Αγαπητέ, φίλε Δημήτρη
Θερμά συγχαρητήρια για την εκλογή σου στη θέση του δημάρχου Λέσβου, Ξεκίνησες. Μόνο σου, χωρίς δεκανίκια, πάλεψες με δύναμη, αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση. Δεν ήλθε σα δώρο η νίκη σου, αλλά είναι καρπός του πάθους σου και της γνωστής αγωνιστικότητάς σου.
Εύχομαι από καρδιάς να πετύχεις στο πραγματικά σήμερα δύσκολο έργο σου. Πιστεύουμε ότι θα κάνεις τη διαφορά. Έχεις τη διάθεση, τη μεγάλη σου πείρα στα αυτοδιοικητικά και διαθέτεις θαυμάσιους συνεργάτες, νέους, με φαντασία, και παλαιούς, όπως το νέο συμπατριώτη μας Σταύρο Πολίτη, με εμπειρία.
Μπορείς να πετύχεις. Βασική σημασία έχει «να εμπιστευθείς την ειλικρίνειά σου στους πολίτες, να αγνοήσεις τις ετοιματζίδικες αισιόδοξες συνταγές και να παραιτηθείς από τη νοοτροπία του κυνηγητού των εντυπώσεων».
Σήμερα έχουμε τον «Καλλικράτη»: Έχεις τη φροντίδα όλου του νησιού, όταν δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη οι αρμοδιότητές σου. Ενέχει, όμως, ουσιώδη σημασία το τι θα προσφέρεις στην ιδιαίτερη πατρίδα σου, το Πλωμάρι. Ένα Πλωμάρι ξεχασμένο, απομονωμένο, που προσπαθεί μέχρι τώρα μόνο με τις δικές του δυνάμεις να κρατηθεί πάνω στην προκρούστεια κλίνη, χωρίς καμμιά βοήθεια από έξω.
Αγαπητέ Δημήτρη
Το Πλωμάρι, θέλει έργα, όχι λόγια. Δε θα σου απαριθμήσω τα έργα που χρειάζονται (δρόμοι, λιμνοδεξαμενές, πάρκινγκ), τα οποία και γνωρίζεις πολύ καλά, αλλά, παρακαλώ, να μου επιτρέψεις σα φίλος να σου πω ότι πρέπει να έχεις τη φιλοδοξία να κάνεις έστω ένα αξιόλογο έργο, που να μπορούν οι σημερινοί συμπατριώτες σου, αλλά κυρίως οι γενιές του μέλλοντος, να μιλούν για έργο «Βουνάτσου». Άλλοι έχουν αφήσει το όνομά τους, πιστεύω απόλυτα ότι θα το θέλεις και συ. Και να είσαι βέβαιος ότι όταν γίνει κάτι τέτοιο, όλοι εδώ πέρα θα σε περιβάλλουν με αγάπη και θα είναι πάντα αρωγοί στις προσπάθειές σου.
Πριν κλείσω την παρούσα επιστολή, θέλω να θέσω υπόψη σου ένα θέμα πολύ βασικό για το χωριό μας. Αφορά την εμφάνιση του Πλωμαρίου, τον τουρισμό, αλλά κυρίως την υγεία. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι ο πρώτος βασικός υπόνομος βρίσκεται κάτω από την κοίτη του ποταμού Σεδούντα και εκβάλλει ακριβώς έξω από τον προσήνεμο μόλο. Δυστυχώς δεν έχει μπει ακόμη στο σύστημα του βιολογικού. Αποτέλεσμα, η μεγάλη δυσοσμία, ειδικά το καλοκαίρι, και η μόλυνση της θάλασσας, τη στιγμή που μιλούν όλοι για τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την «πράσινη» ανάπτυξη. Ο περίπατος είναι απαγορευτικός στον ωραίο μόλο. Ψαράδες δε, ημέρα και νύχτα, απλώνουν τα δίχτυα τους κοντά στις εκβολές του ποταμού, γιατί εκεί βρίσκονται πολλά ψάρια λόγω της άφθονης τροφής. Και τα ψάρια αυτά πωλούνται ελεύθερα στην αγορά, παρ’ όλους τους κινδύνους που σίγουρα ενέχουν (π.χ. ηπατίτιδες κ.τ.λ.).
Το περίεργο: Ένα με δυο μέτρα πιο πάνω από την κοίτη του ποταμού βρίσκεται το κεντρικό αντλιοστάσιο του βιολογικού. Αλλά, δυστυχώς, επί σειρά ετών το θέμα δεν τακτοποιήθηκε. Να ελπίσουμε ότι επιτέλους θα τακτοποιηθεί. Το ευχόμαστε.

Καλή επιτυχία και πάλι
Με αγάπη
Νίκος Λαγουμίδης