Πριν από δύο περίπου δεκαετίες και πριν θεσμοθετηθεί η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, επί θητείας του Παύλου Βογιατζή στην τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λέσβου, αγοράστηκε από τη Νομαρχία η οικοπεδική έκταση στην περιοχή της Ουτζάς, προκειμένου στο χώρο αυτό να ανεγερθεί το νέο Διοικητήριο της Λέσβου για να στεγάσει τις διάσπαρτες υπηρεσίες της Νομαρχίας και ενδεχομένως και άλλων κρατικών υπηρεσιών. Μάλιστα για να διαπιστωθεί ότι στην οικοπεδική αυτή έκταση μπορεί να κατασκευαστεί ένα τέτοιο κτήριο έγιναν τομές σε διάφορα σημεία του οικοπέδου από την Αρχαιολογία, προκειμένου να «απελευθερωθεί» το οικόπεδο και να τύχει της αναγκαίας αδειοδότησης για μια τέτοια χρήση. Η αλήθεια είναι ότι η αγορά του οικοπέδου τότε συζητήθηκε και στα όργανα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης αλλά και στην κοινή γνώμη γιατί και το τίμημα ήταν υψηλό και το «εγχείρημα» της ανέγερσης Διοικητηρίου εκτός του αστικού ιστού της πόλης, ως κίνηση αποκέντρωσης των υπηρεσιών ήταν καινοτόμα για τα τότε δεδομένα, γι αυτό και εντυπωσίασε. Ωστόσο αυτή η εντυπωσιακή ως σύλληψη κίνηση για τη δημιουργία Διοικητηρίου για τη στέγαση των υπηρεσιών εκτός της πόλης της Μυτιλήνης, έμεινε στα ...χαρτιά χωρίς καμιά συνέχεια και το μόνο που εξακολουθεί να «συνδέει» την οικοπεδική αυτή έκταση με τον διάδοχο στη Νομαρχία Λέσβου αυτοδιοικητικό φορέα , την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, είναι η καταβολή της τραπεζικής δόσης για το δάνειο αγοράς του ακινήτου που πλέον ανήκει στην Περιφέρεια. Εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί ενώ πέρασαν τόσες διοικήσεις από την περιφερειακή αυτοδιοίηση στην μετά Βογιατζή εποχή- με τις περιφερειακές αρχές Γιακαλή, Καλογήρου και Μουτζούρη που είναι ήδη στη δεύτερη θητεία του- η οικοπεδική αυτή έκταση εξακολουθεί να παραμένει αναξιοποίητη και στα αζήτητα, ενώ ο λόγος για τον οποίο αγοράστηκε το συγκεκριμένο οικόπεδο, για την ανέγερση δηλαδή εκεί του νέου Διοικητηρίου, όχι μόνο δεν εξέλειπε αλλά μάλλον είναι ακόμη πιο ισχυρός, δεδομένης της διασποράς των υπηρεσιών της Περιφέρειας στα τέσσερα σημεία του ...ορίζοντα; Και το εντυπωσιακό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια καμιά αναφορά δεν γίνεται για την αναγκαιότητα ανέγερσης νέου Διοικητηρίου, αφού το θέμα αυτό έχει φύγει εντελώς από το προσκήνιο, σαν να μην υφίσταται τέτοια ανάγκη που χρήζει προβληματισμού για το τι μέλλει γενέσθαι με το όλο εγχείρημα.

