέκτες. Και η κάλπη ανέδειξε τρεις νικητές - είτε μας αρέσει είτε όχι - ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Οικολόγους.
Όλα τα άλλα μηνύματα κατασκευάζονται εκ των υστέρων, μετά την έκδοση των αποτελεσμάτων, και ερμηνεύονται κατά το δοκούν από πολιτικούς, δημοσιογραφούντες και «εκλογολόγους».
Εγώ, λοιπόν, που «έχασα ένα μπάνιο» για να πάω να ψηφίσω, πιστεύω πως ο υπεύθυνος κι ενεργός πολίτης -όπως πρέπει να είναι αυτός που πιστεύει στη δημοκρατία- προσέρχεται κάθε φορά στην κάλπη κι αν έχει να στείλει κάποιο μήνυμα, το κάνει ψηφίζοντας τον καλύτερο -ή το λιγότερο κακό, αν θέλετε. Και εάν θεωρεί πως κανείς - απ’ όλα τα κόμματα κι απ’ όλους τους υποψήφιους - δε φτάνει το... ύψος το δικό του, σημειώνει στο ψηφοδέλτιό του «ΚΑΝΕΝΑΝ, γιατί είναι όλοι τους είναι καραγκιόζηδες» και στις επόμενες εκλογές κατεβαίνει ο ίδιος υποψήφιος για να... σώσει τον τόπο.
Ας σταματήσουν, λοιπόν, κάποιοι να παριστάνουν τους «ήρωες» της αποχής και κάποιοι άλλοι να εκθειάζουν την αποχή ως δείγμα πολιτικής ωριμότητας, που έδωσε ένα «ηχηρό ράπισμα στο πολιτικό μας σύστημα».
Το πολιτικό σύστημα έχει τρόπο να επιβιώνει και μόνο με την ενεργό μειοψηφία των πολιτών που προσέρχονται στις κάλπες. Το πρόβλημα έγκειται αλλού: στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα της δημοκρατικής μας παιδείας - ιδιαίτερα των νέων - στη γνησιότητα του αντιπροσωπευτικού μας συστήματος και της συμμετοχικής λειτουργίας των πολιτών.
Το ανησυχητικό είναι η πανδημία του «πολιτικού αυτισμού», που προσβάλλει και τη χώρα μας, μια χώρα όπου ο «καλός καγαθός πολίτης» αποτελούσε το ιδανικό πρότυπο στη ζωή του ανθρώπου μέλους της πολιτισμένης κοινωνίας.
Κι εκείνο που αποδείχτηκε είναι ότι οι νέοι δεν αποκτούν δημοκρατική συνείδηση και δεν «ωριμάζουν» πολιτικά με ψευτοεπαναστατικά συνθήματα για «εξεγέρσεις» «ανυπακοή» και «απειθαρχία». Εάν μάθουν τυφλά να «πετροβολούν» όποιον βρεθεί στο δρόμο τους, κάποια στιγμή θα «πετροβολήσουν» και τους προπαγανδιστές της «εξέγερσης» και θα «πάνε παραλία», για να παίξουν με τα... βοτσαλάκια!
Κι αφού κάποιοι συνεχίζουν υπερηφάνως να αυτοδοξάζονται για το θρίαμβο της αποχής, ήθελα να τους ρωτήσω εάν διεκδικούν και τη... δόξα των αποτελεσμάτων που έβγαλε - ερήμην τους - η κάλπη.
Να ρωτήσω τους 1.350.000, οι οποίοι στις εθνικές εκλογές του 2007 είχαν ψηφίσει τη Ν.Δ., τους 160.000 που είχαν ψηφίσει το Κ.Κ.Ε., τους 120.000 που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι απείχαν στις εκλογές της 7ης Ιουνίου (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να παραμένουν καταδικασμένοι με ποινή ισοβίου καθείρξεως στο ίδιο κόμμα) εάν είναι υπερήφανοι, διότι και με την αποχή τους αναδείχτηκε πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ και ουσιαστικός νικητής των ευρωεκλογών το ΛΑΟΣ.
Να ρωτήσω τους 850.000, οι οποίοι στις εθνικές εκλογές του 2007 είχαν ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ, εάν με την αποχή τους στις εκλογές της 7ης Ιουνίου είχαν ως στόχο να ακυρώσουν το δημοψηφισματικό χαρακτήρα που είχε προσδώσει το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, και να ισχυροποιήσουν το ΛΑΟΣ, προωθώντας έτσι τη λύση για την έξοδο της κυβέρνησης της Δεξιάς από το αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει, μέσω ενός συνοικεσίου με την Ακροδεξιά.
Να ρωτήσω και εκείνους που προεκλογικά επεδείκνυαν την ευαισθησία τους για το φυσικό περιβάλλον και δήλωναν την προτίμησή τους προς τους Οικολόγους Πράσινους, εάν είναι εντάξει με την ανεπτυγμένη οικολογική τους συνείδηση, γιατί αντί της κάλπης προτίμησαν την απόλαυση των παραθαλάσσιων οικοσυστημάτων, με συνέπεια η προστασία του περιβάλλοντος να... εναποτεθεί τελικά στα χέρια ενός μόνου οικολόγου ευρωβουλευτή!
Και για να τελειώσω με κάτι θετικό και αισιόδοξο -παρηγορητικό για όλους εμάς τους «ανώριμους» πολιτικά, που προτιμήσαμε την κάλπη αντί να στείλουμε τα «χαιρετίσματά μας στην εξουσία», όπως έκαναν οι «ωριμότεροι» πολιτικά, από την παραλία- αντιγράφω ένα προεκλογικό μήνυμα από το διαδίκτυο -νέου πιθανώς ανθρώπου- με το οποίο απαντούσε στη «μαγκιά» κάποιου άλλου πως αυτός «τους έχει όλους γραμμένους... και θα πάει παραλία»: «εντάξει, φιλαράκο, πήγαινε εσύ να μπανιαριστείς και θα ψηφίσω εγώ για σένα»!