Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Κύριε Διευθυντά,
Διάβασα σε σχόλιό σας στην εφημερίδα, την πολύ καλή κι ενημερωτική, της 12ης τρέχοντος μηνός, την δηλητηρίαση «με φόλα» του μπόξερ της κ. Καραμούτσου, στο Ακλειδιού, κι οπωσδήποτε ενοχλήθηκα πολύ για την εν ψυχρώ δολοφονία του σκυλιού, γιατί για δολοφονία πρόκειται.
Και να ενοχλούσε το σκυλί, γαβγίζοντας κι ενοχλώντας κάποιον περίοικο, πάλι ένας σώφρων άνθρωπος δεν μπορεί να προβαίνει στην εξόντωσή του για να παύσει να γαβγίζει. Ο ενοχλούμενος κάνει μια - δυο παρατηρήσεις σχετικές στην ιδιοκτήτρια ή ιδιοκτήτη του σκυλιού κι αν συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, καταγγέλλει το γεγονός στην Αστυνομία.
Στην περίπτωση, όμως, της κ. Καραμούτσου, να πετάξει φόλα στο μπαλκόνι της για να εξοντώσει το σκυλί, είναι πράξη ξέφρενη που ξεφεύγει πολύ από τα όρια της λογικής κι οπωσδήποτε ενοχλεί τους λογικά σκεπτόμενους.
Αύριο ο επίδοξος εξολοθρευτής του σκυλιού αναμφίβολα θα κάνει κάτι χειρότερο. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, η Αστυνομία πρέπει να εντοπίσει αυτόν τον παρανοϊκό.
Δεν είμαι από τους φανατικούς ζωόφιλους ή τους παθιασμένους οικολόγους, που αρκετοί και από αυτούς παραλογίζονται.
Αλλά είμαι κι εγώ, πρόσφατα, παθών.
Είχα ένα γάτο υπερμεγέθη. Πέρυσι, τον πήγαμε στην Ερεσό και λόγω βάρους ήταν δύσκολη η επιστροφή του στην Αθήνα.
Είχα παρακαλέσει έναν καλό μου φίλο να τον φροντίζει όσο θα λείπαμε και καθημερινά, ή αυτός ή η πολύ καλή και ζωόφιλος - στα λογικά πλαίσια - σύζυγός του πήγαινε καθημερινά στο σπίτι μου και τον τάιζε, με όλες τις απαραίτητες, επίσης, φαρμακευτικές, σαν επιστήμονας που ήταν, φροντίδες του.
Τις προάλλες με πήρε στο τηλέφωνο ο φίλος μου και μόνο που δεν έκλαιγε. Ο γάτος μας είχε γίνει τούμπανο.
Ένας γέροντας γείτονάς μου σκόρπισε στη γειτονιά μας δηλητηριασμένα με φάρμακο για τις αλεπούδες ψάρια και μαζί με το δικό μου άλλες πέντε γάτες ή γάτοι είχαν την ίδια τύχη.
Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Αυτοί που κάνουν αυτές τις ακατονόμαστες ελεεινότητες; Απλώς είναι δίποδα, με μαύρη, κατάμαυρη, σαν το πολύχρονο μαυρισμένο τσουκάλι, ψυχή και αισθήματα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Σταύρος Ι. Γαληνός
Διάβασα σε σχόλιό σας στην εφημερίδα, την πολύ καλή κι ενημερωτική, της 12ης τρέχοντος μηνός, την δηλητηρίαση «με φόλα» του μπόξερ της κ. Καραμούτσου, στο Ακλειδιού, κι οπωσδήποτε ενοχλήθηκα πολύ για την εν ψυχρώ δολοφονία του σκυλιού, γιατί για δολοφονία πρόκειται.
Και να ενοχλούσε το σκυλί, γαβγίζοντας κι ενοχλώντας κάποιον περίοικο, πάλι ένας σώφρων άνθρωπος δεν μπορεί να προβαίνει στην εξόντωσή του για να παύσει να γαβγίζει. Ο ενοχλούμενος κάνει μια - δυο παρατηρήσεις σχετικές στην ιδιοκτήτρια ή ιδιοκτήτη του σκυλιού κι αν συνεχίζεται η ίδια κατάσταση, καταγγέλλει το γεγονός στην Αστυνομία.
Στην περίπτωση, όμως, της κ. Καραμούτσου, να πετάξει φόλα στο μπαλκόνι της για να εξοντώσει το σκυλί, είναι πράξη ξέφρενη που ξεφεύγει πολύ από τα όρια της λογικής κι οπωσδήποτε ενοχλεί τους λογικά σκεπτόμενους.
Αύριο ο επίδοξος εξολοθρευτής του σκυλιού αναμφίβολα θα κάνει κάτι χειρότερο. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, η Αστυνομία πρέπει να εντοπίσει αυτόν τον παρανοϊκό.
Δεν είμαι από τους φανατικούς ζωόφιλους ή τους παθιασμένους οικολόγους, που αρκετοί και από αυτούς παραλογίζονται.
Αλλά είμαι κι εγώ, πρόσφατα, παθών.
Είχα ένα γάτο υπερμεγέθη. Πέρυσι, τον πήγαμε στην Ερεσό και λόγω βάρους ήταν δύσκολη η επιστροφή του στην Αθήνα.
Είχα παρακαλέσει έναν καλό μου φίλο να τον φροντίζει όσο θα λείπαμε και καθημερινά, ή αυτός ή η πολύ καλή και ζωόφιλος - στα λογικά πλαίσια - σύζυγός του πήγαινε καθημερινά στο σπίτι μου και τον τάιζε, με όλες τις απαραίτητες, επίσης, φαρμακευτικές, σαν επιστήμονας που ήταν, φροντίδες του.
Τις προάλλες με πήρε στο τηλέφωνο ο φίλος μου και μόνο που δεν έκλαιγε. Ο γάτος μας είχε γίνει τούμπανο.
Ένας γέροντας γείτονάς μου σκόρπισε στη γειτονιά μας δηλητηριασμένα με φάρμακο για τις αλεπούδες ψάρια και μαζί με το δικό μου άλλες πέντε γάτες ή γάτοι είχαν την ίδια τύχη.
Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Αυτοί που κάνουν αυτές τις ακατονόμαστες ελεεινότητες; Απλώς είναι δίποδα, με μαύρη, κατάμαυρη, σαν το πολύχρονο μαυρισμένο τσουκάλι, ψυχή και αισθήματα. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Σταύρος Ι. Γαληνός