Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του περιφερειάρχη Κώστα Μουτζούρη και αναφερόμενος στα όσα ισχυρίστηκε ο δήμαρχος Δυτ. Λέσβου στη γνωστή παρέμβασή του στο δημοτικό συμβούλιο, που αποκλειστικά ανάρτησε το emprosnet.gr, υποστήριξε αντικρούοντας τα λεγόμενα Βέρρου και κυρίως ότι δεν προτίθεται να ...φύγει από το Δήμο Δυτικής Λέσβου , ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων ότι ο τίτλος του δημοσιεύματος του «Ε» ότι : «Δεν αφήνει τη Δυτική Λέσβο ο Βέρρος», είναι παραπλανητικός, χωρίς να δώσει περαιτέρω εξηγήσεις. Από τα ...συμφραζόμενα ωστόσο, αυτό που εμμέσως ήθελε να πει ο κ. Μουτζούρης , ήταν ότι δεν πιστεύει στις ...δεσμεύσεις Βέρρου ότι θα ξανα διεκδικήσει το Δήμο Δυτικής Λέσβου και δεν θα ...απλώσει όρεξη για την Περιφέρεια, όπως πολλοί εικάζουν! Που σημαίνει ότι αν έτσι ερμηνεύεται, ως παραπλανητική η αναφορά Βέρρου ότι θα παραμείνει στο Δήμο, ο περιφερειάρχης μάλλον βλέπει ως αντίπαλο του τον δήμαρχο Δυτ. Λέσβου, και έτσι εξηγείται και η διάχυτη αντιπαλότητα που εκπέμπεται ομολογουμένως και από τις δυο πλευρές. Και το εύλογο ερώτημα είναι, έτσι θα ...πορευτούμε μέχρι τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές οι οποίες δεν είναι για να γίνουν σε μερικούς μήνες , που ενδεχομένως να δικαιολογούνταν και η όποια αντιπαράθεση, αλλά σε τέσσερα (!!!) περίπου χρόνια. Και μέχρι τότε ο μεν δήμος Δυτικής Λέσβου θα νιώθει ...ριγμένος από την περιφερειακή αρχή και «φτωχός συγγενής» στις χρηματοδοτήσεις από την Περιφέρεια και από την μεριά του ο περιφερειάρχης επειδή θα βλέπει ως «αντίπαλο» τον Βέρρο θα λειτουργεί με δυο μέτρα και δυο σταθμά, όπως ευθέως κατηγορείται; Αλήθεια από μια τέτοια «αντιπαλότητα», αυτός που θα την πληρώσει είναι ο τόπος , χωρίς καμιά αμφιβολία. Σε τελική ανάλυση, μήπως είναι πολύ νωρίς μια τέτοια συζήτηση , όταν κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποιο θα είναι το πολιτικό σκηνικό τα επόμενα χρόνια και όταν κρίσιμοι παράμετροι παραμένουν άγνωστοι και οι εξελίξεις είναι εντελώς απρόβλεπτες. Επιβάλλεται να πέσουν οι τόνοι και να πρυτανεύσει η αμοιβαία συνεργασία πέρα από προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες. Ο τόπος μας δεν έχει την πολυτέλεια να διχάζεται, ούτε και να χάνει ευκαιρίες και αυτό οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν πρωτίστως οι τοπικοί «άρχοντες», γιατί θα κριθούν όταν έρθει η ώρα, πέρα από τα έργα τους και για την εν γένει στάση και συμπεριφορά τους.