Ένας πολύ σημαντικός «τόπος» είναι ο λεγόμενος «Κάμπος της Βατούσας». Είναι μια επίπεδη έκταση με χωράφια, μάντρες και βελανιδιές, που περιβάλλεται από υψώματα και διαρρέεται από δύο ρέματα του παραπόταμου που διασχίζει το χωριό.
Ένας πολύ σημαντικός «τόπος» είναι ο λεγόμενος «Κάμπος της Βατούσας». Είναι μια επίπεδη έκταση με χωράφια, μάντρες και βελανιδιές, που περιβάλλεται από υψώματα και διαρρέεται από δύο ρέματα του παραπόταμου που διασχίζει το χωριό. Περιβάλλεται από τον αμαξιτό προς Άντισσα και το δρόμο προς τα Χύδηρα, έχοντας στα ανατολικά τη Βατούσα και στα νότια το Ρέμα.
Αυτό το μικρό χωριό το συναντάμε μετά τη Βατούσα και το χαρακτηρίζει ο αιωνόβιος Πλάτανος, επάνω στο δρόμο, η πλατεία του. Από τα δύο καφενεία και τα μαγαζάκια, μόνο το «Ωραίο Ρέμα», στη ρίζα του δένδρου ανοίγει το καλοκαίρι.
Το Ρέμα (πάνω) με τον πλάτανό του (2003) (αριστερά), τον Άι-Γιάννη (δεξιά)
Στα 1909 είχε 70 οικογένειες, ενώ στα 1912, 433 κατοίκους. Παρ’ όλο που το 17ο αι. έχει ως ενοριακή εκκλησιά την Παναγιά, η μεγάλη τρίκλιτη βασιλική, που δεσπόζει στο τοπίο, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γιάννη, τον Πρόδρομο, ανακαινισμένη στα 1880. Την έκτισε ο Γρηγόριος Δεληγιάννης, που συνέβαλε με «αδρά δαπάνη».
... το παλιό του σχολείο (1997) (αριστερά), ένα πέτρινο σπίτι (δεξιά)
Σημαντικό κομμάτι της άγραφης ιστορίας του Κάμπου αποτελεί το μαρμάρινο κομμάτι με τα τρία στεφάνια και τις αναγραφές του (αρχαίου) ΔΑΜΟΥ, της ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ, άγνωστο ποιας πόλης αφιέρωμα. Το χωριό έχει λίγα υπέροχα, πετρόχτιστα σπίτια με λαξευμένα θυρώματα, κτίσματα σκουρόχρωμα από την ντόπια ηφαιστειακή πέτρα.
... και με το αρχαίο μάρμαρο
Το ίδιο υπέροχο και το παλιό σχολείο, που στα 1912 είχε 22 μαθητές και 12 μαθήτριες. Αυτό πρόλαβε και ανακαινίστηκε και χρησιμοποιείται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Σιγρίου. Σ’ αυτό το χωριό, στα 1936 αναφέρονται 3 καφενεία και ένα αρτοποιείο.