Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Αλέξανδρου Κιουρέλλη, από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου
Κυκλοφόρησε πριν από ένα μήνα περίπου, από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, το βιβλίο του Αλέξανδρου Κιουρέλλη «Τα λουτρουβειά της Χίου». Πρόκειται για μια έκδοση με πλούσιο βιβλιογραφικό και φωτογραφικό υλικό, που στόχο έχει να αναδείξει την ελαιοπαραγωγική κληρονομιά της Χίου και να συμβάλει στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας του νησιού.
Η συγκεκριμένη έκδοση είχε αρχικά ως σκοπό να υποστηρίξει αντίστοιχη έρευνα που είχε γίνει στη Λέσβο για τους «μύλους», όπως ονομάζονται εδώ τα ελαιοτριβεία (λουτρουβειά).
Μέσα σε 190 σελίδες του βιβλίου, ο εκπαιδευτικός Αλέξανδρος Κιουρέλλης εντοπίζει, καταγράφει και παρουσιάζει φωτογραφίες από τα ελαιοτριβεία που διατηρούνται ακόμη στο γειτονικό νησί, τους χώρους όπου παραδοσιακά γινόταν η κατεργασία του καρπού της ελιάς και οι οποίοι υπήρχαν σε όλα τα χωριά, καλύπτοντας τις ανάγκες των παραγωγών.
Η έρευνα έχει βασιστεί στη γνώση των ανθρώπων που εργάζονταν σε αυτά - όσων εξ αυτών είναι ακόμη εν ζωή -, οι οποίοι κατοικούν κυρίως στα βορειόχωρα της Χίου, όπου και βρίσκονται ακόμη οι τελευταίοι από αυτούς τους χώρους. Οι άνθρωποι αυτοί χάρισαν τις αφηγήσεις τους ενός άλλου τρόπου ζωής, μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης, με τις δικές της αξίες, άλλες παραγωγικές διαδικασίες, ενός πολιτισμού που δεν υπάρχει πια. Από τις αφηγήσεις αυτές προέκυψε και η ανάγκη για τη δημιουργία του «μικρού λεξικού» που έχει προστεθεί στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, όπου παρουσιάζεται η ερμηνεία των όρων που συνδέονταν με την ελαιοπαραγωγή της Χίου.
Τα βασικά κεφάλαια αφορούν στους τρόπους και τη διαδικασία συλλογής και έκθλιψης του καρπού της ελιάς, συμπίεσης του ελαιοπολτού, διαχωρισμού του λαδιού, αλλά και στο πώς εξελίχθηκαν όλα τα παραπάνω με την εκμηχάνιση της ελαιοπαραγωγής. Αναλυτικά περιγράφονται και αναφέρονται όλα τα στοιχεία που συντελούσαν σε κάθε στάδιο, ενώ την έκδοση συμπληρώνουν σχετικά έγγραφα (άδειες λειτουργίας και οδηγίες), φωτογραφίες παλιών ελαιοπαραγωγών και ένας αναλυτικός κατάλογος με όλα τα λουτρουβειά και ό,τι στοιχεία τα αφορούσαν (ιδιοκτήτες, έναρξη και λήξη λειτουργίας κ.ά.).
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, χρήσιμο για κάθε σχετική ερευνητική εργασία ή και για απλή ενημέρωση του αναγνώστη του.
Κυκλοφόρησε πριν από ένα μήνα περίπου, από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, το βιβλίο του Αλέξανδρου Κιουρέλλη «Τα λουτρουβειά της Χίου». Πρόκειται για μια έκδοση με πλούσιο βιβλιογραφικό και φωτογραφικό υλικό, που στόχο έχει να αναδείξει την ελαιοπαραγωγική κληρονομιά της Χίου και να συμβάλει στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας του νησιού.
Η συγκεκριμένη έκδοση είχε αρχικά ως σκοπό να υποστηρίξει αντίστοιχη έρευνα που είχε γίνει στη Λέσβο για τους «μύλους», όπως ονομάζονται εδώ τα ελαιοτριβεία (λουτρουβειά).
Μέσα σε 190 σελίδες του βιβλίου, ο εκπαιδευτικός Αλέξανδρος Κιουρέλλης εντοπίζει, καταγράφει και παρουσιάζει φωτογραφίες από τα ελαιοτριβεία που διατηρούνται ακόμη στο γειτονικό νησί, τους χώρους όπου παραδοσιακά γινόταν η κατεργασία του καρπού της ελιάς και οι οποίοι υπήρχαν σε όλα τα χωριά, καλύπτοντας τις ανάγκες των παραγωγών.
Η έρευνα έχει βασιστεί στη γνώση των ανθρώπων που εργάζονταν σε αυτά - όσων εξ αυτών είναι ακόμη εν ζωή -, οι οποίοι κατοικούν κυρίως στα βορειόχωρα της Χίου, όπου και βρίσκονται ακόμη οι τελευταίοι από αυτούς τους χώρους. Οι άνθρωποι αυτοί χάρισαν τις αφηγήσεις τους ενός άλλου τρόπου ζωής, μιας άλλης κοινωνικής οργάνωσης, με τις δικές της αξίες, άλλες παραγωγικές διαδικασίες, ενός πολιτισμού που δεν υπάρχει πια. Από τις αφηγήσεις αυτές προέκυψε και η ανάγκη για τη δημιουργία του «μικρού λεξικού» που έχει προστεθεί στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, όπου παρουσιάζεται η ερμηνεία των όρων που συνδέονταν με την ελαιοπαραγωγή της Χίου.
Τα βασικά κεφάλαια αφορούν στους τρόπους και τη διαδικασία συλλογής και έκθλιψης του καρπού της ελιάς, συμπίεσης του ελαιοπολτού, διαχωρισμού του λαδιού, αλλά και στο πώς εξελίχθηκαν όλα τα παραπάνω με την εκμηχάνιση της ελαιοπαραγωγής. Αναλυτικά περιγράφονται και αναφέρονται όλα τα στοιχεία που συντελούσαν σε κάθε στάδιο, ενώ την έκδοση συμπληρώνουν σχετικά έγγραφα (άδειες λειτουργίας και οδηγίες), φωτογραφίες παλιών ελαιοπαραγωγών και ένας αναλυτικός κατάλογος με όλα τα λουτρουβειά και ό,τι στοιχεία τα αφορούσαν (ιδιοκτήτες, έναρξη και λήξη λειτουργίας κ.ά.).
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο, χρήσιμο για κάθε σχετική ερευνητική εργασία ή και για απλή ενημέρωση του αναγνώστη του.