Κεφαλλονίτης βλάστημος,
Ζακυνθινός ρουφιάνος…

Έχω δηλώσει και στο παρελθόν ότι η πιο αντιπαθητική μου τάξη είναι αυτή απ’ την οποία προέρχομαι, η μικροαστική. Δεν τους συναναστρέφομαι κατά κανόνα, αλλά καμμιά φορά τυχαίνει.
Βρέθηκα λοιπόν με τρεις καλές κυρίες τις προάλλες και κουβεντιάζαμε περί «ανέμων και υδάτων». Κάποια στιγμή θέλησα να εκφράσω την απόρριψή μου για τα τεράστια σκάφη (μη ιστιοφόρα) των νεόπλουτων, για περιβαλλοντικούς και αισθητικούς λόγους, ξεφουρνίζοντας μια από τις αγαπημένες μου θεωρίες. «Πιθανολογώ» είπα «ότι πολλοί από τους ιδιοκτήτες έχουν πρόβλημα με το μέγεθος και τη λειτουργία των γεννητικών τους οργάνων.» Οι καλές κυρίες ξίνισαν τα μούτρα τους και αλληλοκοιτάχτηκαν.
Έκανα κι εγώ κάποιες σκέψεις για τον καθωσπρεπισμό και φαρισαϊσμό των μικροαστών: Αυτές οι ίδιες κυρίες που σοκαρίστηκαν από την κουβέντα μου, για να επιδείξουν πόσο κουλτουριάρες είναι, πάνε, άμα λάχει, να δούνε τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη στο Ηρώδειο.
Άνοιξα λοιπόν κι εγώ τη θαυμάσια μετάφραση του Φώτου Γιοφύλλη (Σπύρο Μουσούρη, τον θυμάμαι να κουτσοπίνει με τον νόνο μου = παππού Ασκληπιό Βρεττό σε ταβερνείο της Κυψέλης) και βρήκα μερικά από τα πάμπολλα… διαμάντια της περίφημης κωμωδίας:

ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ
Χιλιοξεκωλιασμένες μου, γυναίκες ατιμίες.
Μ’ όλο το δίκιο ρίχνονται σε σας οι τραγωδίες.
Τίποτα πια δεν είμαστε παρά ψωλοθηκάρι.
Μα, φίλη μου Σπαρτιάτισσα για κάνε μου μια χάρη…
………………………………………
με τα πουκαμισάκια μας τ’ Αμοργινά βγαλμένα
κι ολόγυμνες, με τα μουνιά καλά αποτριχωμένα,
θε να καυλώσουν οι άντρες μας, θ’ αφρίζουν να γαμήσουν
κι εμείς αν δεν ξαπλώσουμε, ν’ αγγίξουν δεν τολμήσουν,
ξέρω καλά πως γλήγορα θα κάμουν την ειρήνη.
………………………………………
Κι αν ο γλυκόπνοος Έρωτας κ’ η Κύπρια με τα γέλια
τον πόθο μας ανάψουνε μες σε βυζιά και σκέλια
κι αν οι ψωλές καυλώσουνε, μαγκούρες κι αν γενούνε,
πιστεύουν πως Λυσίμαχες οι Έλληνες θα μας πούνε.
………………………………………

Η λέξη γ..ώ και τα παράγωγά της, οι λέξεις για τα γεννητικά όργανα κ.λπ. αφθονούν.
Γιατί λοιπόν εμείς οι Νεοέλληνες, που είμαστε τόσο περήφανοι για τους αρχαίους μας προγόνους, κωλώνουμε όταν ακούμε την παραμικρή βωμολοχία; Μας έχουν επηρεάσει τόσο πολύ, μέσω Παυλισμού, οι εβραίικες προκαταλήψεις; Καιρός δεν είναι να βάλουμε τους καθωσπρέπει μικροαστούς στη θέση τους;
Τελειώνω με το απόφθεγμα του Φώτου Γιοφύλλη: «…Έτσι τα έργα του Αθηναίου τούτου κωμωδιογράφου, που μένουν αιώνια αθάνατα, βεβαιώνουν πως πραγματικά δεν υπάρχουν χυδαίες ή αισχρές ή ανήθικες λέξεις. Υπάρχουν μονάχα πράξεις χυδαίες, αισχρές και ανήθικες. Το λεξιλόγιο μιας γλώσσας δημιουργήθηκε για να εκφράζουμε τις ιδέες μας. Δεν έχει το λεξιλόγιο ηθική ή ανηθικότητα. Δεν μπορεί να ‘χει…»

Διονύσης Συκιώτης
Χημικός περιβαλλοντολόγος