Υπάρχουν στην ψυχή δρόμοι σκοτεινοί, επικίνδυνοι, χωρίς σήμανση. Και εμείς, παιδιά μιας τύχης που δημιουργούμε οι ίδιοι κρατώντας, οδηγώντας ένα από τα υψηλά προϊόντα του τεχνοκρατικού πολιτισμού, το αυτοκίνητο, φέρνουμε με τη ματαιοδοξία και την επιθετικότητά μας πόνο και θλίψη σε εμάς και τους συνανθρώπους μας.
Υπάρχουν στην ψυχή δρόμοι σκοτεινοί, επικίνδυνοι, χωρίς σήμανση. Και εμείς, παιδιά μιας τύχης που δημιουργούμε οι ίδιοι κρατώντας, οδηγώντας ένα από τα υψηλά προϊόντα του τεχνοκρατικού πολιτισμού, το αυτοκίνητο, φέρνουμε με τη ματαιοδοξία και την επιθετικότητά μας πόνο και θλίψη σε εμάς και τους συνανθρώπους μας.
Πίσω από το τιμόνι κάθεται ένας ανθρώπινος εγκέφαλος που λειτουργεί κάτω από την πίεση δισεκατομμυρίων νευρικών κυττάρων, άπειρων προσωπικών συναισθηματικών επιρροών και κουβαλά επίσης όλο το συλλογικό ασυνείδητο και τον πολιτισμό του ανθρώπου. Πίσω από κάθε τιμόνι κάθεται ολόκληρο το ανθρώπινο είδος εκφρασμένο από ένα άτομο.
Στην πολυπαραγοντική ανάλυση των αιτιών για τα τροχαία, βρίσκουμε σαν ακρογωνιαίο λίθο την ψυχολογία του ανθρώπου.
Η αρχαία ρήση: «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» βρίσκει απόλυτη εφαρμογή. Η ατομική και ομαδική ψυχολογία ευθύνεται:
1) Για την επικίνδυνη οδήγηση.
2) Για την επιπόλαιη και ρηχή νομοθεσία.
3) Για την καταστρατήγηση των τεχνικών προδιαγραφών στην κατασκευή των δρόμων.
4) Για την κακή συντήρηση και παραμέληση των οχημάτων, καθώς και τη συνειδητή χρησιμοποίηση ακατάλληλων μέσων μεταφοράς.
Το φαινόμενο της κακής οδικής συμπεριφοράς, απ’ τη μια, είναι ατομικό και αποτελεί συνιστώσα μιας γενικής κοινωνικής αναρχίας. Από την άλλη, η μειωμένη κοινωνική ευθύνη επηρεάζει την ατομική συμπεριφορά με την ψυχολογία της μάζας και έτσι εγκαθίσταται φαύλος κύκλος.
Οι παράγοντες της επικίνδυνης οδικής συμπεριφοράς είναι:
1) ατομικοί, ψυχολογικοί (έχουν να κάνουν δηλαδή άμεσα με τον τρόπο που βιώνει τη ζωή το άτομο).
2) συμπεριφορικοί, που περιλαμβάνουν λάθος μαθημένες κοινωνικές και ατομικές συνήθειες.
3) κοινωνιογενείς. Αυτοί αφορούν την κακή κοινωνικοποίηση του ανθρώπου, τον ατομικισμό και την έλλειψη σεβασμού της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των άλλων. Έχουμε δηλαδή την εκδήλωση μιας αντικοινωνικής ή δυσκοινωνικής συμπεριφοράς.
4) νευροφυσιολογικοί, που οφείλονται στην κακή οπτικοκινητική λειτουργία του ΚΝΣ από διάφορα αίτια (συναισθηματικά, φαρμακευτικά, χρήση αλκοόλ, ουσιών, κόπωση κ.τ.λ.).
5) γνωστικοί (έλλειψη τεχνικών και λειτουργικών γνώσεων για το αντικείμενο και το χειρισμό του).