Κων. Μητσοτάκης για Αντ. Σαμαρά:
«Νόμιζα το μεγαλύτερο πολιτικό του επίτευγμα ήταν πως έριξε εμένα. Λάθος. Είναι ότι θα ρίξει τον εαυτό του».

Το πολιτικό σκηνικό μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, άλλαξε. Έχουμε την επικράτηση του παραδοσιακού δικομματισμού Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Είναι οι πολιτικές δυνάμεις που οι κυβερνήσεις τους έριξαν έξω τα δημόσια οικονομικά, κατέστρεψαν την εθνική μας οικονομία και μας οδήγησαν στην πολιτική των μνημονίων. Μέχρι τώρα ο κ. Σαμαράς προστάτευε πολιτικά τον κ. Βενιζέλο - χαρακτηριστική περίπτωση, ο χειρισμός της λίστας Λαγκάρντ, που όλες οι κατηγορίες επικεντρώθηκαν στον κ. Παπακωνσταντίνου -, έχοντας την ηγεσία τού ΠΑΣΟΚ πλήρως εξαρτημένη από αυτόν.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όμως, έχει δύο μεγάλα αρνητικά. Το πρώτο είναι ότι δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ακόμα και μέσα στο εναπομείναν μικρό κόμμα του, και το δεύτερο είναι ότι στην αντίληψη του μεγαλύτερου μέρους του κόσμου, χαρακτηρίζεται από ιδιοτέλεια και αδιαφανείς πολιτικές σχέσεις.

Επιπλέον, πρωταγωνιστεί σε μια χωρίς ιστορικό προηγούμενο πολιτική και εκλογική καθίζηση του κόμματός του. Από την άλλη, ο κ. Σαμαράς μέσα σε τρεις μέρες είδε το success story, που τόσο διαφήμιζε, να καταρρέει. Όλες οι συμφωνίες που είχε αναγγείλει και για τις οποίες είχε παρέμβει προσωπικά - ταξίδι στο Κατάρ, επαφές με το διευθύνοντα σύμβουλο της Gazprom -, ακυρώθηκαν ή βρίσκονται σε διαδικασία απαξίωσης. Η αρχή έγινε με τη ΔΕΠΑ και την αποχώρηση των Ρώσων που ανάγκασε το Μαξίμου να κηρύξει άκυρο το διαγωνισμό.

Ακολούθησε ο ΔΕΣΦΑ, με τίμημα να υπολείπεται αρκετές δεκάδες εκατομμύρια από τους αρχικούς υπολογισμούς. Εμπλοκή όμως είχαμε και στον ΟΠΑΠ, καθώς η εταιρεία που πλειοψήφησε, η Emma Delta, δεν αποδέχεται τη συμμετοχή τής Intralot του Κόκκαλη στο σχήμα, αφού κατέχει τέσσερις θέσεις στο Δ.Σ. τού ΟΠΑΠ και έχει τη δυνατότητα να βάζει βέτο. Το όλο κλίμα επιβαρύνει και η λήψη νέων μέτρων για τις νέες τρύπες στον προϋπολογισμό, που προς το παρόν, με εντολή τής Μέρκελ, μεταφέρθηκαν μετά τις γερμανικές εκλογές.

Μέσα σε όλα αυτά, βάλτε και την πρωτοβουλία του κ. Σαμαρά για λουκέτο στην ΕΡΤ που υπονόμευσε το βασικό του επιχείρημα περί πολιτικής σταθερότητας και ευρωπαϊκής προοπτικής. Το κλείσιμο της ΕΡΤ και ο τρόπος που έγινε, δεν ήταν μεταρρύθμιση, όπως παρουσιάστηκε από του Μαξίμου, αλλά μια κίνηση προχειρότητας, καιροσκοπισμού, αλλά και αυταρχισμού που χαρακτηρίζουν αρκετά στελέχη τής Ν.Δ.. Επιπλέον, άλλαξε το κλίμα στην Ευρώπη εις βάρος της χώρας μας. Οι Ευρωπαίοι συνομιλητές του κ. Σαμαρά που έχουν επενδύσει σε αυτόν για να αποτρέψουν την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζουν να αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητά του, θεωρώντας τον παράγοντα πολιτικής αστάθειας. Ο κ. Σουλτς, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξοργισμένος μίλησε για κατάργηση του Ευρωπαϊκού Δικαίου από τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Το δίδυμο Σαμαρά - Βενιζέλου δεν είναι τίποτα άλλο από αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού που μας οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Αυτό διευκολύνει το ΣΥΡΙΖΑ να απευθυνθεί στους δυσαρεστημένους τής ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ και να πάρει ένα καθαρό προβάδισμα έναντι της Ν.Δ..

Το νέο δίδυμο εξουσίας δεν προσφέρει εγγυήσεις για πολιτική υπευθυνότητα και συνέπεια. Όταν περάσει η φλυαρία για το υποτιθέμενο νέο κυβερνητικό πρόγραμμα και αναγκαστεί να προχωρήσει στη λήψη νέων πρόσθετων μέτρων, που θα συμπεριλαμβάνουν μείωση συντάξεων και κοινωνικών παροχών, θα δεχτεί μεγάλη πίεση, που είναι αμφίβολο αν θα την αντέξει. Δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου θα έχει ένα σύντομο και άδοξο τέλος.

ΥΓ. 1 Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ: «Δεν αποκλείεται τρίτο δάνειο προς την Ελλάδα. Αργεί η έξοδος στις αγορές.»
- Πάλι καλά που ενημερωνόμαστε από εσάς, γιατί αν περιμέναμε από το Σαμαρά και το Στουρνάρα…

ΥΓ. 2 Ανδρέας Λοβέρδος: «Έχω αποδείξει κατά πόσον είμαι αποτελεσματικός ή όχι.»
- Πράγματι, όλοι οι ασφαλισμένοι τού ΕΟΠΥΥ πίνουν νερό στο όνομά σας.

ΥΓ. 3 Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: «Οι μεθοδεύσεις για την ΕΡΤ θυμίζουν Πούτιν και Αχμαντινεζάντ.»
- Ενώ εσείς νομίζατε ότι ο Σαμαράς είναι βαθιά δημοκράτης, ε;

ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: «Αυτοί οι επενδυτές από το Κατάρ έρχονται από τον καιρό της αείμνηστης Βλαχοπούλου, και ακόμα να φτάσουν.»