της μαθήτριας Δώρας Δεμερτζίδου ΠΡΟΤΥΠΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

Για χιλιετίες οι γυναίκες θεωρούνταν κατώτερες από τους άντρες και σε πολλές περιπτώσεις κτήμα τους. Στα νεότερα χρόνια, όμως, αυτό έχει αλλάξει. Πλέον σε πολλά μέρη του κόσμου οι γυναίκες είναι νομικά ίσες με τους άντρες. Ωστόσο, στην πράξη, οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν εμπόδια και ανισότητες σε καθημερινή βάση.

Παλαιότερα, οι γυναίκες είχαν λιγοστά δικαιώματα. Στην Αρχαία Ελλάδα, για παράδειγμα, οι γυναίκες δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα και ήταν περιορισμένες στην οικογένεια και το σπίτι. Αντίστοιχα, οι γυναίκες στην Αρχαία Ρώμη δεν είχαν νομικά ή πολιτικά δικαιώματα. Έπρεπε να είναι υποταγμένες στην πατρική εξουσία . Ο σύζυγος και ο πατέρας μπορούσαν να σκοτώσουν τη γυναίκα για τον οποιοδήποτε λόγο καθώς ήταν νόμος της εποχής. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, συνέβησαν τρομερά εγκλήματα κατά του γυναικείου φύλου. Η σεξουαλικότητα της γυναίκας έγινε συνώνυμη με την αμαρτία. Πάρα πολλές γυναίκες κάηκαν ζωντανές με την κατηγορία της μαγείας. Κατά την περίοδο του Διαφωτισμού, η γυναίκα εξακολούθησε να θεωρείται κατώτερο ον. Στα νεότερα χρόνια, αν και η θέση της γυναίκας είχε αρχίσει να βελτιώνεται σταδιακά, οι περισσότερες γυναίκες εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν νομικά και κοινωνικά εμπόδια σε πολλούς τομείς της ζωής, όπως η εκπαίδευση, η εργασία και η πολιτική συμμετοχή.

Η πάλη για ισότητα ξεκίνησε στον 19^ο αιώνα, όμως κορυφώθηκε τον 20^ο, με πολλές σημαντικές νίκες, όπως το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, η αναγνώριση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και η πρόσβαση στην εκπαίδευση. Σήμερα, στον δυτικό κόσμο, η ισότητα των φύλων έχει προχωρήσει σε πολλούς τομείς, όπως η εργασία και η εκπαίδευση. Τυπικά, η ισότητα των φύλων έχει κατοχυρωθεί μέσα από νόμους και δικαιώματα, όπως η ίση αμοιβή και η πρόσβαση στις ίδιες ευκαιρίες εκπαίδευσης και εργασίας. Ωστόσο, στην πράξη, εξακολουθούν να υπάρχουν ανισότητες, καθώς οι γυναίκες συχνά αντιμετωπίζουν μισθολογικές διαφορές, λιγότερες ευκαιρίες εξέλιξης και κοινωνικές προσδοκίες που περιορίζουν τις επιλογές τους. Επιπλέον, η έμφυλη βία και οι διακρίσεις στον εργασιακό χώρο δείχνουν ότι, παρά την νομική ισότητα, η πραγματική ισότητα δεν έχει ακόμα επιτευχθεί πλήρως. Σε κάποιες πιο συντηρητικές κοινωνίες, όπως απομονωμένες αγροτικές περιοχές, επιβιώνουν ακόμα κάποιες ξεπερασμένες απόψεις ότι οι γυναίκες δεν είναι ίσες με τους άντρες.

Στις οικογένειες, η συμπεριφορά των γονέων προς τις κόρες και προς τους γιους τους είναι διαφορετική. Συχνά, οι γιοι έχουν περισσότερη ελευθερία και ανεξαρτησία, ενώ οι κόρες μεγαλώνουν με περισσότερους κανόνες και ευθύνες. Αυτό οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην αυξημένη πιθανότητα βίας κατά των γυναικών και στον φόβο μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης, που οδηγεί τους γονείς σε μία πιο προστατευτική στάση. Ωστόσο, αυτή η υπερπροστασία μπορεί να περιορίσει την ανεξαρτησία των κοριτσιών, ενισχύοντας στερεότυπα που τις θέλουν πιο ευάλωτες και εξαρτημένες, αντί να προωθεί την ενδυνάμωση και την ισότητα.

Στον Τρίτο Κόσμο και ιδιαίτερα στις μουσουλμανικές χώρες, οι γυναίκες εξακολουθούν να είναι καταπιεσμένες και να βιώνουν έντονη ανισότητα, με ελάχιστες βελτιώσεις στις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό εκδηλώνεται μέσα από εκπαιδευτικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς περιορισμούς. Η γυναίκα απαγορεύεται να ζητήσει διαζύγιο, να κυκλοφορεί χωρίς παρουσία συζύγου ή άντρα συγγενή της έξω, να αφήνει εκτεθειμένα σημεία του σώματός της, να αγωνιστούν σε αθλήματα, να έχουν ίσο δικαίωμα στην κληρονομία και πάρα πολλά άλλα. Η συμπεριφορά αυτή προς τις γυναίκες θεωρώ πως είναι εγκληματική, καθώς τις συμπεριφέρονται όχι ως ανθρώπους, αλλά ως κτήμα του ανδρός και αναγκαίο κακό για την τεκνοποίηση.

Έχουν γίνει πολλά στον τομέα της ισότητας, αλλά ακόμα υπάρχουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε πολλά μέρη του κόσμου. Είμαστε τυχεροί που έχουμε γεννηθεί σε αυτή την πλευρά του πλανήτη, στον δυτικό κόσμο, και συνήθως δεν κινδυνεύει η ζωή μας άμεσα λόγω του φύλου μας. Ο αγώνας για την πλήρη ισότητα όμως δεν έχει τελειώσει.