Η Katie Parla έχει τη βάση της στη Ρώμη και είναι μια ιστορικός και δημοσιογράφος γεύσης. Έχει γράψει το «Katie Parla’s Rome for Foodies» (www.romeforfoodies.com) και λειτουργεί το ονομαστό blog Parla Food (www.parlafood.com).
Αξίζει να διαβάσουμε πώς η ελληνική γαστρονομία και μάλιστα αυτή της Λέσβου μπορεί και είναι ένας από τους λόγους για να γίνονται διακοπές στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο νησί (http://www.parlafood.com/holiday-on-the-greek-island-of-lesvos).

Όπως και τόσο πολλοί κάτοικοι που μερικώς απασχολούνται στο Αϊβαλί, έτσι και η Şemsa, η οποία είναι και συνεργάτιδά μου, δεν είχε ποτέ πριν επισκεφθεί τη Λέσβο, το ελληνικό νησί πέρα από τον κόλπο της τουρκικής παραθαλάσσιας ακτής. Εμείς αποφασίσαμε ότι ήταν καιρός να κάνουμε κάτι για αυτό και σχεδιάσαμε διακοπές στο νησί της Λέσβου για τα τέλη Σεπτεμβρίου, όταν η τουριστική περίοδος έχει σχεδόν τελειώσει, εκμεταλλευόμενοι τον τέλειο καιρό και τις ιδανικές θερμοκρασίες της εποχής.

Φύγαμε από το Αϊβαλί στις 9 το πρωί με οχηματαγωγό πλοίο. Δηλαδή, θα μπορούσαμε να βάλουμε το αυτοκίνητό μας σε αυτό το πλοίο.

Τις δυο αυτές ώρες περάσαμε από ξερονήσια, άλλα που καλύπτονται από ελαιώνες, ενώ άλλα είχαν διανθιστεί με τα ερείπια από παλιά ελληνικά μοναστήρια. Κατά την άφιξη στη Μυτιλήνη, το κύριο λιμάνι της Λέσβου κι αφού περάσαμε από το Τελωνείο, κάναμε μια σύντομη βόλτα στην πόλη. Στη συνέχεια, πήγαμε με το αυτοκίνητο βόρεια για να βρεθούμε στο Μόλυβο, όπου συναντήσαμε το Γιώργο που είναι ένας φίλος τής Şemsa. Μαζί πήγαμε για μπάνιο και γεύμα σε κάποια παραλία στην Εφταλού.

Τα χρώματα της παραλίας με τα βότσαλα και τον απόκρημνο γκρεμό μεταμορφώθηκαν σε ευχάριστους τόνους μελιού όπως ο ήλιος άρχισε να δύει. Μετά από μια βουτιά και ένα chat, πήραμε τις θέσεις μας στο παρακείμενο εστιατόριο για ένα γεύμα πολύ αργά για απόγευμα και νωρίς για βράδυ. Φυσικά, αυτό συνοδεύτηκε από άφθονο τοπικό ούζο. Η όμορφη παραλία, τα αργά γεύματα και το ούζο ήταν η τριάδα που ορίστηκε σαν το υπόλοιπο των διακοπών.

Για τις επόμενες τρεις ημέρες, η Şemsa και εγώ οδηγήσαμε γύρω από το νησί, μερικές φορές κάναμε τις βόλτες μας με το Γιώργο. Θαυμάσαμε τις φυσικές ομορφιές της Λέσβου και τη μεσαιωνική της αρχαιολογία σαν εκείνο το φρούριο του Σιγρίου.

Φάγαμε τα λαχανικά μας! Κυρίως τα πράσινα φασόλια και την ελληνική σαλάτα.
Ήπιαμε πάρα πολύ ούζο.

Δοκιμάσαμε την τοπική λακέρδα.
Δοκιμάσαμε ένα από τα καλύτερα πράγματα που έφαγα ποτέ, σαρδέλες με αλάτι. Αυτό ήταν το καλύτερο πιάτο του ταξιδιού.

Φάγαμε μαριναρισμένο γαύρο.
Και αλατισμένο σκουμπρί.
Και πολλά πολλά μπαρμπούνια..

Δύο φορές φάγαμε το δείπνο μας σε μια ταβέρνα, τη «Μελονια», στο Μόλυβο, η οποία κάνει τέλεια τηγανητά καλαμαράκια.
Πήραμε πρωινό στην ουζερί της Μαρίας στο Μόλυβο, το οποίο ακολούθησε μια βόλτα σε ένα υπέροχα ανακαινισμένο παραθαλάσσιο χωριό.
Ήπιαμε καφέ με τους ντόπιους κάτω από πλούσιες πέργκολες.
Ήπιαμε και μαστίχα από το γειτονικό νησί της Χίου.
Και όταν έφτασε η στιγμή κατά την οποία νομίζαμε ότι δεν μπορούσαμε να φάμε ή να πιούμε άλλο, απολαύσαμε το τοπικό λαδοτύρι και μαζί ήπιαμε και ούζο.
Katie Parla
(www.katieparla.com/, www.parlafood.com/, www.romeforfoodies.com)