Έρχονται Χριστούγεννα και περιμένουμε και φέτος τα δακρύβρεχτα αφιερώματα των ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε. για φτωχούς, άστεγους και απόκληρους. Αφιερώματα που τα χαρακτηρίζει η αργόσυρτη κίνηση της κάμερας συνοδευόμενη με μια μελαγχολική μουσική που κάνει ακόμα και μάτια σιδηρών παρουσιαστριών σαν της Όλγας Τρέμη να υγρανθούν. Υψηλά αμειβόμενοι τηλεοπτικοί αστέρες, φιλάνθρωπες κοσμικές κυρίες με καταθέσεις όσες μιας μέτριας σε μέγεθος τράπεζας, χαμογελαστοί ηθοποιοί, χαρούμενοι αοιδοί του νυχτοκάματου, ποδοσφαιριστές με υπέρογκες αμοιβές ανά λεπτό συμμετοχής θα μας παροτρύνουν να βάλουμε το χέρι στην τσέπη και να ενισχύσουμε τις φιλάνθρωπες ιδέες τους.

Όλοι αυτοί που διαφημίζουν τη φιλανθρωπία τους με τις ίδιες κλισέ λέξεις χρόνια τώρα - μια φιλανθρωπία στολισμένη με χριστουγεννιάτικες γιρλάντες -, θα μας καλέσουν και πάλι να την υλοποιήσουμε, συμμετέχοντας και εμείς με το όποιο υστέρημα μας έχει απομείνει. Θα μας καλέσουν για μια ακόμη φορά να βοηθήσουμε τα παιδιά που πεινάνε, τους άστεγους που κρυώνουν, τους στεγασμένους χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τους άνεργους που υποφέρουν. Όλοι για όλους, άλλωστε όλοι χωράμε μέσα σε αυτό που λέγεται «πνεύμα των Χριστουγέννων».

Όλα αυτά υπό μία προϋπόθεση: Να μην αναρωτηθεί κανείς πώς βρέθηκαν όλοι αυτοί οι συνάνθρωποί μας σε αυτή την κατάσταση. Τέτοιοι προβληματισμοί και απορίες, σε bazaar φιλανθρωπίας δε χωρούν. Με άλλα λόγια, «Ελέησε και μη ερεύνα». Χρόνια τώρα βλέπουμε το ίδιο πράγμα. Οι πλούσιοι προτιμούν να δώσουν κάτι από το περίσσευμά τους σε φιλανθρωπίες είτε κατά μόνας είτε στην εκκλησία της γειτονιάς τους για να κερδίσουν (όλο στο κέρδος ο νους τους) και τον άλλο κόσμο, παρ’ όλο που διαπιστώνουν όσο περνούν τα χρόνια τους ότι δεν κέρδισαν και πολλά, αφού δυστυχώς δεν πρόκειται να τα πάρουν μαζί τους, που τόσο πολύ θα ήθελαν.

Αλλά και εμείς, ακούγοντας τις προτροπές τους, θα ελεήσουμε καταθέτοντας το φιλοδώρημά μας, στολίζοντας, μέρες που είναι, με χρωματιστά λαμπιόνια τα παγκάκια και τα χαρτόκουτα των αστέγων ή γεμίζοντας με μια χούφτα χρυσόσκονη τα πιάτα των νηστικών. Και θα περάσουν αυτές οι ημέρες και μαζί τους αυτός ο δήθεν ανθρωπισμός. Και αυτή η λίγη συμπαράστασή μας, η πασπαλισμένη με μπόλικη χρυσόσκονη, θα ξεφτίσει όταν σβήσουν τα πολύχρωμα λαμπιόνια.

Όταν περάσουν αυτές οι μέρες και το πανηγύρι λήξει, οι φιλάνθρωποι διοργανωτές θα επιστρέψουν στη δική τους καθημερινότητα, έχοντας ήσυχη τη συνείδηση ότι έκαναν το χρέος τους. Μόνο που τα παιδιά θα συνεχίσουν να πεινάνε, οι άστεγοι θα συνεχίσουν να κρυώνουν, τα νοικοκυριά χωρίς ρεύμα θα συνεχίσουν να κρυώνουν ή να θερμαίνονται με επικίνδυνα μέσα και οι άνεργοι θα συνεχίσουν να υποφέρουν ως τα επόμενα Χριστούγεννα του επόμενου έτους, που θα ανάψουν και πάλι τα πολύχρωμα λαμπιόνια και θα ξαναζήσουμε ακόμη μια παράσταση φιλανθρωπίας από τους ίδιους ανθρώπους, με τα ίδια λόγια, με τις ίδιες προτροπές σε μια ίδια γιορτή.

Με μια διαφορά.

Στα επόμενα Χριστούγεννα θα χρειαστεί μια πολύ μεγαλύτερη δόση φιλανθρωπίας για περισσότερους άνεργους, περισσότερα πεινασμένα παιδιά, περισσότερους άστεγους που θα αφήσει πίσω της η ανθρωπιστική κρίση και λαίλαπα. Ίσως τότε η φιλανθρωπία να μην αρκεί να καλύψει ανθρώπινες ανάγκες, παρά μόνο τα πολύχρωμα λαμπιόνια στα παγκάκια των αστέγων και τη χρυσόσκονη στα πιάτα των φτωχών.
 
ΥΓ. 1 Μιχάλης Ταμήλος (βουλευτής Ν.Δ.): «Δεν έχουμε κομμουνιστικό καθεστώς για να είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλειά και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο.»
- Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά μόλις αναλύσατε το φιλολαϊκό πρόγραμμα της Ν.Δ..

ΥΓ. 2 Ευάγγελος Βενιζέλος (ΠΑΣΟΚ): «Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα.»
- Είπε ο εμπνευστής του χαρατσιού.

ΥΓ. 3 Γιώργος Ντόλιος (βουλευτής ΠΑΣΟΚ): «Θα επιθυμούσα να στρίψουμε αριστερότερα το ΠΑΣΟΚ.»
- Προσοχή στη στροφή. Θα βρείτε. Στροφή στα αριστερά και συνιστώσα του Σαμαρά δε γίνεται.

ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: «Γέμισε η αγορά χριστιανούς. Στέκονται όλοι στις βιτρίνες, κοιτάζουν τις τιμές και κάνουν το σταυρό τους.»