Ένα απόγευμα του δεκαπενταύγουστου, επισκεφθήκαμε το Κεράμι Καλλονής για να προσκυνήσουμε τον Άι Γιώργη, στην κεντρική εκκλησία του χωριού, που ανακαινίστηκε πρόσφατα, εντυπωσιακά διατηρώντας τον πλούτο της αρχιτεκτονικής και ζωγραφικής της τελειότητας, επί της ευκαιρίας να διαβάσουμε στη στήλη ευεργετών το ονοματεπώνυμο της μητέρας μου, της δασκάλας, Σαπφούς Καρέκου, που «χρυσοίς γράμμασι», με απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου, έχει αναγραφεί σε περίοπτη θέση της εκκλησίας για την ανιδιοτελή προσφορά και πολυκύμαντη δραστηριότητά της κατά την δεκαοκτάχρονη υπηρεσία της στο εκεί δημοτικό σχολείο, και να δούμε τον εφημέριο του Κεραμίου τον παπα-Στρατή τον φίλο, βοηθό και άξιο ταπεινό Σαμαρείτη των σημερινών προσφύγων.
Είχαμε φέρει ένα τσουβάλι από παλιά ρούχα, για να τα διαθέσει ο καλός λευίτης σε ρακένδυτους, ταλαίπωρους, ξένους μετανάστες που τους εκμεταλλεύονται οι κάθε είδους έμποροι της ανθρώπινης δυστυχίας, από την βαθιά Ανατολή μέχρι την Αθήνα και Πάτρα και που τους εγκαταλείπουν στα χέρια αδίστακτων διαμεσολαβητών οι κυβερνήσεις των στρατιωτικών καθεστώτων της Ανατολής ή των χωρών της δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σταθήκαμε τυχεροί αφού πετύχαμε τον εσπερινό της Παναγίας και απολαύσαμε τις γλυκές φωνές γυναικών με άσματα για την παρθένο Μαρία διδασκόμενα από τον ίδιο τον ιερέα.
Η Ερατώ φωτογράφισε την εκκλησία και ετοίμασε τις ερωτήσεις της προς τον παπα-Στρατή που τις διετύπωσε μετά το πέρας του εσπερινού στο προαύλιο της εκκλησίας:
- Σας θυμίζουν την Μικρασιατική καταστροφή και τους τότε Έλληνες πρόσφυγες;
- Ήρθαν στο Κεράμι ξεκληρισμένες οικογένειες από τον πόλεμο του 1922;
- Σας μιλούν σήμερα οι μετανάστες για πόλεμο στις χώρες τους;
- Έρχονται ανήμποροι, πεινασμένοι, ρακένδυτοι και άφραγκοι;
- Σας βοηθά ο κόσμος στις προσπάθειές σας;
- Σας φέρνει ρούχα;
- Σας δίνει χρήματα να μοιράσετε;
- Έχετε εθελοντές και εθελόντριες που σας βοηθούν;
- Εδώ στην αυλή φτιάχνετε το φαγητό που προσφέρετε;
- Έχετε σκοπό να κτίσετε ένα μικρό κατάλυμα;
- Τους προμηθεύετε με φάρμακα;
- Σας θυμούνται άμα καταφέρουν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους;
- Παίρνετε γράμματα και τηλεφωνήματα από ανθρώπους που δώσατε ένα ρούχο και λίγο ζεστό φαΐ;
- Ενοχλούνται οι επώνυμοι από τις πρωτοβουλίες σας;
- Έχετε προβλήματα με τις αρχές;
- Βοηθά η δημοσιότητα το έργο σας;
Ναι! Ναι! Ναι μονολεκτικά σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, ένα προς ένα, απάντησε ο παπα-Στρατής, αποφεύγοντας τις πρόσθετες περιγραφές σαν να μην ήθελε να παραδεχθεί ότι κάνει κάτι το εξαίρετο παρά μόνο το χριστιανικό-ανθρώπινο-πολιτικό του καθήκον.
Δεν θέλησε να αναφερθεί στις μύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζει αλλά και τις άπειρες χαρές που απολαμβάνει ο σωστός ιερέας με αυτές του τις πρωτοβουλίες και προσπάθειες.
Όταν τον αποχαιρετήσαμε, ρώτησα την Ερατώ:
- Διαβάζουμε κάθε τόσο για μετανάστες που συχνά χάνουν τη ζωή τους ανεμοδαρμένοι στα βράχια του ακρωτηρίου Κόρακας ή στη θάλασσα μεταξύ Σκάλας Σκαμνιάς και Μικράς Ασίας. Τρεις το Σεπτέμβριο, εννέα προχθές.
Διαβάζουμε στις εφημερίδες, Αθηναϊκές και Λεσβιακές, τις επισκέψεις των νέων κυβερνητικών παραγόντων στο «κέντρο υποδοχής» δηλαδή στην φυλακή της Παγανής, τρία χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα του νησιού, όπου καταδικάζουν τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης και παραμονής των μεταναστών και επαναλαμβάνουν τις υποσχέσεις βελτίωσης των συνθηκών, διαβάζουμε για το προσωρινό ή μόνιμο κλείσιμο του «απάνθρωπου κολαστηρίου» κατά πως οι ίδιοι το χαρακτηρίζουν ή την πρόσφατη επισκευή του. Τι να προτείνουμε στους αρμόδιους;
- Να επισκεφθούν πάραυτα τον παπα-Στρατή, είναι ο πλέον αρμόδιος και έχει πολλά να τους προτείνει για το τι δέον γενέσθαι.