Μάρω Ματθαίου
Ο σκίουρος του Απολιθωμένου Δάσους
Εκδόσεις Καρπασσιανά - Πολιτισμός
σελ. 48

Η Μάρω Ματθαίου γεννήθηκε στο Ριζοκάρπασσο Αμμοχώστου της Κύπρου, που είναι τώρα κατεχόμενο από τα στρατεύματα της τουρκικής εισβολής του 1974. Σπούδασε στην Αθήνα Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Πέλου Κατσέλη και συνέχισε στην Αμερική, με επιτυχία, τις σπουδές στην υποκριτική. Η αγάπη της για τα παιδιά την έφερε στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας με το βιβλίο «Ο γάτος ο... Πυργούσης». Συνέχισε δυναμικά με τη σειρά «Ώρα για θεατρικό παιχνίδι» και πρώτο βιβλίο το «Παραμυθοτράγουδα - Τραγουδοπαραμύθια». Είναι μέλος του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου και του Σωματείου «Οι φίλοι του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου».
Τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στη Λέσβο. Κυκλοφόρησε ένα βιβλίο για το σκίουρο του Απολιθωμένου Δάσους, ενώ ετοιμάζει και ένα δεύτερο με τον τίτλο «Σ’ ελαιώνα μια φορά, ο Στρατής και η γαλιά...».
Το παραμύθι για το σκίουρο του Απολιθωμένου Δάσους ξεκινά με τα εξής:
«Σε έναν τόπο που η φύση έγραψε μόνη της την ιστο­ρία της, στο Σίγρι της Λέσβου, ήταν γραφτό ένα πλάσμα δικό της να την προστατέψει για άλλη μια φορά. Ακού­στε, λοιπόν, φίλοι μου, τα γεγονότα και μια αλήθεια πολύ κοντά στα παραμύθια.
Έναν ασυνήθιστο φύλακα έβλεπαν τα τελευταία χρό­νια οι επισκέπτες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απο­λιθωμένου Δάσους Λέσβου στο Σίγρι. Άλλοι απλά τον χάζευαν, άλλοι τον φωτογράφιζαν και όσοι μάθαιναν και την ιστορία του τον κοίταγαν με θαυμασμό! Και τα παι­διά; Ήθελαν όλα να παίξουν μαζί του!
Ήταν ο Σεκόια, ο σκίουρος του Δημοσθένη του Λόγγιου, ενός νεαρού γεωλόγου από τον Παπάδο της Γέρας. Τον βρήκε ένα απομεσήμερο πεσμένο στο χώμα, στη ρίζα μιας ελιάς, λίγο πιο έξω από το χωριό του.»
Ο Μάκης Αξιώτης στο κείμενό του στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, γράφει για τη δουλειά της Μάρως Ματθαίου:
«Η Μάρω Ματθαίου έχει δώσει δείγμα της γραφής της πολλές φορές. Έχει την ευχέρεια της αφήγησης γεγονότων με γλαφυρό τρόπο, συνδυάζοντας γόνιμα την πραγματικότητα με τον μύθο και την παράδοση ενός τόπου. Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο αφηγητής (η ίδια), δίνει εναλλακτικά τον λόγο στον άνθρωπο (Δημοσθένη) μα και στον σκίουρο, τον πρωταγωνιστή, αποδίδοντάς του μυθικές ικανότητες. Έτσι βοηθά τα παιδιά, με την έμφυτη ικανότητα που διαθέτουν να «συνομιλούν» με τα ζώα, να πλησιάσουν περισσότερο το ζώο στον πραγματικό του - και δικό τους - χώρο. Επιπλέον η παράθεση των πραγματικών στοιχείων του τόπου, εδώ του υπέροχου χωριού, του μοναδικού Μουσείου, των πάρκων και των απολιθωμένων κορμών, μέσα στον ιστό της αφήγησης ενός γεγονότος που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα παραμύθι, κάνει κτήμα του αναγνώστη τη μαγεία και τη σημασία του τόπου. Πόσο μάλλον των παιδιών που απαιτούν ιδιαίτερο τρόπο παρουσίασης του τόσο υπέροχου γύρω κόσμου ανοιχτοί αισθητήρες του περίγυρου και αυριανοί ευαισθητοποιημένοι πολίτες του μοναδικού θησαυρού που τους ανήκει. Πρόκειται για ένα καλογραμμένο βιβλίο, για ένα έργο που έχει να προσφέρει κι αυτό το υφάδι του στα τόσα που γίνονται από άξιους ανθρώπους γι’ αυτόν τον απομονωμένο μα υπέροχο και μοναδικό τόπο, το Σίγρι του νησιού μας.»
Π.Σ.