Μανώλης Τζανάκης
Η κοινοτική ψυχιατρική και το ζήτημα του υποκειμένου
Εκδόσεις Συνάψεις
Αθήνα 2009, σελ. 225

Η θεραπευτική πρακτική της ψυχιατρικής, μέσα στο άσυλο αρχικά, έξω από αυτό τα τελευταία χρόνια, οργανώνεται υπό την καθοριστική επιρροή συγκεκριμένων παραστάσεων σχετικά με το υποκείμενο. Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε επαρκώς την εξέλιξη του ψυχιατρικού θεσμού εάν δεν εξετάσουμε τις παραστάσεις αυτές, οι οποίες συνενώνουν, στο πεδίο της καθημερινότητας, την επιστημονική θεωρία και τις θεραπευτικές εφαρμογές. Όσον αφορά στην ανάπτυ­ξη των κοινοτικού τύπου ψυχιατρικών υπηρεσιών ιδιαιτέ­ρως, οφείλουμε να εξετάσουμε σε βάθος τις ιδεολογικές μεταστροφές της θεραπευτικής πρακτικής, σε συνάρτηση με τις δομικές μεταβολές της θεραπευτικής σχέσης. Και οι δύο αυτές διαστάσεις της κοινοτικής ψυχιατρικής παραπέμπουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, σε μορφοποιημένες κοινωνικά παραστάσεις για το υποκείμενο που πάσχει και για το υποκείμενο που καλείται να διαχειριστεί την ψυχική οδύνη, προτείνοντας θεραπευτικές λύσεις. Το βιβλίο εστιά­ζεται στο εγχείρημα αναδιοργάνωσης της θεραπευτικής σχέσης, ως αποτέλεσμα της εγκατάστασης της ψυχιατρι­κής έξω από τα τείχη του ασύλου, εξετάζοντας, υπό την οπτική της κοινωνιολογίας, τον τύπο της υποκειμενικότητας που προτάσσεται, ως ιδεολογικό προαπαιτούμενο της νέας ψυχιατρικής εποχής.
Ο συγγραφέας είναι λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.