Τεύχος 238
Ιούλιος - Αύγουστος 2009

Μ’ ένα εκτενέστατο κείμενο του Κώστα Βαλέτα για το Γιάννη Μακρυγιάννη, που έχει τίτλο «Διγλωσσία - Θρησκοληψία του Μακρυγιάννη», κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού «Αιολικά Γράμματα». Στο κείμενο αυτό ο Κώστας Βαλέτας φωτίζει πτυχές της ζωής και του έργου του Μακρυγιάννη, με σκοπό «την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Στον επίλογό του γράφει τα εξής:
«Ο γενναιότατος ήρωας του 1821 Γιάννης Μακρυγιάννης διακρίθηκε στις μάχες του Φαλήρου, στους Μύλους, στην πολιορκία της Ακρόπολης, στο Νιόκαστρο κι αλλού. Τραυματίστηκε πολλές φορές κι οι υπηρεσίες του στην πατρίδα υπήρξαν ανυπολόγιστες. Μετά την απελευθέρωση δεν έπαψε ν’ ασχολείται με τα κοινά, προστάτεψε πάντα τους δεινοπαθούντες αγωνιστές που δυστυχούσαν. Όπως πολύ σοφά τού καταλόγισε ο Καραϊσκάκης, ευνοήθηκε από τις κυβερνήσεις της επανάστασης με βαθμούς, χρήματα, άρματα και ρούχα πολύτιμα. Στους εμφυλίους πολέμους πρωταγωνίστησε με το μέρος του κατεστημένου, των καραβοκύρηδων και των Φαναριωτών. Τον διακρίνει εμπάθεια, εγωπάθεια και κακεντρέχεια στις κρίσεις του. Δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά κανέναν απ’ τους συναγωνιστές του. Επαινεί το Γώγο Μπακόλα πούχει καταφύγει στην Τουρκία διωκόμενος. Υμνεί τον Οδυσσέα μετά θάνατον ίσως γιατί τον βασανίζουν τύψεις ή μάλλον γιατί θέλει να αποσείσει τις κατηγορίες ότι συνήργησε στην εξόντωσή του. Μας άφησε ένα αριστούργημα του δημοτικού λόγου, ένα ημερολόγιο, τα “Απομνημονεύματα”, που τον κατέστησε αθάνατο. Ήταν κουμπάρος του Κωλέττη και ο Όθωνας του βάφτισε ένα παιδί. Το άστρο του μεσουράνησε όμως τον 20ό αιώνα μετά την έκδοση από το Γιάννη Βλαχογιάννη των Απομνημονευμάτων.
Είναι λυπηρό ότι πήρε μέρος στη συνωμοσία κατά του Καποδίστρια.»
Από την υπόλοιπη ύλη του τεύχους σημειώνουμε τα κείμενα του Βασίλη Πλάτανου για το Κάστρο της Μυτιλήνης, του Διονύση Κωστίδη για τον Εμμανουήλ Κριαρά και του Νίκου Κουμπάτη για τη γένεση και την εξέλιξη της τραγωδίας.