Η μόνη «εμπλοκή» όλα αυτά τα χρόνια για την «αξιοποίηση» του επίμαχου οικοπέδου στην Ουτζά, ήταν σε πρώτη φάση όταν η πρώην περιφερειάρχης Χρ. Καλογήρου είχε εκδηλώσει την πρόθεση -είχε κάνει μάλιστα και σχετικές ενέργειες για την χρηματοδότησή του από την Κομισιόν- να χωροθετηθεί εκεί η δημιουργία δομής φιλοξενίας και φροντίδας ευάλωτων προσφύγων και κυρίως παιδιών, στα χρόνια της μεγάλης προσφυγικής «έκρηξης» που το νησί μας βρέθηκε στο «μάτι του κυκλώνα», εγχείρημα που έμεινε στις προθέσεις και στα ...χαρτιά. Μάλιστα η υπόθεση αυτή αποτέλεσε και αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης και κριτικής από μέρους του επικεφαλής τότε της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ν. Γιακαλή. Μια δεύτερη περίπτωση, που επανήλθε στην επικαιρότητα το εν λόγω οικόπεδο, ήταν πριν από ένα-δυο χρόνια περίπου όταν αναζητείτο οικοπεδική έκταση για το που μπορεί να στεγαστεί το Εφετείο Βορείου Αιγαίου και τότε έπεσε η πρόταση να γίνει εκεί, αλλά γρήγορα εγκαταλείφθηκε χωρίς περαιτέρω συζητήσεις! Και εσχάτως στην ξεχασμένη οικοπεδική έκταση της Ουτζάς ο περιφερειάρχης Κώστας Μουτζούρης έσπευσε να ...χωροθετήσει την κατασκευή «κλειστού γηπέδου», που εξήγγειλε πανηγυρικά στις αρχές του χρόνου, ως την μεγάλη παρέμβαση της Περιφέρειας για αθλητικές υποδομές, που στερείται η πρωτεύουσα του νησιού μας, θέμα που έθιξε και στην προχθεσινή συνέντευξη Τύπου σημειώνοντας ότι δεν έχει ξεχαστεί η εν λόγω εξαγγελία! Και ενώ για όλα αυτά τα ενδεχόμενα «έπαιξε» η οικοπεδική αυτή έκταση για να αξιοποιηθεί, από τη στιγμή που είναι στην ιδιοκτησία της Περιφέρειας, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για υπαρκτές ανάγκες σε κτιριακές υποδομές διαφόρων υπηρεσιών, είτε της αυτοδιοίκησης είτε της κεντρικής διοίκησης, φαίνεται να έχει ξεχαστεί εντελώς, για να μη πούμε εγκαταληφθεί, η προοπτική ανέγερσης στο χώρο αυτό νέου Διοικητηρίου, που ήταν και ο βασικός λόγος που η τότε Νομαρχιακή αρχή προχώρησε σε αυτήν την αγορά με ένα αρκετά υψηλό τίμημα. Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ενώ είναι πασιφανές ότι το κεντρικό κτίριο της Περιφέρειας στην προκυμαία της Μυτιλήνης, δεν μπορεί να στεγάσει στοιχειωδώς τις υπηρεσίες της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, υποχρεώνοντας την να μισθώσει διάφορα κτίρια για να στεγάσει τις υπηρεσίες της, δεν φαίνεται να απασχολεί καθόλου πως η όλη διαχείριση θα γίνει πιο λειτουργική προς όφελος των πολιτών, αλλά και της ίδιας της αποτελεσματικότητας της περιφερειακής αρχής έχοντας ένα κτίριο «σημείο αναφοράς» όλων των δραστηριοτήτων και όχι τη σημερινή ...διασπορά, όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς κεντρικό έλεγχο, που μπορεί να «βολεύει» κάποιους, αλλά πάντως δεν είναι ό,τι καλύτερο για την ορθή διοίκηση ενός οργανισμού όπως η Περιφέρεια.

