Κάθε χρόνο στη δεκαετία (1999 - 2009), το «οικονομικό θαύμα» - έτσι ονόμαζαν την «ισχυρή Ελλάδα» - αναπτυσσόταν κατά 4%, ποσοστό σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Κάθε χρόνο στη δεκαετία (1999 - 2009), το «οικονομικό θαύμα» - έτσι ονόμαζαν την «ισχυρή Ελλάδα» - αναπτυσσόταν κατά 4%, ποσοστό σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη, κοιτώντας τα οικονομικά στοιχεία, διαπιστώνεται ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε, ο δανεισμός αύξανε κατά 18%. Ταυτόχρονα, και εδώ είναι το παράδοξο, είχαμε μια οικονομία που καθημερινά μείωνε την παραγωγική της βάση. Η αγροτική οικονομία είχε συμμετοχή μόνο κατά 3% στο ΑΕΠ, η δε βιομηχανική παραγωγή μόνο κατά 13%. Με άλλα λόγια, καταλήξαμε να έχουμε μια ελληνική οικονομική «ευφορία» που στηριζόταν σε παρασιτικές υπηρεσίες και σε παραοικονομικές δραστηριότητες. Μέσα σε αυτό το οικονομικό κλίμα αναπτύχθηκε ο πολιτισμός τού τότε κυβερνώντος κόμματος. Εννοώ τον πολιτισμό του καθημερινού μας βίου και όχι αυτόν των ένδοξων προγόνων μας, που βρίσκεται στα μουσεία της χώρας. Τον πολιτισμό των προβληματικών επιχειρήσεων και των προβληματικών επιχειρηματιών, που η καρδιά τους «χτυπούσε ελληνικά» αλλά το πορτοφόλι τους παλλόταν ελβετικά. Μέσα σε αυτό το κλίμα - άλλωστε δικό του δημιούργημα ήταν - έδρασε το προβληματικό ΠΑΣΟΚ, που αντί να δώσει την Ελλάδα στους Έλληνες, όπως υποσχέθηκε, την έδωσε πρώτα στους κομπιναδόρους και μετά σε αυτούς που μας δάνειζαν.
Η τελευταία υπόθεση των εκβιαστών τοκογλύφων της Θεσσαλονίκης, η σχέση τους με την εξουσία και η ιδεολογική ταύτιση που είχαν με το ΠΑΣΟΚ, το υπερπατριωτικό ΛΑΟΣ, αλλά και τη Ν.Δ., δείχνει ότι ο πολιτικός πολιτισμός μας συνεχίζεται και με την παρούσα τρικομματική ετερόκλητη κυβέρνηση. Η υπόθεση αυτή έδειξε ακόμα μία φορά ότι οι λεγόμενοι εθνικόφρονες, όσο και αν επαίρονται για αυτό, δε σημαίνει ότι φρονούν εθνικά. Φρονούν μάλλον πορτοφολικά και πλασάρουν το προσωπικό τους συμφέρον ως εθνικό. Μην έχετε καμμία αμφιβολία ότι όλοι αυτοί οι υπερπατριώτες Ελληναράδες με την πρώτη στραβή θα βρεθούν με το διαβατήριο στο στόμα και τις καταθέσεις τους στην τσέπη. Είναι οι ίδιοι που παρακαλούν το θεό να βάλει το χέρι του για τη σωτηρία της πατρίδας, επειδή τα δικά τους χέρια είναι απασχολημένα αλλού. Είναι οι ίδιοι που σα βαρβαρίζοντες Νεοέλληνες το παίζουν γεννημένοι δημοκράτες, για αυτό δε γίνανε ποτέ δημοκράτες. Είναι οι ίδιοι που σα νεόπλουτοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες έκαναν επίδειξη με τα «Cayenne», τις χρυσές καδένες και τις καραβοαλυσίδες στο λαιμό. Και τέλος, είναι οι ίδιοι που για να εκδηλώσουν τη χαρά τους τραβούν ένα τούρκικο τσιφτετέλι στο σκυλάδικο, χωρίς αυτό να τους εμποδίζει να είναι έτοιμοι να «φάνε» τους Τούρκους. Φυσικά δεν αντιλαμβάνονται ότι τον Τούρκο τον έχουν μέσα τους σαν ήθος, σα συμπεριφορά αλλά, κυρίως, σα διοικητικό σύστημα, όπως αυτό με το οποίο διαπλέκονται.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Στο σπορ της φοροδιαφυγής δεν επιδιδόταν μόνο το μεγάλο κεφάλαιο σύμφωνα με το γνωστό στερεότυπο, αλλά και μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Αυτά τα τμήματα αποτελούσαν την εκλογική βάση των κομμάτων εξουσίας και αντιστέκονταν σθεναρά κάθε φορά που επιχειρείτο η αλλαγή των κανόνων του παιχνιδιού. Αυτή είναι η Ελλάδα των τελευταίων ετών. Αλλά και η σημερινή, με υπουργούς βασικούς διαμορφωτές της πολιτικής του μνημονίου που δεν είχαν διαβάσει το μνημόνιο. Απέδειξαν όλοι αυτοί ότι έχουν έτοιμη την απάντηση και περιμένουν απλώς την ερώτηση. Ο Χρυσοχοΐδης ψήφισε το μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει. Η δικαιολογία την οποία επικαλέστηκε ήταν ότι είχε δουλειές. Για διαβάσματα είμαστε τώρα; Αυτά είναι για φλούφληδες, για το Χρυσοχοΐδη το σκληρό «η δουλειά κάνει τους άντρες». Κάποιος άλλος στο παρελθόν δεν ήξερε γιατί διάβαζε, ο Χρυσοχοΐδης ήξερε γιατί δε διάβαζε. Και το δούλεμα συνεχίζεται. Ευθύνες φέρουν και οι βουλευτές τού ΠΑΣΟΚ που ψήφιζαν ό,τι τους κουβάλαγαν οι υπουργοί τους. Είπαμε, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα, είναι επάγγελμα.
Πρόκειται για ανεύθυνους ανθρώπους, που έχουν χάσει κάθε σοβαρότητα και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να συνεχίζουν να εμπαίζουν τον ελληνικό λαό, πόσο μάλλον να τον κυβερνούν. Και όλα αυτά, με τον Hannibal ante portas, εννοώντας ότι ο κίνδυνος της χρεωκοπίας είναι άμεσος και ότι επιβεβαιώνεται ακόμη μια φορά πως ο εχθρός δε χτυπάει ποτέ το κουδούνι.
ΥΓ. 1 Μένανδρος: «Τα δάνεια δούλους τους ελεύθερους ποιούν»
ΥΓ. 2 Βενιζέλος: Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι θεωρεί σοβαρά αυτά που λέει.
ΥΓ. 3 Ο Γ. Παπανδρέου για σέρφινγκ στην Κόστα Ρίκα και στο Σύνταγμα ουρές για πατάτες και ένα κιλό κρεμμύδια.
e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com