Σήμερα, η επαγγελματική αβεβαιότητα του γονιού και οι οικονομικές δυσκολίες του προκαλούν ή νευρωτικό άγχος ή υπερκάλυψη των αναγκών του παιδιού με ευτελή και πολλά μικροδωράκια.

Κανένα από τα δύο συμπτώματα δε βοηθάει στο «κόψιμο του ομφάλιου λώρου» μεταξύ παιδιού και γονιού και στη μείωση της εξάρτησης του παιδιού από το γονιό, όπως είναι φυσικό.
Είναι καλό να εξηγούμε με λίγα και απλά λόγια τη δυσκολία που τυχόν παρουσιάστηκε στην οικογένεια, καθώς και τις συνέπειες και τον τρόπο που θα «λειτουργούν» τα μέλη της. Να μην υπερβάλλουμε και να μην χρησιμοποιούμε άγνωστες λέξεις ή στομφώδεις εκφράσεις.
Ας υποδείξουμε στο παιδί με ποιον τρόπο θα στηρίζεται στον εαυτό του, έχοντας το γονιό μόνο ως βοηθό.
Να μην κατακρίνουμε και να μην αμφισβητούμε την ανάγκη του για ασφάλεια, γιατί είναι μικρό και τώρα «χτίζει» τη σχέση με τους γονείς του, το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους. Ακόμη και στη βρεφική ηλικία, πολύ δε περισσότερο στην πρώτη παιδική, ας εξηγούμε στο παιδί το κάθε γεγονός. Κι όταν είμαστε στο σπίτι, να του αφήνουμε λίγο χρόνο να παίξει μόνο του. Ας μην του το επιβάλλουμε - το θέλει, το μπορεί και το διεκδικεί μόνο του!

Όταν πρόκειται να φύγουμε από το σπίτι, υπενθυμίζουμε και διαβεβαιώνουμε ότι «πάμε για δουλειά στην αγορά» και ότι αργότερα θα είμαστε πάλι μαζί του.
Με την επανάληψη, το παιδί βιώνει την κατάσταση και σιγά - σιγά την κατανοεί. Ας φροντίσουμε να μην «κοροϊδεύουμε» το παιδί. Μην του λέμε ότι θα επιστρέψουμε αμέσως όταν πρόκειται να καθυστερήσουμε. Αυξάνουμε έτσι την ανασφάλειά του και προσκολλάται περισσότερο λόγω της έλλειψης σιγουριάς. Και δεν ξέρει τι και ποιον να πιστέψει.
Ακόμη κι αν γκρινιάξει λίγο με την αναχώρησή μας, εάν φύγουμε αμέσως θα σταματήσει σύντομα. Πρέπει να είμαστε σταθεροί και ψύχραιμοι.
Σε γενικά πλαίσια, είναι ανάγκη και έχουμε υποχρέωση να δώσουμε χρόνο και χώρο στο παιδί να αναπτυχθεί, να γίνει «δυνατό». Σίγουρα είμαστε χαρούμενοι όταν το παιδί μας φεύγει με χαρά για το σχολείο ή μελετά τα μαθήματα μόνο του στο σπίτι. Χτίζουμε μαζί του τέτοια σχέση που ως στόχο δεν έχει την εξάρτηση και την προσκόλληση, αλλά τη σωστή επικοινωνία και τη συναισθηματική ασφάλεια. Προετοιμάζουμε το παιδί για να περπατήσει με σιγουριά στην ενήλικη ζωή του.