Είναι φανερό, αυτό προκύπτει από τη διαχρονική διαχείριση αυτής της υπόθεσης, ότι δεν ήταν στην προτεραιότητα καμιάς περιφερειακής αρχής τα τελευταία χρόνια, ούτε και της σημερινής, η δημιουργία ενός διοικητικού κέντρου-Διοικητήριο θα το λέγαμε- όπου θα συστεγάζονται όλες οι υπηρεσίες και δεν θα χρειάζεται να επιστρατεύεις ...«σκύλο»- παραπέμποντας τη χρησιμότητα του τετράποδου συνοδού στο κυνήγι- για να βρεις σε ποιο κτίριο και σε ποια περιοχή εντός της πόλης και περιμετρικά αυτής, βρίσκονται οι περιφερειακές υπηρεσίες και όχι μόνο αυτές. Η διασπορά αυτή των υπηρεσιών, πέρα από την ταλαιπωρία που προκαλούν στους πολίτες που συναλλάσονται μαζί τους, στεγάζονται και σε μη λειτουργικά κατά βάση κτίρια, ενώ επιβαρύνουν επιπροσθέτως δυσμενώς και τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας, όταν με τα ίδια ή ακόμη και λιγότερα χρήματα θα μπορούσε να δρομολογήσει την ανέγερση ενός σύγχρονου ιδιόκτητου κτιρίου που να πληροί όλες τις προδιαγραφές ενός Διοικητηρίου που έχει ανάγκη η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Θα μπορούσε ακόμη να κατασκευαστεί ένα τέτοιο Διοικητήριο με τη μορφή της Συνεργασίας Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), εξοικονομώντας πολύτιμους πόρους για άλλα έργα και δράσεις, αντί για μισθώματα, από τη στιγμή που ομολογουμένως υπάρχουν πιο συμφέρουσες και πιο λειτουργικές λύσεις στην στέγαση των υπηρεσιών. Ειλικρινά δεν κατανοούμε πως μπορεί να «βολεύεται» η Περιφέρεια με λύσεις προσωρινού χαρακτήρα για τη στέγαση των υπηρεσιών της, όταν η αναγκαιότητα αναζήτησης ενός σύγχρονου διοικητικού κέντρου είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσει τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα της εκάστοτε περιφερειακής αρχής που είναι και το ζητούμενο. Εκτός και αν στη λογική της περιφερειακής αρχής -και προφανώς και όσων προηγήθηκαν- δεν είναι η καλύτερη δυνατή διοίκηση των υπηρεσιών, αλλά η διασπορά και η αποκέντρωση, που στηρίζεται ενδεχομένως στο ...φιλότιμο κάποιων υπαλλήλων, αλλά επί της ουσίας πολλά λειτουργούν ανεξέλεγκτα και στον «αυτόματο πιλότο», αφού η απουσία κεντρικής διοίκησης και ελέγχου είναι εμφανής. Και για να επανέλθουμε στο θέμα της αξιοποίησης του οικοπέδου στην Ουτζά και έχοντας υπόψη ότι η διοίκηση οφείλει να έχει συνέχεια, εύλογα αναρωτιέται κανείς. Γιατί αγοράστηκε το οικόπεδο αν δεν υπήρχε η προοπτική εκεί να αναγερθεί το Διοικητήριο. Και από τη στιγμή που πλέον η Περιφέρεια έχει στην ιδιοκτησία της μια τέτοια οικοπεδική έκταση δεν πρέπει να την αξιοποιήσει προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, αναζητώντας τι μπορεί να κάνει. Ο περιφερειάρχης δηλώνει ότι δεν έχει ξεχάσει την υπόθεση του «κλειστού» γυμναστηρίου και εξετάζει τις δυνατότητες γι αυτό, μήπως όμως τώρα που το εν λόγω οικόπεδο ήρθε μετά από χρόνια στο προσκήνιο, είναι η ώρα να εξεταστεί σοβαρά και η περίπτωση του νέου Διοικητηρίου, που πραγματικά θα λύσει οριστικά πολλά στεγαστικά προβλήματα των υπηρεσιών της Περιφέρειας που οι ενοικιαζόμενοι χώροι τους δεν τιμούν έναν τέτοιο κορυφαίο αυτοδιοικητικό θεσμό; Σε τελική ανάλυση δεν είναι κρίμα, ενώ είναι κάτι περισσότερο από εμφανές, ότι η διασπορά των υπηρεσιών δεν είναι λειτουργική, να μην εξεταστεί στα σοβαρά, έστω και με τετοια καθυστέρηση, η δυνατότητα δημιουργίας Διοικητηρίου στο επίμαχο οικόπεδο; Δεν δικαιούται η κοινή γνώμη και η τοπική κοινωνία να πληροφορηθεί επιτέλους τι μέλλει γενέσθαι για την υπόθεση αυτή; Να αναμένουμε κάποια ενημέρωση;