Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, ακούω ραδιόφωνο. Μόλις ανακοινώθηκε ότι η ανεργία των νέων έφτασε στο 64,2%. Οι έξι και πάμε για επτά από τους δέκα νέους δεν μπορούν να δουλέψουν. Τρελαίνεσαι. Ακούω διάφορους από το σημερινό κυβερνητικό τρίο (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) να μυξοκλαίνε και να το προσπερνούν σα να πρόκειται για κάτι το φυσιολογικό. Ξαφνικά αλλάζουν τόνο φωνής και επιτίθενται ενάντια στην απεργία των καθηγητών. Όχι, για αυτούς δεν είναι η ανεργία που σκοτώνει τα όνειρα των παιδιών μας. Αυτό είναι λεπτομέρεια. Είναι η απεργία των καθηγητών.

Γιατί δεν το λέτε καθαρά και οι τρεις σας; Γιατί ντρέπεστε; Γιατί προσβάλετε τη νοημοσύνη μας; Πέστε το καθαρά: Θέλετε να καταργήσετε τις απεργίες. Τόσα και τόσα αυταρχικά καθεστώτα πέρασαν, εσείς θα είστε η εξαίρεση; Τραπεζική δικτατορία έχετε φτιάξει, ό,τι θέλετε κάνετε. Γιατί δεν αφήνετε να εξελιχθεί η κατάσταση; Αφού την ελέγχετε. Ποιος αμφιβάλλει ότι αν φτάσει να κριθεί η απεργία στα δικαστήρια, θα κερδίσετε; Καταχρηστικές και παράνομες δεν τις βγάζουν όλες; Πέστε μας μία, μόνο μία, που να την έβγαλαν νόμιμη;

Άλλο επιδιώκετε. Δε θέλετε να «λεγόμαστε άνθρωποι». Γιατί σήμερα το «αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», όπως το διατύπωσε ποιητικά ο μεγάλος Τάσος Λειβαδίτης, ο οποίος είχε το «κακό» ελάττωμα να είναι αριστερός, έχει αλλάξει. Σήμερα για την τριμερή κυβέρνηση, αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος, θα πρέπει να πληρώνεις τους φόρους σου, να καρφώνεις το διπλανό σου, να κυνηγάς το μετανάστη, να αποδέχεσαι την επίταξη και να χειροκροτείς την απόλυση. Και οι τρεις τους λειτουργούν πλέον ως αντιπροσωπείες των πιστωτών και δεν έχουν την παραμικρή ανάγκη για προτάσεις εξόδου από την κρίση.

Κυνικά μάς ενημερώνουν πως, όσο συνεχίζεται η ύφεση και το πρόγραμμα δε βγαίνει, θα περικόπτονται μισθοί και συντάξεις και ας αυτοκτονούν όσοι θέλουν. Οι ίδιοι οι κυβερνώντες μάς κάνουν μαθήματα με τα «αριστερά» τους άλλοθι (λέγε με ΔΗΜ.«ΑΡ».), διατυμπανίζοντας ότι «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» και ας είναι οι ίδιοι που αντιμετωπίζουν τη δημοκρατία σαν αδιέξοδο. Επίτηδες μας ωθούν να αναμείξουμε το «πάρτυ» που υπόσχονται με την «πάρτη» του καθενός μας, μην τυχόν και λειτουργήσουμε συλλογικά και υποστηρίξει ο ένας τον άλλον.

Κάνουν το παν να καταρρεύσει η κοινωνική συνοχή. Μεταμοντέρνοι πολιτικοί, φιλοχρήματοι δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι κανίβαλοι, φανατικοί οπαδοί της σχολής του Σικάγου προσπαθούν να εξορκίσουν, να καταστείλουν, να ελέγξουν, να διασπάσουν τις κοινωνικές διαμαρτυρίες, βάζοντας τους ανέργους απέναντι στους ημιανέργους (επιδοτούμενοι από τα ΕΣΠΑ, στην πράξη κάτι σαν τα παλιά Stage), τους φτωχούς απέναντι στους εξαθλιωμένους, τους εργαζομένους απέναντι στους ανέργους και τους νέους απέναντι στους μεγάλους.

Έχουν ρίξει μια ολόκληρη χώρα στην κατάθλιψη και ταυτόχρονα πουλούν τον εθνικό της πλούτο σε φίλους και γνωστούς με εξευτελιστικά τιμήματα. Κάποιοι κερδίζουν από αυτή την κατάσταση. Τα Μ.Μ.Ε. τούς σιγοντάρουν με «αναλύσεις» της πλάκας και απλοϊκές αφέλειες. Το σύστημα οδηγείται στα άκρα. Ο παραλογισμός έγινε κανόνας. Μη σας φανεί παράδοξο αν οι ιδιοκτήτες των καναλιών, που είναι οι περισσότεροι και ιδιοκτήτες εφημερίδων, ανεβάζουν την εθνική κατάθλιψη το βράδυ στα κανάλια τους και το πρωί με τις εφημερίδες τους μοιράζουν ηρεμιστικά σε προσφορές, όπως τα DVD.

Ρυπαίνουν τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας τάζοντάς μας γραμμάρια ελπίδας και παραδείσους που αχνοφαίνονται στην άκρη τού τούνελ. Από το 1990 ούρλιαζαν οι «Τρύπες»: «Υπάρχουν στον παράδεισο έξοδοι κίνδυνου;»
Η απάντηση βρίσκεται σε ένα editorial της «Monde» κάπου στα μισά του Μάρτη τού 1968.

Έγραφε τότε η «Monde»: «Η Γαλλία βαριέται, η νεολαία βαριέται, ο στρατηγός Ντε Γκωλ βαριέται». Δύο μήνες αργότερα (για το Μάη τού ‘68 μιλάμε) το Παρίσι έζησε την εξέγερση.

ΥΓ. 1 Γιάννης Στουρνάρας: «Είμαι καλά, παίρνω μουρουνόλαδο».
- Δοκιμάστε ρετσινόλαδο. Πολλοί θα το χαρούν.

ΥΓ. 2 Η κυβέρνηση (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) μετά τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους στο μετρό, τους εργαζομένους των ΟΤΑ, επιστρατεύει και τους καθηγητές.»
- Δουλειές με χούντες.

ΥΓ. 3 Φώτης Κουβέλης: «Θετική ως τώρα η κυβερνητική λειτουργία. Η παρουσία τής ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση απέτρεψε μέτρα που θα επιβάρυναν ακόμη περισσότερο τους πολίτες.»
- Ευχαριστούμε πολύ που χάρη σε σας ακόμη ζούμε, αγαπητέ κύριε. Αν ζούμε και μέχρι τις επόμενες εκλογές, να είστε σίγουρος ότι θα το εκτιμήσουμε δεόντως.

ΥΓ. 4 Οικονομικά από το Χάρβαρντ: Πάρης Κουκουλόπουλος: «Η οικονομία μας είναι σχετικά ρηχή, γι’ αυτό στρίβει εύκολα.»
- Δώστε του το Νόμπελ Οικονομίας. Του αξίζει.