Ελλάδα, 1956. Κανένα βλέμμα δεν είναι αθώο, ούτε το παιδικό. Μυστικά κρυμμένα στις γωνίες του σπιτιού και της μνήμης, σχέδια και ελπίδες που συντρίβονται από μια πραγματικότητα που δολοφονεί ακόμα και τα όνειρα.
Βασιλική Ηλιοπούλου
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Πόλις
Αθήνα 2009, σελ. 204
Η Βασιλική Ηλιοπούλου γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1948. Σπούδασε κινηματογράφο. Από το 1972 γράφει και σκηνοθετεί για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Έχει σκηνοθετήσει δύο ταινίες μεγάλου μήκους («Το πέρασμα» 1990, «Με μια κραυγή» 1995), καθώς και μικρού μήκους ταινίες και νροκυμαντέρ. Επιμελήθηκε ραδιοφωνικές εκπομπές. Το πρώτο της βιβλίο ήταν η νουβέλα «Η Λιούμπα και άλλα αρώματα» (2000). Ακολούθησε η συλλογή διηγημάτων «Η καρδιά του λαγού» (2005).
Για το περιεχόμενο του νέου της μυθιστορήματος διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο.
«Πρόσεχε τι λες, πρόσεχε τι κάνεις. Ο χωροφύλακας αστυνομεύει τις ζωές. Πρόσεχε τι σκέφτεσαι, πρόσεχε τι αισθάνεσαι. Ο φόβος αστυνομεύει τις ψυχές.
Ελλάδα, 1956. Κανένα βλέμμα δεν είναι αθώο, ούτε το παιδικό. Μυστικά κρυμμένα στις γωνίες του σπιτιού και της μνήμης, σχέδια και ελπίδες που συντρίβονται από μια πραγματικότητα που δολοφονεί ακόμα και τα όνειρα. Πίσω από τις κλειστές πόρτες και τα γερμένα παντζούρια, μέσα σε κραυγές και ψιθύρους, αυτοί που ζήτησαν τον ωκεανό θα ξεδιψάσουν μ’ ένα ποτήρι νερό.
Οι ήρωες της Ηλιοπούλου, τραγικοί και κωμικοί, ντυμένοι το μικρό κουρέλι της αξιοπρέπειας, ζουν τα αδιέξοδα της σπαραχτικής περιπέτειας της χώρας και της ατομικής τους ύπαρξης. Γαντζωμένοι από τη ζωή, με το σώμα τους να αποζητά με λαχτάρα το άλλο σώμα, αγωνίζονται να συμβιβάσουν επιθυμίες, ελπίδες και καταναγκασμούς. Ζωή και θάνατος, βία και τρυφερότητα, διάχυτος αισθησιασμός και παραλυτικός φόβος, αξεδιάλυτα δεμένα, δίνουν αναπάντεχη τροπή στην ιστορία.
Η εποχή αναπλάθεται με δύναμη, υπαινικτικά και ειρωνικά, με λιτά μέσα. Υπόγεια ένταση, γρήγορος ρυθμός, περάσματα από το πραγματικό στο φανταστικό. Η ζωή είναι εδώ: οποίος ονειρευτεί τις βροχές της Ηλιοπούλου, θα ξυπνήσει με τα μαλλιά νοτισμένα.»